Na twee gelijke spelen op rij, uit tegen Utrecht vorige week en natuurlijk thuis tegen vitesse, mocht NEC vanavond in eigen huis proberen weer eens de volle mep binnen te slepen. De tegenstander was namelijk FC Groningen. U weet wel, die club waar ex-NEC trainer Faber halverwege het vorige seizoen nog triomfantelijk zat te verkondigen dat het zo’n enorme sportieve stap vooruit was. Wellicht dat Faber in zijn vrije tijd werkzaam is op het ‘Ministry of Silly Walks’, want de sportieve stap “vooruit” die Faber tot dusverre heeft weten te zetten doet nauwelijks onder voor de kolderieke strapatsen van John Cleese van Monty Python faam. FC Groningen staat namelijk gewoon in de degradatiezone. Voordat we echter te veel leedvermaak vertonen moet het gezegd worden dat de Groningers slechts twee punten achter staan op ons NEC, dus bij een verlies vanavond zou Faber’s kliekje boven ons klimmen op de ranglijst.
Hyballa was blijkbaar zeer tevreden met de tweede helft van vorige week, want we startten vanavond zowaar met een 4-4-2 opstelling. Kadioglu werd op de bank gehouden tot ontsteltenis van velen, maar het is natuurlijk nog een zeer jonge jongen die volgens Hyballa de volle 90 minuten nog niet aan kan. Opvallend genoeg was het Rayhi die de rol achter de twee spitsen (Mayi en Awoniyi) mocht invullen. Opvallend, want Rayhi is net een paar dagen op de weg terug van een blessure en je hebt natuurlijk ook nog jongens als Quincy en Mauk in je ploeg. Maar goed, Rayhi was voor zijn blessure goed bezig, dus de keuze is begrijpelijk.
Uitslag
De eerste helft leek naar inmiddels goed gebruik weer nergens op. NEC hing achterover en kon nauwelijks de bal in de ploeg houden. Bikel viel tegen op het middenveld. Fomitschow draait al sinds zijn komst ondermaats. En Liverpool-huurling Awoniyi was voorin drie keer niks. Omdat ook Groningen redelijk tandeloos was, werd het een saaie vertoning met geen vermeldenswaardige momenten. Geen verrassing dus dat in de tweede helft Bikel en Fomitschow het veld moesten ruimen voor Buwalda en – jawel, daar was hij weer – Kadioglu. In tegenstelling tot vorige week werd het er echter niet veel beter op bij NEC in het tweede bedrijf. Na een klein uur was het namelijk Groningen dat bijna de score opende. De kopbal van verdediger Larsen klapte echter op de lat. Groningen begon steeds meer aan te dringen en NEC wist nauwelijks onder de druk uit te komen. Het hielp ook niet bepaald dat steeds als we de bal hadden, we hem ook zo weer kwijt waren door foute passes of hoopvolle lange ballen naar niemand. NEC ontsnapte diverse malen aan een achterstand, maar het leek een kwestie van tijd voordat Groningen trefzeker zou worden.
Toen was daar ineens een vrije trap voor NEC. Von Haacke draaide de bal in het strafschopgebied en Dumic kopte hard en onhoudbaar binnen voor de onverwachte 1-0 van NEC. Terwijl NEC al feest vierde en Gerry de voorsprong bejubelde, Ging scheidsrechter Janssen te rade bij zijn lijnsman. Die had blijkbaar gezien dat Dumic leunde op zijn tegenstander en dus besloot Janssen om de goal af te keuren tot ontsteltenis van alles en iedereen op de Gofferttribunes (afgezien van het plukje meegereisde Groningers). We waren nog niet van de schok bekomen of aan de andere kant lag de 0-1 in het net door Van Weert. Hyballa reageerde door aanvaller Quincy in te brengen voor verdediger Dyrestam en dit had meteen effect. Quincy speelde in op Kadioglu en Ferdi flikte het gewoon weer door NEC met een lekkere schuiver op 1-1 te brengen. Wat een heerlijk ventje is dit toch! De wedstrijd stond opeens volledig in brand en beide ploegen gingen nadrukkelijk op zoek naar de overwinning. Groningen leek de 1-2 te scoren maar wederom werd een goal afgekeurd vanwege buitenspel van Van Weert. Aan de andere kant poortte Kadioglu weer brutaal een tegenstander maar wist Breinburg de bal niet binnen te werken. Von Haacke had met een snoeihard afstandsschot nog bijna de winnende treffer op de pantoffel, maar Groningen doelman Padt redde ternauwernood. En dus bleef het ondanks een zinderende eindfase 1-1.
Scheids
Vandaag mocht Ed Janssen aan de bak en die deed dat naar behoren. Helaas voor ons floot hij de goal van Dumic af, maar gelukkig werd aan de andere zijde ook een treffer afgekeurd.
Toeschouwers
Die zaten er weer en werden gestaag in slaap gesust. Het laatste kwartier sloeg na de afgeslagen goal en de daarop volgende treffer van Groningen flink de vlam in de pan en werd onze ploeg vooruit geschreeuwd.
Hoogtepunten
Kadioglu. Wat een held. Deze jongen maakt zich in twee wedstrijden al meteen onsterfelijk bij de fans. Ook een eervolle vermelding voor Quincy die koud in het veld de gelijkmaker voorbereidde.
Dieptepunten
– Awoniyi.
– Fomitschow. Alweer.
– Wat is er met Bikel aan de hand? Hij lijkt een beetje in een dipje te zitten de laatste weken. We weten dat hij veel beter kan.
Tactiek
Na de succesvolle tweede helft van vorige week koos Hyballa ditmaal meteen bij aanvang voor de 4-4-2. Als je echter geen bal in de ploeg kunt houden en daardoor niet aan voetballen toekomt, dan maakt het weinig uit hoe je staat. En als een van je twee spitsen dan ook nog eens totaal niet in de wedstrijd zit, dan blijft er weinig over om enthousiast van te worden. Pas na de Groningse tegentreffer leek onze ploeg wakker te worden en dan pak je gelukkig nog een punt. Maar de instelling van de laatste 15 minuten hoor je eigenlijk voor langere fases te kunnen vasthouden. NEC bleef veel te lang achterover leunen. Het tempo lag bijna de hele wedstrijd laag, de lijn was wederom volledig zoek en het gebrek aan creativiteit was schrijnend. Kadioglu en Owusu (en wellicht Rayhi van voor zijn blessure) zijn de enige spelers die hoop bieden op een creatieve impuls.
Inzet
Te veel jongens gaven vandaag vooral in de eerste helft niet thuis en dan wordt het moeilijk voetballen. Met Kadioglu en Quincy Owusu zie je meteen dat er een enorme kwaliteitsinjectie in het veld komt qua creativiteit. Het is te hopen dat Hyballa dat ook gezien heeft en in elk geval een van deze twee spelers aan de basis laat verschijnen over een paar weken.
Conclusie
Tachtig minuten prut en tien minuten topspektakel. Het geeft een beetje de situatie aan waarin onze ploeg zich momenteel bevindt. Het is allemaal enorm wisselvallig en we kunnen niet een wedstrijd lang op acceptabel niveau presteren. De eerste helft was echt ronduit bedroevend en doet je sterk vrezen voor degradatie, maar zo nu en dan zie je toch dat er echt wel voetbal in de ploeg zit. Het is een raar mengsel van balanceren tussen hoop en vrees. Voorlopig blijf je nog buiten de degradatiezone, maar één misstap en je kunt zo maar diep in de problemen zitten. Aan de andere kant kan het bij ons ook zo maar ineens klikken en kun je omhoog gaan kijken. Laten we hopen dat een tiener deze ploeg met zijn jeugdige enthousiasme bij de hand kan nemen. Wij richten onze hoop op Kadioglu, onze nieuwe nummer 10. Kom op jongen, je kunt het!