Ook uit tegen Excelsior wist NEC vandaag een belabberde tweede seizoenshelft niet te keren. Het geklungel in de bestuurskamer zal ongetwijfeld niet meehelpen. De schijnbaar eindeloze spitsensoap kreeg vandaag weer een nieuwe injectie, want Roman zat in Rotterdam niet eens op de bank. Een signaal van Faber richting het NEC bestuur? Een zoveelste terugval van Roman? Of was ondanks het wegvallen van Van Eijden en Woudenberg met schorsingen, de NEC bank nog steeds te vol? Wellicht dat Jay-Roy Grot gewoon te veel ruimte in nam, hij is een flinke kerel. Hoe het ook zij, NEC verschafte een ploeg in de problemen weer eens een levenslijn. Excelsior had immers al twaalf wedstrijden niet meer gewonnen. Koren op de molen van Faber en co dus.
Uitslag
Een schlemielige 2-0. Anders kunnen we het niet benoemen. Het is niet eens dat NEC zo slecht voetbalde. Het spel oogde verzorgd en de bal ging leuk rond. De eerste kansen waren ook voor NEC, via Limbombe en Sleegers. Toch was het Excelsior dat al binnen een kwartier op 1-0 kwam. Kane speelde (te?) hard in op Santos, die de bal knullig van zijn voet liet springen. In de tegenstoot scoorde Van Weert met een fraaie boogbal over Jones. Daarna zakte de ploeg in en mocht NEC het spel maken, wat het ook leuk deed met balletjes breed en achteruit. Tot echte kansen kwam het echter niet meer, want NEC miste voorin vernuft. Onze ploeg oogde gefrustreerd en wist de Excelsior muur niet te slechten.
Faber greep lange tijd niet in en begon pas een goed kwartier in het tweede bedrijf te wisselen. Appiah leek wel een paard op een schaakbord, van rechtsvoor naar het middenveld voor Bikel en vervolgens naar rechtsback voor Kane, terwijl met het inbrengen van Lundholm en Ritzmaier er geen waarneembare extra dreiging kwam. Sterker nog, het veldspel van NEC werd er alleen maar slechter op. De tweede helft wisten we helemaal niks meer te creëren. Tot overmaat van ramp scoorde Van Weert een kwartier van tijd ook nog de 2-0 en was de wedstrijd gespeeld.
Toeschouwers
Aan de meegereisde fans lag het niet, die probeerden NEC nog wel vooruit te zingen. Maar veel lol was er vanavond niet te beleven.
Hoogtepunten
Niet gezien.
Dieptepunten
Wanneer houdt het gedoe nou toch eens op? Santos loopt rond als de personificatie van frustratie, Faber maakt de meest rare bokkesprongen met zijn opstelling en wissels, het team oogt tandeloos en de schwung van de eerste seizoenshelft is heel ver te zoeken. Iets lijkt er niet goed te zitten in de spelersgroep momenteel en dat mogen we het ’technische hart’ en al het gezeik eromheen ongetwijfeld aanrekenen. Het is dat we al veilig zijn, want anders was het de komende weken nog flink zenuwlijen geweest.
Scheids
Was okee.
Tactiek
Geen idee of we er een hadden. Faber lijkt nadrukkelijk te solliciteren naar een vertrek bij NEC momenteel, want zijn keuzes in de opstelling en wissels zijn momenteel onnavolgbaar. En dat bedoelen we niet in de positieve zin. Er valt echt geen logica in te ontdekken.
Inzet
Mmmmmjahhh… Het was niet zo dat spelers er met de pet naar gooiden, maar bij tijd en wijle had je echt weer dat gevoel uit het degradatiejaart: iedereen loopt maar wat te doen en voor zichzelf te spelen. Zonder beleid en idee kun je gewoon niet tot degelijk voetbal komen.
Conclusie
Het seizoen lijkt voorbij. Dit NEC komt niet meer op de rails. Er is ergens iets fundamenteel kapot gegaan na de jaarwisseling en de geest is uit de fles. Je kunt er wel leuk op wijzen dat NEC in theorie vandaag op de vierde plek had kunnen komen, maar de realiteit is dat er gewoon al weken geen lijn en logica meer te vinden is in het spel van onze ploeg. En je krijgt ook geen momente het idee dat de coach of de spelers de intentie hebben om die lijn te herontdekken. Rest ons om deze ploeg en deze coach te bedanken voor een heerlijke eerste seizoenshelft en een vroeg einde aan degradatiestress; het is nu wachten op de zomerstop. Jammer maar helaas, in elk geval is de doelstelling gehaald.