Laten we voorop stellen: voor een tiende plek op de ranglijst in een promotiejaar had vooraf ongetwijfeld iedereen getekend. Dus wat betreft mogen we zeker niet klagen, een prima prestatie. Het is echter wel zeer frustrerend om te zien hoe onze ploeg in een paar maanden tijd een zeker lijkende play-off plek volledig door gepruts op het veld en vooral onnodig gezeik buiten het veld verspeelde. Tot voor een paar weken geleden had je deelname aan dit toetje nog geheel in eigen hand, maar het leek wel of men er gewoon geen zin meer in had. Dat kan je niet eens zo zeer de spelers, maar vooral ook de technische staf en de club als geheel aanrekenen. Het ‘Technisch Hart’ bleek een zootje, Faber toverde maar wat aan in de opstelling en de ploeg leek het met alle gedoe eromheen uiteindelijk ook allemaal wel goed te vinden. Na de flutpartij tegen Roda JC in eigen huis van vorige week was het realistisch gezien dan ook gedaan met dit seizoen, al konden we vandaag theoretisch gezien nog wel de achtste plek wegsnoepen als alle resultaten goed zouden uitpakken. Maar dan moesten we toch zelf wel minimaal een punt halen in Rotterdam.
Uitslag
Dat bleek helaas te veel gevraagd tegen een solide Feyenoord. De eerste helft wist NEC nog redelijk stand te houden en creëerden we zelfs in de eerste tien minuten nog een aardige kans ook. Het was echter Feyenoord dat de betere kansen had en met name Jones die ons op de been hield. Zeker toen Basacikoglu vrij door kon op ons doel nadat de buitenspelval compleet faalde. In de tweede helft faalde de buitenspelval opnieuw, maar ditmaal was Dirk Kuyt wel trefzeker. NEC kon er eigenlijk niks tegenover stellen en mocht blij zijn dat de score niet verder uitliep. Met een 1-0 nederlaag kwam NEC dan ook nog goed weg vandaag.
Scheidsrechter
Ed Janssen deed het naar behoren en toonde slechts een terechte gele prent aan Appiah. Verder hoefde hij weinig te doen.
Hoogtepunten
Geen gezien, eigenlijk.
Dieptepunten
Ook geen gezien.
Tactiek
NEC besloot tot een behoudende 4-4-2 met Santo en Limbombe voorop. Geen onlogische keuze in Rotterdam, waar een puntje mogelijk nog genoeg had kunnen zijn voor de play-offs. Na de tegengoal probeerde Faber met wat wissels nog wel om de gelijkmaker te vinden, maar helaas missen we daar toch de breedte op de bank voor. Het bleef vooral bij mislukte schoten van afstand van Santos.
Inzet
Ach ja, die was er best, maar het echte vuur ontbreekt al een tijdje bij de ploeg. We bleven wel tot de laatste seconde zoeken naar de gelijkmaker, dus wat dat betreft was de wil er wel.
Conclusie
Een toch wat teleurstellend einde aan wat een indrukwekkend seizoen had kunnen zijn. Ook erg zuur dat op de laatste speeldag vitesse nog over je heen komt en je naar het rechterrijtje zakt. Maar het echte verlies is de afgelopen maanden intern op de NEC burelen geleden; tegen Feyenoord was er op voorhand toch al weinig eer te behalen. Maar goed, we zijn weer terug waar we de afgelopen 10-15 jaar bivakkeerden in de Eredivisie en hopelijk kunnen we dat de komende jaren volhouden. Het wordt een interessanter zomer met wederom een nieuwe coach en een komen en gaan van spelers. Laten we hopen dat we volgend seizoen al het gezeik en geneuzel van de afgelopen maanden achter ons kunnen laten, want zoals vertrekkend aanvoerder Rens van Eijden al aankaartte in een recent interview: NEC heeft patent op interne onrust.