Na de zeperd tegen Ajax staart NEC het degradatiespook van zeer dichtbij in het bleke gelaat. Vanavond was het dus zaak om in eigen huis een resultaat te halen. Tegenstander FC Twente doet het echter de laatste weken uitstekend. Wat heet, de ploeg is al acht wedstrijden zonder nederlaag en staat comfortabel in het linkerrijtje. Hyballa toonde zich daarom vooraf ook realistisch. NEC moest knokken, de boel achterin dichthouden en vanuit een gesloten defensie loeren op de counter. De keuze voor Jay-Roy Grot op rechtsbuiten was dan op zich ook niet zo gek, want die geeft je snelheid en body voorin. Helaas is dat ook wel zo’n beetje het enige dat Grot tot dusverre heeft laten zien bij zijn spaarzame invalbeurten. Veel finesse zat er niet bij. En dus werd er menig wenkbrauw gefronst. Waarom geen Kadioglu? Waarom geen Quincy? Dat zijn toch de enige jongens die wat voetbal in de ploeg kunnen brengen?
De eerste twintig minuten van de wedstrijd deden dan ook het ergste vermoeden. NEC kon de bal nog geen dertig seconden in de ploeg houden en Twente had zowat al het balbezit. Ze deden er gelukkig weinig mee, maar het leek slechts een kwestie van tijd voordat NEC de eerste goal om de oren zou krijgen. Het was niet slecht bij NEC, nee, het was ronduit bedroevend. Fomitschow was wederom om te janken zo slecht op linksback, Von Haacke klungelde maar wat aan, Golla peerde er een paar keer naast en zo waren er wel meer die niet thuis gaven. Waar het echter wachten leek op de 0-1, daar was het toch NEC dat brutaal de leiding nam. Uit een counter vanaf de eigen helft werd Grot gelanceerd. Hij kapte simpel zijn tegenstander uit en roste de bal achter Marsman voor de 1-0. De goal leek NEC opeens vleugels te geven. Alles wat voorheen mislukte, ging nu opeens wel goed. Sterker nog, enkele minuten later zag Grot een wat hoopvol schot via het been van een tegenstander achter Marsman caramboleren voor de 2-0. De wedstrijd stond op zijn kop. In de resterende minuten van de eerste helft waren er nog gigantische mogelijkheden voor Golla (maar net over geschoten uit een hoekschop) en nogmaals Grot.
Het bleef echter bij 2-0 en dan weet je dat de wedstrijd nog niet gespeeld is. Zeker niet als er vervolgens een getergd Twente uit de kleedkamer komt. Wat heet, dik vijf minuten na de hervatting had Twente de aansluitingstreffer al te pakken en leek NEC weer even op de klungelploeg van de eerste twintig minuten. Gelukkig was het ditmaal onze rots in de branding Dumic die de kalmte terug bracht. Nadat Fomitschow al bijna van afstand had raak geschoten met een snoeiharde knal, herstelde Dumic met een schot uit de draai de marge van twee doelpunten. Aan de andere kant toonde Delle zich weer eens onaantastbaar door drie schoten op rij op fantastische wijze te keren. Waar het NEC voor de wind leek te gaan, daar werd het elf minuten voor tijd toch weer spannend. Een Twente inzet verdween bijna over de achterlijn maar Celina wist hem tenauwernood te keren. Zijn inzet ketste tegen Dyrestam op en verdween door deze ketser onhoudbaar achter Delle in het NEC doel. Opeens was het weer peentjes zweten en zette Twente opnieuw aan. NEC hing in de touwen. Hyballa bracht Quincy binnen de lijnen voor Mayi. Een verdedigingsmuur werd opgetrokken voor het doel van NEC. Wij vraten onze nagels op van de spanning. Het zou toch verdomme niet? De wechselsang donderde van de tribune, de enige steunreiking die ons publiek kon geven aan onze spelers. Al zouden we liever hoogstpersoonlijk met tienduizend man in de doelmond gaan liggen. Drie minuten extra tijd. Iedereen bij NEC stond achter de bal, terwijl Twente ballen de zestien in pompte. Nog één minuut. We schreeuwden massaal de tijd vooruit. Minuut drieënnegentig. Higler floot af. En NEC stiujgt van plek 16 naar plek 12. Gnaaaaaaah mijn hart.
Uitslag
3-2 dus. Sorry, even op adem komen. Pffffffffffffffffffff. Tien jaar ouder, ik zweer het. Potdikke.
Scheids
Higler floot niet bepaald in ons voordeel, maar gelukkig had het geen gevolgen.
Hoogtepunten
– Jay-Roy Grot! Wederom een jongen uit de eigen jeugd die opstaat in dit vreemdelingenlegioen en het verschil maakt.
– Dumic maakte weer een zeer belangrijke goal en is nu gedeeld topscorer. Dat zegt eigenlijk alles over dit seizoen tot dusverre, een centrale verdediger die topscorer is.
Dieptepunten
Bij vlagen was het vertoonde spel toch weer diep bedroevend. Tot aan de 1-0 van Grot speelde NEC werkelijk schandalig slecht. We konden de bal totaal niet in de ploeg houden, een euvel dat ons nu al maanden parten speelt. Het is soms werkelijk stuitend hoe makkelijk de bal verspeeld wordt.
Tactiek
Die was vanavond heel duidelijk, al word je er niet vrolijk van. De boel achterin dicht houden en loeren op de counter. Dat was het wel zo’n beetje. Meer zit er helaas niet in met dit spelersmateriaal. Het is knokken, bikkelen en bidden. Maar zo lang het bikkelen goed gaat en het publiek blijft bidden, houden we het degradatiespook op afstand. Van deze wedstrijden zullen we het dit seizoen moeten hebben, het is niet anders. Hyballa maakte vandaag een prima keuze door Grot in de basis te laten starten en herstelt zijn blazoen dus weer een beetje na enkele weken van dubieuze keuzes en tegenvallende resultaten.
Inzet
Na de 1-0 leek er een enorme last van de ploeg af te vallen en daarna was de inzet meer dan prima. Dit was een overwinning voor het gaan tot aan het gaatje. En eigenlijk hoort dat ook wel bij Nijmegen. Flikker maar op met stylistische hoogstandjes, de beuk moet erin!
Conclusie
Drie punten. En wederom is het na Kadioglu een jongen uit de eigen jeugd die het verschil maakt. Het geeft toch wel te denken. Waarom halen we al die derderangs buitenlandse jongens als we in onze eigen jeugd spelers hebben rondlopen die niks onder doen voor sommige van die nieuwe aankopen? We hebben geen cent te makken, dus geef onze eigen jeugd gewoon een kans. Kadioglu en Grot laten zien dat een gebrek aan ervaring prima gecompenseerd kan worden met hart voor de club. Verder hebben we deze week wederom kunnen zien dat we voetballend vermogen missen op het middenveld. Met Von Haacke, Bikel en Breinburg is er geen balans op het middenveld. Hyballa moet keuzes durven maken daar, want zonder middenveld komt geen enkele ploeg tot voetballen. Loeren op de counter is een totale gok op toevalsvoetbal en daar kom je over een heel seizoen heen niet verder mee. Hyballa is realistisch en beseft inmiddels ook wel dat mooi voetbal met deze ploeg niet mogelijk is. Maar dit wekelijkse gegok op de counter blijft een zelfmoordtactiek. Enfin, genoeg genuild. Drie punten verdomme!