Dat NEC het dit seizoen in uitwedstrijden een stukje minder doet dan thuis mag gerust een understatement genoemd worden. Vanavond was het zaak om die trieste statistiek (slechts 11 van de 46 punten werden in uitduels gehaald) iets op te poetsen als we in de race om de play-offs wilden blijven. Op papier zou dat ook moeten kunnen. PEC stond immers twee punten onder ons. Op basis van de wedstrijd van vanavond leek het echter wel alsof we een degradatiekandidaat bezig zagen tegen een titelkandidaat. En de kop van deze tekst laat ongetwijfeld weinig te raden over wie wie was in deze metafoor. Het was werkelijk niet om aan te zien.
Uitslag
2-0 werd het, maar als het 4-0 geworden was had NEC ook geen reden tot klagen gehad. Vooral in de eerste helft was het eenrichtingsverkeer in Zwolle. NEC werd aan alle kanten kinderlijk eenvoudig voorbij gelopen. Vooral Menig op de linkerflank was een plaag voor NEC. Een afstandsschot van Becker leverde de 1-0 op en plaaggeest Menig tekende voor de 2-0. Daarnaast waren er ook nog diverse kop- en schotkansen voor de Zwollenaren. NEC stelde daar eigenlijk de hele eerste helft niks tegenover. In de tweede helft nam Zwolle wat gas terug, maar NEC kon er niet van profiteren. Invaller Grot had een leuk schot voorlangs, maar afgezien daarvan kwam onze ploeg nauwelijks tot een uitgespeelde kans.
Hoogtepunten
Nee.
Dieptepunten
We telden er twaalf. Tien veldspelers en twee wissels. Slechts Brad Jones onttrok zich een beetje aan de algehele misère, en Grot viel goed in. Laat die jongen maar lekker staan voor de rest van het seizoen. Eigen jeugd eerst en zo. Ook moeten we de blessure van Kane in de extra tijd even noemen, want dat zag er helemaal niet goed uit. Hopelijk blijkt het mee te vallen.
Scheids
Had in de eerste helft aan beide kanten een pingel kunnen geven, maar deed het verder naar behoren. Daar kunnen we dit debacle in elk geval niet op afschuiven.
Tactiek
PEC heerste op het middenveld en had met Queensy Menig op de linkerflank een ware plaaggeest in huis voor NEC. De wissels van Faber in het eerste bedrijf (een afgezien van het eerste tegendoelpunt onzichtbare Limbombe en een wederom zwaar tegenvallende Bikel – wat is er toch aan de hand de laatste maanden, Janio?) gaven NEC een beetje controle terug op het middenveld, maar resulteerden verder in bitter weinig hoopgevends.
Inzet
Pffffft. Naatje.
Conclusie
Voor het volgende seizoen moeten we bij de KNVB maar een verzoek indienen of we onze uitduels ook in Nijmegen mogen spelen. Of Legio moet even flink aan de slag en een realistisch spandoek ontwerpen dat, wanneer volledig uitgerold langs alle tribunes, een perfecte replica oplevert van de Gofferttribune. De realiteit is in elk geval dat PEC ons passeert op de ranglijst en dat je op basis van dit voetbal eigenlijk gewoon heel blij moet zijn dat je uberhaupt nog in het linkerrijtje staat.