Zelden heeft het ontslag van een trainer voor zoveel beroering gezorgd. Voor alle argumenten, voor of tegen valt wat te zeggen, maar uiteindelijk telt maar één ding en dat is het belang van de club. Dat mogen we niet vergeten, welke pro of anti sentimenten er ook aan deze beslissing kleven. Bij dat belang voor de club moet gekeken worden naar de korte en lange termijn. Op de korte termijn heeft NEC nog minimaal twee en maximaal zes cruciale wedstrijden te gaan. Met Peter Hyballa aan het roer zagen we de laatste wedstrijden een team dat zo ontzettend zwak was, dat zo weinig creëerde, dat met zo weinig vertrouwen speelde en dat zo zonder idee puur op basis van toeval speelde, dat deze lijn doortrekken zonder enige twijfel degradatie zou opleveren. Het argument dat we het met Hyballa wel zouden redden is ‘wishfull fiction’. Je kunt vraagtekens zetten bij het moment van het ontslag (had zo’n beslissing dan niet veel eerder genomen moeten worden?), maar als meer van hetzelfde niet de oplossing is, dan moet je iets anders. En garanties dat je het met een nieuwe trainer wel gaat redden heb je niet, maar als de kans ook maar 5% is dat deze trainerswissel het gewenste effect heeft, dan moet je er voor gaan. Hoe pijnlijk deze beslissing ook is. Het gaat om de club.
Dat Hyballa geliefd was bij velen heeft te maken met zijn passie. Niemand kan zeggen dat hij er niet vol voor ging. Bij een arbeidersclub past ook een trainer die alles van zichzelf en van zijn spelers eist. Grijze muizen hebben we vaak zat gehad op de bank. Hyballa was alles behalve dat. Aan de andere kant kun je ook vraagtekens zetten bij zijn tactische beslissingen. Ik vind het best vreemd dat velen deze kant wegwuiven en alle schuld leggen bij het aankoopbeleid en de matige selectie. Dat de selectie matig is dat klopt. Dat er tijdens de aankoopperiode veel mis ging en dat er wederom veel onbekende buitenlanders zijn gehaald, klopt ook. Maar met zo’n matig elftal moet je ook als trainer rust uitstralen in je tactiek en opstelling. Je moet als trainer er wel voor zorgen dat spelers weten waar ze aan toe zijn en niet dat iedere fout de volgende keer een plek op de bank betekent. En als je 31 keer in een andere opstelling speelt vraag je wel heel veel van een team met beperkte kwaliteit.
En natuurlijk is Hyballa niet de enige die fouten heeft gemaakt. Het begon allemaal in de voorbereiding met de soap rond Limbombe die een vertrek probeerde te forceren op het trainingskamp. Vervolgens die dramatische zomer transferperiode waar Futuralis en Hoekman compleet langs elkaar werkten en het voor de buitenwacht onduidelijk was wie nu echt de eindverantwoordelijke was. Daarna natuurlijk het vertrek van Futuralis, inclusief een interview in de VI, waarop Hoekman op de supportersavond reageerde met de opmerking dat er niets aan de hand was om vervolgens een dag later alsnog op non-actief te worden gesteld. Maar Hoekman bleef en zat gewoon op de tribune bij de wedstrijd tegen Sparta op het Kasteel. De RVC die vervolgens de steun uitsprak in van Ingen na de verhuisdozenactie, de mediation periode van Van Ingen met Hoekman, waaruit uiteindelijk toch de oplossing kwam om Hoekman weer terug te laten komen. Dat was dan wel in een andere rol, namelijk als technisch adviseur die (heel vreemd) vervolgens niet met de nieuwe technische man De Kruijff mocht praten, maar alleen verslag moest doen aan van Ingen. Tussendoor ook nog de dramatische winteraankopen, waarvan slechts één speler direct inzetbaar was en het bizarre vertrek van Quincy Owusu-Abeyie. Het technisch hart dat niet goed werkte en van waaruit ook het nodige naar de media werd gelekt, waaronder het idee om een ervaren man toe te voegen aan de staf na de dramatische reeks. Een idee dat na een gesprek met Hyballa weer direct van tafel werd gehaald omdat Hyballa dat weigerde. Een zeer moeizame samenwerking tussen de trainer en zijn eerste assistent en het als club toestaan dat de niet gediplomeerde assistent Ten Hoopen toegevoegd werd aan de staf. Een interview in de VI van Hoekman dat de druppel was voor de directie, waardoor Hoekman geen technisch adviseur meer is in de praktijk, maar nog wel op papier. En dan is daar natuurlijk nog het uitblijven van de stadiondeal met de gemeente. Het lijstje zal niet compleet zijn, maar de tranen schieten in de ogen over het vele wat op stadionplein 1 dit seizoen niet is gelukt of is misgegaan. Voor de duidelijkheid, bovenstaande is niet alleen de schuld van Bart van Ingen, maar als eindverantwoordelijke bij de club is het op z’n zachts gezegd geen lekker jaar om op je CV te hebben staan. Laten we ook iets positiefs noemen, namelijk dat de club weer uit de gevaarlijke categorie 1 is gekomen en er financieel steeds beter voor staat. Maar goed, alles afwegende, is de kritiek op het beleid van de club terecht en de vraag is ook gerechtvaardigd of dit dan allemaal wel kan en mag zonder consequenties.
Maar eerst die cruciale wedstrijden. Alles moet nu gericht zijn op handhaving. Lukt dat, dan bestaat er nog een God. Lukt het niet dan is het eind mei tijd voor het opmaken van de balans. Voor mij hoeft dat geen inquisitie te worden direct gericht op mensen van de club. Ik ga er namelijk van uit dat zowel van Ingen, als van Gaalen, Hyballa, Hoekman of wie dan ook hart hebben voor de club en alles doen of hebben gedaan voor NEC. Maar uiteindelijk gaat het wel maar om één ding; die mooie club van ons.