Na de belangrijke overwinning van vorig weekend kon NEC zich vandaag geweldig belonen met een zege tegen de hekkensluiter. We weten echter ook allemaal dat NEC zo’n beetje patent heeft op het weer in het zadel helpen van ploegen in nood. Die wetenschap schept dus geen vertrouwen. Voor deze wedstrijd was clubtopscorer Grot weer beschikbaar. Hyballa koos ervoor om vast te houden aan de 5-3-2 formatie en dus moest Groeneveld na een wedstrijd in de basis vorige week toch weer het spreekwoordelijke groene veld ruimen voor onze goalgetter. De wedstrijd begon afwachtend van NEC zijde. Ook ADO hield het tempo laag en dus ontspon zich een uiterst saaie twintig openingsminuten. De eerste serieuze doelpoging van NEC was echter meteen een goede; Rayhi zag na een klein half uur spelen zijn uithaal op de lat belanden. Even later krulde Breinburg de bal bijna de verre hoek in, maar zat de ADO keeper er goed bij. NEC zette aan en ADO stelde er bitter weinig tegenover. Grot had met nog tien minuten voor het rustsignaal eigenlijk de 0-1 moeten maken. Hij werd de diepte in gestuurd door Rayhi en mocht helemaal vrij op de keeper af, maar hij faalde in de afronding. Een enorme kans. Het was te hopen dat die misser ons niet zou gaan opbreken. Ook mochten we van geluk spreken dat een veel te laat ingezette domme tackle van achter door Breinburg zijn beoogde doel niet raakte, want anders was het wellicht een rode prent geweest voor onze aanvoerder in plaats van de gele kaart die hij gepresenteerd kreeg.
De tweede helft begon meteen intens met grote kansen aan beide zijden van het veld. Eerst zag Grot een inzet over gaan, daarna redde Delle op een doorbraak van een ADO speler en vervolgens was het weer Grot die zijn inzet gestopt zag worden door de ADO doelman. NEC bleef kansen creëren, maar het lukte maar niet in de afronding. En dan gaat de eeuwenoude voetbalregel toch weer tellen. Als het aan de ene kant niet gebeurt, dan gebeurt het aan de andere kant wel. En zo geschiede helaas. Waar NEC de wedstrijd domineerde, daar scoorde ADO vanuit het niets opeens de 1-0 uit een vrije trap. Uitgerekend Havenaar, die al maanden droog stond, wist de bal binnen te werken na slecht verdedigend werk van onze ploeg. Dat het volledig tegen de verhoudingen in was zou de Hagenezen uiteraard een rotzorg zijn. Voor NEC was het echter een zeer bittere pil, want er had tot op dat moment echt maar één ploeg recht om aanspraak te maken op de overwinning. NEC bleef aandringen en zocht naar de gelijkmaker. De kansen daarvoor waren er zeker, maar onze voorhoede faalde keer op keer in de afronding. DE ADO defensie, de keeper, of de daadwerkelijke locatie van het doel zaten onze schutters in de weg.
Uitslag
Een wederom uiterst frustrerende 1-0 nederlaag. Guttegut. Het is om gek van te worden.
Toeschouwers
Tot aan de 1-0 zat de stemming bij de meegereisde NEC fans er goed in, maar ook zij konden geen weerwoord bieden aan de zwaar irritante ontwikkelingen op het veld.
Scheids
Van Boekel? Wie dan ook, hij deed het okee.
Hoogtepunten
Ondanks de ultiem kloterige nederlaag was NEC vandaag gewoon een paar klassen beter dan ADO. Het is niet alsof we niks wisten af te dwingen; in tegendeel, we hadden ladingen kansen. Maar het zal wellicht een combinatie van geluk en kwaliteit zijn wat ons voorin bij voortduring in de steek laat.
Dieptepunten
Een totaal onverdiende nederlaag. Hoe veel dieper wil je het hebben? Het is om gek van te worden.
Tactiek
Die klopte vandaag best wel. NEC creëerde voldoende kansen om de wedstrijd al in een vroeg dstadium in het slot te gooien, maar we hebben niemand die zo’n kans ook daadwerkelijk weet te verzilveren. Dat is toch een stukje kwaliteit, want als het week in week uit gebeurt dan kun je eigenlijk niet meer van pech spreken.
Inzet
Was ook weer goed, al is het verdedigen bij de tegengoal onvergeeflijk. Wie laat Havenaar in hemelsnaam vrij in je eigen strafschopgebied? Dat is vragen om ellende.
Conclusie
Een enorm klotegevoel en een flink verpest weekend, dat blijft er over. Het is nog te overzien als je verdiend ten onder gaat, maar ADO was werkelijk drie keer niks vandaag. NEC deed alles goed, behalve die bal in het net schieten. Je zou er je haar van uit je kop trekken, ware het niet dat daar helaas weinig meer zit bij uw DTH correspondent. Zo veel kansen, dan ben je het gewoon aan je stand verplicht om op zijn minst één doelpunt te maken. Tuurlijk, zelfs de beste ploegen hebben er dagen tussen zitten dat ze ondanks een virtueel overwicht tegen een zeperd aan lopen. Maar bij ons is het geen incident meer. We kunnen simpelweg niet scoren. Bah. Frustratie is een understatement. Elke keer weer tegen ‘mindere’ tegenstanders, op een gegeven moment moet er dan toch een alarmbelletje gaan rinkelen. Het is het lot van de NEC fan dat dit steeds maar weer gebeurt, edoch dat maakt het er niet minder zuur om. Klote. Balen. Vul zelf de verdere krachttermen maar in. Een diepe zucht beklijft.