Elke wedstrijd kunnen we wel van een paar mooie individuele acties genieten, maar wat de spelers als team op de mat leggen is minder verheffend. De verdedigende organisatie staat goed en daar leunt NEC dan ook graag en veel op. Het centrum is sterk en Breinburg en de ondergewaardeerde Dijkstra moet je drie keer voorbij. Aanvallend is het vaak slordig en soms ietwat gemakzuchtig. Maar elke wedstrijd warmt het superkwartet de mesjes wel een paar keer op om met speels gemak door de vijandelijke boter te snijden. Het blijkt steeds weer genoeg.
Dus boekten we tegen De Graafschap de zevende competitiezege op rij (de derde opeenvolgende 3-1) en werd de grootste test tot nu toe dus een succes. Net als de vorige grote test tegen Fortuna Sittard. Omdat Fortuna en Telstar verloren werd het een ware topavond.
Wedstrijdverloop. Dijkstra geeft een mooie dieptepass op Groeneveld, Graafschap back Abena struikelt van schrik over zijn eigen benen (zijn blessure schijnt mee te vallen), Groeneveld stoomt door, trekt naar binnen en schiet raak (10e minuut). Ars mist een kopkans voor open doel waarna Groeneveld en Dijkstra vlak voor rust de beslissing op de voet hebben. Kort na rust rondt Breinburg een mooie combinatie met Groeneveld bijna af waarna halfslachtig optreden van Delle tot de 1-1 leidt (Van Mieghem, 53e minuut). De Graafschap dringt aan maar NEC blijft gevaarlijk in de omschakeling waardoor Rayhi een vrije trap op de rand van de zestien verdient. Ars onderstreept nog maar eens zijn gebrek aan scherpte door uit deze vrije trap van dichtbij zijn eigen keeper niet kansloos te laten, Braken herstelt dit (1-2, 66e minuut). De wedstrijd blijft dan best spannend totdat Golla in de 83e minuut de 1-3 scoort uit een corner. Feest!
Uitslag
Een dik verdiende overwinning was het zeker niet. Er waren momenten in de wedstrijd die tot een hele andere uitkomst hadden kunnen leiden. Toch voelde je ergens wel dat De Graafschap niet in staat was echt erop-en-d’r-over te gaan en dat NEC het varkentje wel zou wassen. Het roept sterke herinneringen op aan ons vorige Jupiler seizoen. In tegenstelling tot de mythe speelden we toen ook lang niet altijd even goed en aantrekkelijk, maar waren zoals bekend bijna niet te verslaan. Het gevoel zegt dat we toen wel meer controle hadden, minder kansen weggaven, maar of dat klopt?
Toeschouwers
Er waren 11.228 toeschouwers in Doetinchem en het uitvak was vol. Heerlijke entourage en een indrukwekkend spandoek voor de wedstrijd: “Gewoon deurdonderen”. Bedankt, doen we.
Hoogtepunten
-Het stadion, echt gras, de spanning. Mooi man.
-De veel bekritiseerde Dijkstra gaf een assist en veegde en stofte dat het een lieve lust was.
-De beleving bij spelers en uitvak na de wedstrijd. Mooi man.
Dieptepunten
-Het veldspel blijft matig. Dat achterover leunen levert tot nu toe goede resultaten maar ook te veel benauwde momenten op. Ga lekker vooruit verdedigen, zet druk, weg van de eigen goal.
Scheidsrechter
Gözübüyük had NEC in de eerste helft een penalty moeten geven voor een handsbal maar was verder de baas op het veld.
Tactiek
Zoals al genoemd: minder leunen, meer naar voren.
Inzet
Een wedstrijd als deze win je niet met een slappe instelling. Na de 1-1 bleef NEC goed overeind en sleepte de wedstrijd binnen. Mentaal is dit best een sterke groep. In de voorste linie (Braken uitgezonderd) zien we wel teveel rouwmomentjes. Te lang blijven liggen en vragen om een vrije trap als je van de bal wordt gezet, dat werk. Moet eruit.
Conclusie
Hoewel een voetbalseizoen nogal eens onverwachte wendingen neemt, vraag je je af wie NEC moet gaan stoppen? Kijk ook eens naar onze bank, die later in het seizoen (blessures, schorsingen) steeds belangrijker wordt. Onze bankzitters zouden bij de meeste Jupiler ploegen wekelijks in de basis staan. Waarschijnlijk worden we in de loop van het seizoen relatief alleen maar sterker. Grootste opgave vermoedelijk: Scherp blijven!