We hadden het graag anders gezien, maar met de aanstelling van een nieuwe directie, vorig seizoen, is het er bij NEC toch niet veel rustiger op geworden. Het wil maar niet lukken om eens een paar seizoenen met dezelfde mensen in directie en technische staf aan iets moois te bouwen. Stabiliteit is één van de belangrijkste succesfactoren. Om een stabiele club te zijn heb je intelligente bestuurders nodig, die een duidelijke visie hebben en ook precies weten hoe ze die gaan uitvoeren. En ze moeten, misschien wel het allerbelangrijkste, stalen zenuwen hebben.
Een duidelijke visie, zei je? Het was wel even slikken dat we die op het technische vlak niet blijken te hebben. En dat terwijl die jonge, getalenteerde, technisch directeur al meer dan een jaar in dienst is. Die TD werd aangesteld door een RvC die toen bestond uit Leonard Ariens, Ton Hendriks en Sjang Emons en is nu dus ontslagen door een RvC met daarin Leonard Ariens, Ton Hendriks en Sjang Emons (inmiddels aangevuld met drie leden, waaronder Leen Looyen). De helft van de huidige RvC heeft zich een jaar geleden dus verkeken op de technische visie van Remco Oversier, of ze hebben het destijds niet goed doorgesproken, of de inzichten zijn veranderd…het is allemaal vreemd, het is onduidelijk.
Dat is natuurlijk nog niet alles. Je mag hopen dat de RvC, na een uitgebreide analyse en verstandige gesprekken, tot de conclusie is gekomen dat het voor de club beter is afscheid te nemen van een TD die net anderhalf jaar bezig is. Hoe onfortuinlijk dat ook is, het kan rationeel natuurlijk toch de beste beslissing zijn. Ja, misschien is het zo ook wel gegaan. Maar de geruchtenmachine draait weer op volle toeren. Het zijn de investeerders die zich er weer tegenaan bemoeid zouden hebben, zij schijnen dat dan vooral te doen vanuit de emotie: de resultaten zijn slecht dus moet er een kop rollen. Dat is al een bedenkelijke reflex, je moet er dan ook nog maar op hopen dat ze niet de verkeerde kop laten rollen…
Voor de duidelijkheid, wat de rol van de investeerders bij het ontslag van Oversier is geweest weten we niet, het is speculatie.
Het is allemaal vreemd, het is onduidelijk. Eigenlijk is er na de zoveelste paleisrevolutie van vorig jaar niet veel veranderd. Als de resultaten tegenvallen komt de ware aard van de club weer boven. Stabiliteit? Welnee! Wij de supporters blijven weer zitten met een heleboel vragen en vooral met de verzuchting, ‘ja hoor, daar gaan we weer’.
En daarmee kom je uit bij die hele belangrijke eigenschap die goede bestuurders in de voetbalwereld moeten hebben: stalen zenuwen. Het vermogen om de poot stijf te houden als de rest wil dat je ‘m buigt. Pepijn Lijnders niet ontslaan als iedereen zijn scalp wil, Remco Oversier niet ontslaan, Jack de Gier niet ontslaan. Geloof in elkaar, blijf bij elkaar en wordt samen beter (mooie spreuk voor op een tegeltje, trouwens).
Als NEC echt een keer stappen wil maken, dan zullen er binnen de club mensen moeten opstaan die de poot eens een tijdje stijf houden. Dit was dan ook de week van Wilco van Schaik. Hoewel onder zijn leiding Lijnders en Oversier natuurlijk wel werden ontslagen, is het toch te hopen dat hij de stabiele en stabiliserende factor zal blijken te zijn die onverdroten voortgaat met het door hemzelf benoemde doel: Binnen vijf jaar moet NEC een stabiele subtopper zijn in de Eredivisie.
Wichard