Logische verklaringen…ik heb ze dit seizoen vaak gehoord van de directie en de trainers. Maar logische verklaringen zijn niet meer logisch als ze uiteindelijk uitdraaien op een fiasco. Sterker nog, de logische verklaringen worden irritant en zijn zo ongeloofwaardig geworden dat het vertrouwen alleen maar verder afneemt.
Onze technisch directeur Oversier maakte dit jaar enkele opvallende beslissingen, steeds weer met een logische verklaring. Iedere speler die gehaald werd door Oversier in de zomerstop was een versterking, iedere speler die verkocht werd wilde zelf weg of zorgde voor meer financiële armslag of waren vierde man voor een bepaalde positie. Spelers erbij halen in de winterstop was niet nodig, want de enige spelers die haalbaar waren, bleken spelers van hetzelfde niveau en geen spelers die het elftal echt zouden versterken. Klinkt allemaal logisch, maar hoe logisch is het als je 4 wedstrijden voor het einde van het seizoen 4 punten achter staat met een elftal dat schuttert achterin, dat zeer wisselvallig is op het middenveld en waar de oh zo talentvolle voorhoede geen deuk meer in een pakkie boter schiet? Me dunkt dat er niet ergens voor weinig een back op te halen was geweest die een versterking zou zijn voor dit NEC.
En dan de soap rond de trainer. Vele trainers werkloos, maar de perfecte man was niet te vinden. Eigenlijk ging daardoor weer de voorbereiding de mist in, maar gelukkig wilde assistent Bogers wel promoveren tot hoofdcoach. En weer een logische verklaring: De juiste trainer kon niet gevonden worden, dus dan kies je voor the next best thing en ga je voor Bogers die in ieder geval wel mee wil gaan met de visie van de club. Maar het spel van Bogers was niet om aan te gluren. Je pakte wel de punten, niet door de tactische meesterzetten van de trainer, maar door individuele bevliegingen van bijvoorbeeld Groeneveld, die ze er toen nog wel in schoot. Met relatief weinig schade kom je in de winterstop en dan is eindelijk die perfecte man gevonden. Gelukkig, want met Bogers aan het roer was het vertrouwen er ook niet. De verklaring was logisch: Door de aanstelling van Bogers kregen we de tijd om verder te gaan met onze zoektocht en nu is hij eindelijk gevonden. Moderne trainer, prachtige CV, bij topclubs gewerkt, een buitenkansje. Maar hoe logisch is die verklaring geweest als de resultaten daarna alleen maar slechter zijn geworden? Hoe logisch is het als je week in week uit in dezelfde counter-val loopt bij uitwedstrijden en de trainer dus niet in staat is geweest om dat probleem te tackelen? Hoe logisch is het als je ziet dat de ontwikkeling van spelers stil staat, terwijl de trainer juist gehaald is om spelers beter te maken? Hoe logisch is het dat deze man maandag nog op de bank zit? En niet dat ik het leuk vind om wéér een trainerswissel te zien (over beleid gesproken), maar je moet iets. Zo doorgaan kan toch niet meer?
Volgens Oversier hebben we twee jaar om terug te zijn in de eredivisie. De vraag is wel waar hij het krediet (zowel financieel als in steun) vandaan denkt te halen voor nog een jaar eerste divisie. Financieel zal het met nog minder moeten, investeerders zullen minder enthousiast zijn (ook wat betreft het stadion) en supporters zitten niet te wachten op nogmaals 8 wedstrijden tegen jong teams en andere lege tribunes in den lande. En welk krediet is er nog bij de RVC, die zich zelf ook wel eens achter de oren mogen krabben over hun keuzes.
Logisch is ook de nieuwe organisatiestructuur van het technische deel van de club dat Oversier ontwikkelt heeft. Net als het structureel willen inpassen van meer eigen jeugd. Mooie woorden, maar uiteindelijk gaat het er wel om dat resultaten worden behaald.
Vanuit de directie blijft het stil. Natuurlijk, rust is vaak beter. Daar is de club ook aan toe, maar met zoveel reuring rond de club kun je niet blijven doen alsof er niets aan de hand is. Of behoren ze misschien tot de laatsten der ras optimisten die geloven dat het nog kan?
Natuurlijk ga ik maandag weer. Al speelt NEC zesde klas onderafdeling dan ben je er gewoon. Maar wel met een ander gevoel, zonder spanning. Ik heb me namelijk al lang en breed neergelegd bij nacompetitie. Natuurlijk er bestaan wonderen, zoals een reglementaire nederlaag van jong Ajax omdat ze speelden met een geschorste speler, spelers vinden opeens het net weer, kampioensstress in Sittard, opeens wel logische wissels van Peppi, wel winnen op kunstgras… Ja en dan zullen we daar nog jaren over praten. Voorlopig is dit allemaal “wishful fiction”. De nacompetitie lijkt ver weg, maar komt er aan en als de spelers er moreel net zo voor staan als de gemiddelde supporter (en daar lijkt het wel op na de vertoningen tegen Eindhoven en Ajax), dan wordt dat ook een kansloze missie. Je had al lang iets moeten doen, maar na gisteren de ogen blijven sluiten, kan echt niet meer.
Bleum