Waar NEC thuis de punten nog wel bij elkaar sprokkelt, daar is het nu al wekenlang een drama buitenshuis. Tot dusverre werden alle drie uitduels na de winterstop kansloos verloren. En als we zeggen ‘kansloos’, dan bedoelen we niet alleen qua uitslag maar ook qua voetbal. Hoog tijd dus om aan die pijnlijke reeks een einde te maken. En een bezoekje bij de nummer 14 op de ranglijst leek daar op voorhand een goed moment voor. MVV had vorige week dan wel gewonnen van Cambuur, maar uit de vijf voorgaande duels hadden de Maastrichtenaren slechts één schamel puntje weten te sprokkelen. Bovendien had onze spelersgroep de afgelopen week een goed gesprek gehad met Lijnders, waarin was aangegeven dat de spelers het hoge afjagen van Pep nogal risicovol vonden en ze liever wat meer zekerheid wilden. Lijnders gaf toe aan dit verzoek, waardoor aanvallende middenvelder Kadioglu het veld moest ruimen voor controlerende middenvelder Kevin Jansen en NEC wat meer inzakte. Ook keerde Golla na een schorsing terug in de ploeg voor Sturing.
Waar je zou verwachten dat de spelers hun tactische gelijk zouden willen bewijzen aan Pep met deze meer behoudende speelwijze, was daar in de eerste fase van de wedstrijd bitter weinig van te merken. MVV startte fel en NEC kwam nauwelijks aan voetballen toe. De spaarzame keren dat we in balbezit kwamen, waren we de bal ook binnen luttele seconden weer kwijt. Tot overmaat van ramp was het eerste echte schot op goal van MVV in de 15e minuut ook meteen raak. Uitgerekend Kevin Jansen verspeelde klungelig de bal, die werd opgepikt door Yilderim. Die haalde van zeer grote afstand uit, maar omdat Delle iets te ver voor zijn doel stond zeilde de bal zowaar over hem heen het doel in. Daarna ging het van kwaad tot erger bij NEC. De foute passes en simpel ingeleverde ballen stapelden zich in rap tempo op. Na een goed half uur voetbal verdubbelde MVV zelfs de voorsprong na een half gehakt lobje van Nys, in zo’n beetje de tweede (halve) kans van de wedstrijd. NEC stelde er in het restant van de eerste helft werkelijk helemaal niks tegenover. Het was wederom diep bedroevend wat onze ploeg op de mat legde.
De tweede helft was nog geen minuut oud of Rayhi werd in het strafschop van MVV neergelegd. De aanvaller nam de resulterende penalty zelf en joeg de bal snoeihard hoog in het dak voor de 2-1. Lang kon NEC echter niet genieten van die aansluitingstreffer, want in de 55e minuut herstelde MVV de marge van twee goals alweer. Een hoekschop van MVV werd in eerste instantie nog wel weggewerkt, maar buiten de zestien kon Schroijen onbedreigd de bal oppikken en zijn (vrij slappe) inzet rolde via de vuist van Delle het NEC doel in. Zelfs Pep had nu blijkbaar genoeg van dit ‘meer behoudende’ spel en bracht Kadioglu in het veld voor Jansen. NEC kreeg na deze wissel iets meer offensieve daadkracht in haar spel maar tot echte kansen leidde het niet. MVV ging, vol gokkend op de counter, met veel mensen achter de bal spelen en NEC kwam er niet doorheen. Twintig minuten voor tijd besloot Lijnders de hele boel voorin om te gooien in de hoop nog iets te kunnen redden van dit duel, door het inbrengen van Achahbar en Langil voor Groeneveld en Rayhi. Het was echter MVV dat uit de counters de beste mogelijkheden bleef creëren en aanspraak maakte op de 4-1. Toch had Kadioglu een kwartier van tijd bijna de 3-2 op de pantoffel, maar de MVV keeper wist de bal te keren. Het was slechts uitstel van executie. Tien minuten voor tijd viel de 4-1 alsnog. Oh oh oh oh. Oh. Oooooooooh.
Uitslag
Veel – eenje. Had ook zonder overdrijving ‘heel erg veel – eentje’ kunnen zijn. Tegen de nummer 14 dus.
Toeschouwers
De diehards die blijven meereizen mogen inmiddels wel een medaille krijgen opgespeld.
Scheids
Eentje. En twee grensrechters. En een vierde official.
Hoogtepunten
Ha ha ha ha ha.
Dieptepunten
De wedstrijd.
Tactiek
Goed. Even kijken of we het helemaal helder hebben. De spelersgroep – dat zijn dus die elf man die op het veld lopen in het rood-zwart-groen en de reserves op de bank – wilden graag meer zekerheid inbouwen. De coach – dat is dus de man die de tactiek hoort te bedenken en overbrengen op de spelersgroep – vond het allemaal best. En zo geschiedde dus. Het resultaat: NEC hing achterover, chaos heerste op het veld, het voetbal leek nergens op, iedereen deed maar wat, en vier keer mocht de bal uit het doel gevist worden. Snapt u het nog? Wij in elk geval niet. Wellicht dat Pep iets wilde bewijzen aan zijn spelersgroep, maar wij vragen ons af of een kansloze nederlaag de juiste boodschap is. Waren de afgelopen wedstrijden al niet om aan te zien, vandaag werd er niet eens ‘een bepaald niveau’ gehaald. Het was ronduit janken en brullen, zo slecht was het. Dit gaat he-le-maal nergens over.
Inzet
Schaam je kapot. Wat een lamzakkenvertoning vandaag, van nummer 1 tot nummer 11. Als je dat vergelijkt met de inzet die MVV toonde, dan moet het schaamrood toch dun door de broek lopen bij onze selectie. We vallen niet graag de eigen ploeg af, maar dit is gewoon echt een schande. Zo slap. Zo inhoudsloos. Bah.
Conclusie
Volgende week staat het thuisduel tegen Fortuna op het programma. Voor de winterstop werd hier nog naar uitgekeken als de grote ‘kraker’ van de Juup. Fortuna draait echter al weken dramatisch en heeft nu ook de coach de laan uit gestuurd. NEC is inmiddels ook geen schim meer van de ploeg die GA Eagles met 5-1 over de knie legde. Waar thuis nog moeizaam de punten bij elkaar gesprokkeld worden, daar is het in uitwedstrijden werkelijk janken met de pet op. Met vandaag als triest dieptepunt. Het mag een klein wonder heten dat we nog steeds bovenin meedraaien. Mochten we aan het eind van de rit alsnog promotie kunnen afdwingen dan zal Oversier nog een zware taak te wachten staan om uit dit brandhout iets eredivisie-waardigs op te bouwen. En de enige reden waarom Pep momenteel niet hoeft te vrezen of hij de kerst haalt is omdat hij pas na de kerst gestart is. En dat is ook meteen het enige intelligente dat we kunnen ontdekken in zijn aanpak tot dusverre. Dit kan echt niet. Een van de grote klachten over Bogers was dat hij de spelers niet aan het werk kreeg, ze geen peper in de reet kon douwen. Helaas blijkt ook Lijnders daar niet toe in staat. Sterker nog, de spelers lijken inmiddels de dienst uit te maken en dat doen ze tot dusverre verdomd slecht. Wellicht wordt het eens tijd dat onze spelersgroep eens een lange en diepe kijk in de spiegel gaat nemen. Want wat we momenteel zien zijn bepaald geen kampioenskandidaten. Schoenmaker, blijf bij je leest. Laat Pep (of Bogers) volgende week maar weer de tactiek bepalen. En laten de spelers zich voor de verandering eens bezig houden met voetballen.