Vanavond stond de wedstrijd op het programma waarvan een maand of twee geleden nog gezegd werd dat het de sleutelwedstrijd van dit seizoen zou worden voor het kampioenschap van de Jupiler League. Hoe anders is de situatie inmiddels echter. Fortuna zit al wekenlang in het slop en ontsloeg zelfs coach Oliseh. NEC haalde ook een nieuwe coach aan boord, maar die weet tot dusverre zijn mooie theoriën nog niet succesvol te vertalen in het veld. Vooral uit is het bij ons al wekenlang diepe treurnis, maar ook de laatste thuiswedstrijden waren ondanks gunstige uitslagen bepaald niet om over naar huis te schrijven. Beide ploegen spelen inmiddels zelfs tweede (en derde) viool, want Jong Ajax voert nu de biercompetitie aan. En ook andere clubs (Emmen, Telstar) ruiken bloed. Desalniettemin zou je bij winst natuurlijk wel een zeer comfortabel gat van zeven punten slaan met de ploegen die er daadwerkelijk toe doen.
Zowel NEC als Fortuna zijn dus onder nieuw bewind nog zwaar zoekende en dat vertaalde zich vanavond ook op het veld. Aan beide zijden waren er diverse positiewisselingen in de ploeg. Voor NEC betekende dit dat Kadioglu, Joppen en Sturing in de basis terugkeerden ten koste van Jansen, Heinloth en Van de Pavert. NEC was in de eerste helft weliswaar de bovenliggende partij maar creëerde slechts een twee-, drietal noemenswaardige kansen. We leunden voornamelijk op bevliegingen van Groeneveld. Fortuna leek te hopen op een punt en loerde op de counter. De wedstrijd werd vooral gekenmerkt door misverstanden, net niet lukkende aanvalsopzetjes, en hele lange blessurebehandelingen. Met name voor Rayhi (moest het veld zelfs verlaten en werd vervangen door Langil) en de keeper van Fortuna, die ondanks een hoofdblessure bizar genoeg nog een goede 15 minuten door mocht blijven spelen. De blessurebehandelingen duurden zelfs zo lang dat er zowaar negen (!) minuten extra tijd werden bijgetrokken, waarin net als in de rest van de eerste helft bitter weinig gebeurde.
De tweede helft vervolgde zoals de eerste helft was geëindigd. De wil was er wel, maar de overtuiging ontbrak. Na een goed uur spelen werd Achahbar binnen de lijnen gebracht voor Braken. Even later was er een curieus moment toen de Fortuna reserve-keeper mijlenver uit zijn doel een bal verkeerd verwerkte en Kadioglu zowat vanaf de middenlijn een afstandsknal op een volledig leeg doel kon lossen. Hij schoot echter enkele meters naast. Twintig minuten voor tijd moest Joppen vervangen worden voor Heimloth, omdat de blessuregevoelige rechtsback last kreeg van zijn bovenbeen. Niet dat het verder veel uitmaakte, want de hele wedstrijd wees alles al op een bloedeloos gelijkspel. Althans, tenzij Delle weer eens opzichtig de fout in gaat. Wat een klein kwartier voor het einde ook gebeurde. Joris Delle liet tijdens een van de spaarzame Fortuna aanvallen een voorzet uiterst knullig door zijn handen glippen en Catwell maakte dankbaar gebruik van de flater door de 0-1 te scoren. Gelukkig wist Groeneveld een zoveelste zeperd en een eerste thuisnederlaag voor Lijnders te voorkomen door drie minuten later de broodnodige 1-1 aan te tekenen op aangeven van Achahbar. De goal werkte bevrijdend op onze ploeg, die vol op jacht ging naar de winnende treffer. Tot echte kansen leidde het echter wederom niet. En dus eindigde de op voorhand geadverteerde ’topper’ in een uiterst teleurstellende en gezien het spelbeeld ook terechte 1-1. En worden door de treffer van Groeneveld eventuele onverkwikkelijke taferelen op het voorplein voorlopig nog afgewenteld (hopen we althans).
Uitslag
1-1 dus. En dat was gezien het spelbeeld ook wel een terechte uitslag. Fortuna wilde niet beter, NEC kon niet beter.
Toeschouwers
Aan de supporters lag het wederom niet, althans niet in het eerste bedrijf. Maar als je week in, week uit met dit soort gebroddel geconfronteerd wordt dan is de lol er op een gegeven moment zelfs bij de grootste die-hard wel een keer vanaf.
Scheids
Een door Joppen veroorzaakte (veel te slappe terugspeelbal) gele kaart voor Sturing was kenmerkend voor hoe weinig samenhang er in de ploeg is. Niemand lijkt elkaar te snappen. Ook Dijkstra kreeg een gele prent toegezwaaid.
Hoogtepunten
Groeneveld is een van de weinige spelers die nog het verschil kan maken in deze ploeg. Een lichtpuntje in de huidige duisternis. En dat op Jupiler niveau. Dat zou de rest van onze spelers toch te denken moeten geven, vooral diegenen die nog altijd lijken te dromen van een grootse carriëre. Als je op het tweede (overwegend povere) niveau van Nederland al geen potten kunt breken of je kunt onderscheiden, hoe wil je dat dan in hemelsnaam op Eredivisie niveau doen?
Dieptepunten
De algehele malaise die over de ploeg lijkt te hangen als een rouwdoek. Er is geen overtuiging, er is geen idee, de frustratie en de onkunde druipt er bij menigeen momenteel vanaf. De meest simpele passes mislukken, spelers begrijpen elkaar niet, het is gewoon een zootje. Waar het aan ligt, Joost mag het weten. Maar het is wel frappant dat voor de winterstop de boel eindelijk op de rails leek en we na de komst van Pep alleen nog maar chaos en machteloosheid zien. Wat Pep ook wil van deze ploeg, de spelers kunnen het niet of ze snappen het niet. Maar er zit ergens iets flink fout.
Tactiek
God zegene de greep, dat lijkt de instelling momenteel. Ondanks de nog altijd zeer gunstige positie op de ranglijst voelt alles in en rond de ploeg als de nadagen van Hyballa, waar toevalsvoetbal en frustratie hoogtij vierden. NEC en laptopcoaches, het is tot dusverre bepaald nog geen gelukkig huwelijk.
Inzet
We kunnen zeggen dat die knudde was, maar dat was eigenlijk niet eens het geval. De spelers werkten best wel, maar geen van allen leek te weten waaraan eigenlijk precies. Het is loshangend zand.
Conclusie
Tja, laten we gewoon het beestje maar bij de naam noemen. Er zit totaal geen idee achter de aanvalsimpulsen van onze ploeg. Het is puur hopen op een individuele ingeving van Groeneveld, Rayhi (hopelijk valt zijn blessure mee want Langil bakt er werkelijk niks van de laatste tijd) of Kadioglu. Waar de resultaten thuis de afgelopen weken nog de algehele malaise maskeerden, daar lijkt het uitsyndroom inmiddels gewoon verworden tot een volledig syndroom. Wat is er gebeurd met de ploeg die voor de winterstop eindelijk haar draai leek te hebben gevonden onder Bogers? Hoe catastrofaal gaat de aanstelling van Lijnders blijken? Of krijgt Pep de boel alsnog aan het draaien? Het lijkt met de week onwaarschijnlijker. Met nog een maandje of 2-3 te gaan sta je nog steeds gewoon op een directe promotieplek, maar de vraag is voor hoe lang nog. Onder Hyballa werd er veel te lang doorgemodderd met wisselende tactieken en opstellingen in de ijdele hoop dat het tij nog te keren viel. In navolging van ezels en stenen, laten we ditmaal dan toch in godesnaam lering trekken uit het verleden. Kappen met tactisch gewissel en theoretisch geknutsel. Kies voor een duidelijk systeem en spelersgroep en hou daaraan vast tot aan het einde van de rit, voordat het definitief te laat is en promotie ons door de vingers glipt. Want het kan opeens heel snel gaan, dat zagen we vorig seizoen ook na een bovengemiddelde eerste seizoenshelft onder Hyballa. De tijd voor trots is voorbij, de tijd voor pragmatiek is nu aangebroken. #Stop_de_rot.