Nieuwe ronde, nieuwe kansen. Het Eerste Divisie seizoen 2018-2019 is vanavond officieel van start gegaan. Waar we vorig jaar nog in de biercompetitie acteerden, daar moeten we het dit jaar laten zien in de Keuken Kampioen (KK…?) divisie na een sponsorwisseling in de zomer. De taak van NEC in deze divisie is echter nog steeds onveranderd: zo snel mogelijk eruit komen. Vorig jaar mislukte dit op de valreep jammerlijk en als een direct gevolg daarvan konden we vanavond kijken naar een haast volledig nieuw elftal en dito coach. Clubheld Jack de Gier zond namelijk de volgende elf spelers het veld in: Coutinho (nieuw); Van Eijden (ook soortement van nieuw al is hij natuurlijk tevens een oudgediende – welkom terug, Rens!), Kvida (nieuw, met een streepdingetje op de ‘i’ maar ik kan de juiste knop daarvoor even niet vinden), Labylle (nieuw, zal hopelijk een stabiele factor blijken, ha ha. Sorry.), Lartey-Sanniez (nieuw); Van den Berg (nieuw), Dijkstra (niet nieuw), Overtoom (nieuw); Braken (niet nieuw), Achahbar (niet nieuw), en Darri (nieuw). Slechts drie spelers nog over dus van de ploeg die vorig seizoen in extremis jammerlijk het onderspit delfde. Ook op de bank zagen we menig onbekend gezicht loeren op een invalbeurt. Of deze rigoureuze verversing een goede of slechte zaak is zal de tijd moeten uitwijzen, maar in elk geval is het zonder overdrijven een verse start te noemen. Aanvallend lijken we wat kwaliteit te hebben ingeleverd met het vertrek van Rayhi en Groenev Danjuma, maar defensief ziet het er op papier wel wat degelijker uit dan vorig seizoen. Na een wat povere voorbereiding met weinig aansprekende tegenstanders en uitslagen, moest NEC vanavond in de eigen Goffert tegen SC Cambuur laten zien wat de ambities voor dit seizoen zijn. Kan dit team zich profileren als potentiële titelkandidaat, of wordt het hopen op een goede lente en een eindspurt in de nacompetitie?
Foto: Rob Koppers
De eerste grote kans na een klein kwartier voetbal was zowaar voor Cambuur, waar Sambissa zijn schot op de paal zag klatsen. Even later kreeg ook NEC een grote kans via Achahbar en ook Braken was dichtbij een treffer, maar onze ploeg ging slordig met deze kansen om. NEC was in de eerste helft wel de bovenliggende ploeg. De Friezen hingen echter redelijk comfortabel achteruit en loerden op de counter, waardoor de wedstrijd gaanderweg wat dood sloeg. Gelukkig brak NEC vlak voor de rust alsnog de ban. Overtoom roste van afstand op doel. De Cambuur doelman keerde in eerste instantie de bal nog wel, maar Achahbar werkte in de rebound de bal binnen. Met deze voorsprong mocht NEC ook de kleedkamer opzoeken.
De eerste grote kans in de tweede helft was voor Achahbar, die helaas naast schoot. Vlak daarna was het echter alsnog raak. Cambuur klungelde wat aan in de hervatting en verloor de bal aan Dijkstra die Braken in stelling bracht. Sven Braken scoorde met een beetje mazzel na mistasten van Cambuur doelman Mous. Cambuur reageerde door twee wissels in te brengen. NEC was in deze fase heer en meester en had diverse mogelijkheden om de score verder uit te breiden. De nog niet geheel wedstrijdfitte Darri werd met nog twintig minuten te gaan gewisseld voor NEC jeugdtalent Romeny. Een goede tien minuten voor tijd mocht ook een tweede jeugdtalent zijn opwachting – en voor hem tevens zijn debuut – maken in de hoofdmacht. Lance Duijvestijn kwam namelijk in het veld voor Sven Braken. Hij ging op de rechterflank spelen, waardoor Romeny in de spits kwam te staan. Vlak voor tijd moest Joey van den Berg geblesseerd het veld verlaten en de derde eigen jeugdspeler Sturing kwam erin om de boel achterin op slot te gooien. Zo dicht bleek het echter niet, want even later maakte Cambuur het weer spannend door vanuit het niks opeens de 2-1 te scoren. Met vier minuten extra tijd werd het daardoor toch nog even billen knijpen. Diep in blessuretijd ging Van Eijden naar de grond in het eigen strafschopgebied, maar scheidsrechter Baks liet doorspelen en Mbende scoorde in de chaos alsnog de gelijkmaker. Klote.
Uitslag
2-2 dus. Ongelooflijk.
Scheids
Met een keer geel voor Dijkstra en twee keer voor Cambuur deed de leidsman verder weinig fout. De situatie rondom de tweede treffer van Cambuur zal echter ongetwijfeld nog lang stof tot discussie geven op de tribunes.
Publiek
Meer seizoenskaarten verkocht dan vorig jaar en dat terwijl we voor de tweede keer op rij op het tweede niveau uitkomen. Hulde aan al onze trouwe fans, echt klasse! Uiteraard ook een pluim richting het NEC bestuur, dat er uiteindelijk toch in geslaagd is om de intens negatieve stemming aan het eind van het vorige seizoen te doen kenteren en de fans toch weer terug het stadion in te krijgen. De terugkeer van Jackiegoal en het aantrekken van enkele aansprekende namen zal daar ongetwijfeld een belangrijke rol in gespeeld hebben. Maar ook de ludieke manier waarop NEC de binding met de stad en de regio weer heeft proberen te versterken was een slimme zet.
Hoogtepunten
Leuk om te zien dat we eindigen met drie eigen jeugd spelers in het veld. Het zet hopelijk de toon voor dit seizoen. Ook was het goed om te zien dat NEC grote delen van de wedstrijd de boel onder controle leek te hebben.
Dieptepunten
Maar hoe kun je het in de slotfase in hemelsnaam toch zo weg geven? De drie punten waren volledig in de zak, zonder ogenschijnlijk een vuiltje aan de lucht. Maar binnen een kleine tien minuten staat Cambuur opeens weer op gelijke hoogte. Hoe kon de paniek opeens zo toeslaan bij onze ploeg? Een fikse domper op wat toch een lekkere voetbalavond leek te worden.
Tactiek
Menigeen zal toch de wenkbrauwen gefronst hebben bij de opstelling van Dijkstra, die vorig seizoen voor een groot aantal fans de kop van jut was. Wellicht dat De Gier toch wat meer defensieve zekerheid wilde, of wellicht is het vanwege de blessure van Kevin Jansen. Wellicht dat hij zonder de druk van de aanvoerdersband wat vrijer kan spelen dit seizoen. Hij stond nastuurlijk aan de basis van de 2-0, maar scoorde vervolgens ook een eigen doelpunt (2-1). De discussie zal dus ongetwijfeld voort blijven durenn. Wat vandaag ook duidelijk werd is dat NEC kwaliteit op de vleugels ontbeert, al moet daarbij worden vermeld dat Darri nog niet volledig wedstrijdfit is. Het blijft hopen dat er nog een kwaliteitsimpuls in die lijn kan worden toegevoegd, of NEC moet er vol voor kiezen om het op zijn 4-4-2’s te gaan doen. Cambuur loerde nadrukkelijk op de counter. Het miste enkele belangrijke spelers en leek daardoor eigenlijk ook geen aanspraak te kunnen maken op een resultaat. Maar NEC verloor in de slotfase volledig het hoofd en Cambuur maakte hier dankbaar gebruik van.
Foto: Rob Koppers
Inzet
Het was duidelijk dat het onderling allemaal nog wat onwennig was, want NEC had in deze samenstelling nog niet eerder gespeeld, maar er werd hard gewerkt en flink gejaagd op de bal. Prima dus, en gezien de huidige samenstelling van de selectie hadden we ook niet anders verwacht. Jongens als Van den Berg, Van Eijden en Overtoom stropen graag de mouwen op. Wat er echter in de slotfase van het duel gebeurde mag natuurlijk nooit. Een 2-0 voorsprong in zo’n late fase nog weggeven is dramatisch.
Conclusie
Waar we gehoopt hadden op een goede seizoensstart, daar is door de late gelijkmaker de twijfel weer vol teruggekeerd in de Goffert. Waar ging het toch fout? Was door de blessure van Van den Berg de organisatie opeens zoek? Kroop er na de 2-0 toch iets te veel hoogmoed in de ploeg? Hopelijk heeft Jack het antwoord, want de knop zal weer snel om moeten en het vertrouwen moet weer opgepoetst. Cambuur is natuurlijk op voorhand niet de makkelijkste tegenstander en een mogelijk outsider voor een hoge klassering, maar NEC mag een 2-0 voorsprong met nog 10 minuten te gaan natuurlijk nooit zo weggeven. Volgende week wacht Jong Utrecht uit. Dat moeten toch echt drie punten zijn. Tot dan blijven we achter met een rotgevoel en een schamel puntje. Een valse start.