Niemand gaf na de 4-0 nederlaag in Emmen nog een stuiver voor de promotiekansen van NEC dit seizoen. Dit bleek ook wel vanmiddag in de Goffert; een groot deel van het publiek had er duidelijk voor gekozen om de middag gezellig ergens anders te besteden. Het stadion oogde akelig leeg, als een soort kille voorbode voor het komende seizoen. De vraag was vooral of NEC uiteindelijk toch nog met opgeheven hoofd het veld af kon lopen of dat dit pijnlijke seizoen met een ultieme domper zou eindigen. Tegen Emmen uit was de inzet naatje, dus dat beloofde weinig goeds.
Toch zal menig supporter die niet in het stadion zat vandaag zich even achter de oren gekrabd hebben. Want al binnen 5 minuten stond NEC op voorsprong en na 12 minuten was het zelfs al 2-0! Beide goals kwamen op naam van Achahbar. Opeens leek alles weer mogelijk. Met nog bijna een hele wedstrijd te gaan waren twee goals immers voldoende voor een verlenging. Het was echter FC Emmen dat na een kwartier iets terug deed. Bannink scoorde na opnieuw een simpele fout in de NEC defensie de 2-1 en opeens was de opdracht voor NEC weer een schier onmogelijke. Door de uitgoal moest NEC opeens weer vier keer het net vinden. Bij de spelers leek de puf er ook even uit, want het tempo zakte drastisch in en de ploeg leek geknakt. Een paar minuten voor tijd verstapte Braken zich bovendien en leek hij niet verder te kunnen. Op dat moment scoorde Sturing echter vanuit een corner de 3-1. Braken probeerde het vervolgens nog wel even maar moest uiteindelijk toch van het veld. Kadioglu werd zijn vervanger. Met maar liefst 8 (!) minuten extra tijd op de klok zocht NEC naar een extra goal in de eerste helft tegen een duidelijk aangeslagen Emmen. En die goal viel zowaar nog ook. In de zevende minuut van de extra tijd scoorde Romeny in de rebound de 4-1.
4-1 bij rust dus. Gezien het spelbeeld was opeens alles weer mogelijk voor NEC. Slechts twee doelpunten waren nodig in het tweede bedrijf om een klein wonder te bewerkstelligen. NEC trok de tweede helft dan ook vol ten strijde. Emmen hinkte op twee gedachten, de huidige stand verdedigen of een extra goal proberen te maken. De Drenten hadden het zeer moeilijk, terwijl NEC bleef aandringen. Na een kwartier spelen kopte Achahbar snoeihard op de lat en even later redde Emmen doelman Telgenkamp ternauwernood op een inzet van Romeny. Waar een vijfde doelpunt een kwestie van tijd leek, daar kwam Lijnders ineens met een opmerkelijke wissel. Romeny werd van het veld gehaald voor verdediger Joppen die op rechtsback ging spelen. Heimloth werd doorgeschoven naar het middenveld. Ook Golla werd vooruit gestuurd. Emmen gooide de boel nu echter definitief dicht achterin en NEC zwoegde om kansen te creëren. Jansen kwam in de laatste tien minuten in het veld voor Dijkstra. Vijf minuten voor tijd kopte Achahbar nog gevaarlijk op doel, maar de bal zeilde naast.
Uitslag
Zo bleef het dus 4-1. Alle goals werden voor de rust gescoord. Het ene tegendoelpunt blijkt dodelijk, want daardoor werd de horde wel heel hoog.
Publiek
De Goffert mocht dan erg leeg zijn, van gebrek aan steun had de ploeg deze wedstrijd in elk geval geen last. Pas in de slotfase van de wedstrijd, toen het helemaal gelopen was, begonnen de spreekkoren ‘Lijnders, rot op’ van de tribunes te rollen. De onvrede is begrijpelijk, maar het lijkt nogal onnodig en ongepast in deze fase.
Scheids
Nijhuis liet heel veel toe en dat kwam de wedstrijd zeker ten goede. Vier keer trok hij geel, evenwichtig verdeeld tussen de twee teams. Verdonk en Sturing waren de slachtoffers aan NEC zijde.
Hoogtepunten
Een prima eerste helft met eindelijk weer eens een ploeg die vecht voor elke grasspriet. Als er het hele seizoen met deze passie gespeeld was dan had je in maart al het kampioenschap kunnen vieren.
Dieptepunten
Je scoort twee keer te weinig en je krijgt toch weer een schlemielige tegengoal.
Tactiek
Counterpressing. Als Lijnders dit volgend seizoen structureel in de ploeg krijgt dan kan het nog leuk worden. Maar ja…
Inzet
Zoals we hierboven al zeiden: waarom kan dit niet gewoon elke week? De ploeg kàn het blijkbaar wel. Is het dan onwil? Onkunde? Gebrek aan leiding? Joost mag het weten.
Conclusie
Het is voorbij. Eigenlijk wisten we dat natuurlijk na afgelopen donderdag al. Eigenlijk wisten we dat na de tweede verloren wedstrijd tegen Jong Ajax al. Maar met zo’n eerste helft ga je toch weer hopen. Dat is het lot van de NEC supporter. Hopen tegen beter weten in. En ondertussen gaat onze club langzaam kopje onder. We kunnen nu collectief twee dingen doen: ofwel een stelletje hersenloze idioten gaan weer rotzooi schoppen op het voorplein, de investeerders knikkeren het hele bestuur en de technische staf er weer uit en we beginnen opnieuw; ofwel we accepteren dit verloren seizoen, gaan even rustig uithuilen en genieten van een lange vakantie, en laten de huidige directie en technische staf in alle rust een spelersgroep neerzetten voor volgend seizoen. En een plan maken om het stadion te kopen. Persoonlijk hoop ik op het tweede, al vrees ik voor het eerste. Wat onze club nu meer nodig heeft dan ooit is rust en kalmte. Met juist beleid, de hoofden koel. Op naar Juup seizoen twee.