Getuige de wanstaltige draak van een wedstrijd tegen de Treffers, hoeven we dezer dagen onze voldoening niet te halen uit de prestaties van de eigen ploeg. En dus zoeken we ons heil maar in andere zaken, zoals de zojuist bevestigde transfer van Arnaut Groeneveld Danjuma naar AFC Bournemouth. Leuk voor ons, want in een sporadische opleving van competentie van het NEC bestuur werd op Arnaut’s transfer naar Club Brugge vorig seizoen een doorverkooppercentage bedongen. Die 10% clausule (plus de altijd geinige opleidingsvergoeding/bijdrage) blijkt nu een kleine twee miljoen euro waard te zijn, want Bournemouth tast diep in de buidel voor onze voormalige vleugelspits. Al is het voor Engelse begrippen ongetwijfeld een schijntje. Hoe het ook zij, voor ons is het een zeer welkome financiële injectie. En voor Danjuma wellicht een lichte rehabilitatie in de annalen van onze club, want wat voor ons toch vooral nog op het netvlies beklijft bij de naam Groeneveld is die ‘Groeten uit Arnhem’ foto met vriendje Rayhi.
Ook Jordan Larsson (wie herinnert zich hem nog) lijkt een miljoenentransfer op zak te hebben. Bij NEC vond men hem een paar seizoenen geleden niet goed genoeg, ook al zagen we vanaf de tribunes dat de kwaliteit er soms vanaf spatte in zijn acties. In Zweden is hij sindsdien flink opgeleefd (topscorer bij IFK Norrköping) en dat lijkt nu te leiden tot een lucratieve overstap naar Spartak Moskou. Helaas lijkt het ijdele hoop dat NEC, buiten de standaard opleidingsbijdrage, daar veel van zal opstrijken. Maar goed, elke euro telt momenteel op Stadionplein 1. Dus onze nieuwe vrijetijdsbesteding op de tribune zal zijn het gokken op welke (ex)NEC speler de volgende is die een toptransfer gaat maken.