Jammer, jammer, dit was niet nodig. NEC verliest met 1-0 van NAC Breda.
In een prachtige ambiance kon NAC de eerste periode pakken, terwijl NEC vooral nog vol op zoek is naar een beetje stabiliteit. Misschien is NEC ook nog wel op zoek naar de vraag: hoe goed zijn we nou eigenlijk? Als de tweede helft tegen Go Ahead Eagles en deze wedstrijd tegen NAC de maatstaf zijn, dan is het antwoord: best goed eigenlijk. NEC deed vanavond niet onder voor de koploper. Met 9 tegen 16 had NEC de meeste doelpogingen en ook de expected goal ratio was hoger. NAC-coach Ruud Brood, vond het ook, “wij waren vanavond de gelukkige, het had ook de andere kant op kunnen vallen”.
Beide ploegen hadden bij vlagen de overhand en kregen een paar goede kansen. Okita en Dijkstra raakten in de tweede helft bijvoorbeeld de lat. Bij NAC was het vooral het nieuwe fenomeen in de spits, Sydney van Hooijdonk, dat voor gevaar zorgde. In de eerste helft dwong hij Branderhorst tot een fabuleuze redding, in de tweede helft schoot hij een vrije trap op de lat en scoorde hij vervolgens ook, uit het niets, het beslissende doelpunt met een schot vanaf 20 meter.
Dat NEC niet won kwam ook door de soms tenenkrommende onzorgvuldigheid waarmee kansrijke situaties worden verprutst. Wat een energie wordt er bijvoorbeeld niet weggegooid door linksback Bas Kuipers? Hij komt veel op, maar levert na de zoveelste sprint van zeventig meter even makkelijk weer de zoveelste waardeloze voorzet af. En dat doen meer spelers (wij noemen een Flemming). Jammer, jammer.
Maar goed, los daarvan, speelde NEC dus een aardige pot. De amusementswaarde was ook weer hoog. Helaas wordt het begin van dit flowtje ruw onderbroken door weer een interlandperiode. Op 18 oktober starten we de tweede periode met een thuiswedstrijd tegen Jong PSV
Uitslag
Grr, deze hadden we kunnen winnen.
Toeschouwers
Prachtig. Volle bak daar, bijna 19.000 man. Ook bijna 400 uit Nijmegen, niet slecht. Ze hebben allemaal een mooie pot gezien.
Hoogtepunten
-Na een redelijk goed wedstrijd, weer een redelijk goede wedstrijd: stabiliteit in wording?
-Die Martje Dijkstra speelde weer een goede wedstrijd zeg.
-De rentree van Rens van Eijden. Hij viel tien minuten voor tijd in voor Frank Sturing (best vreemd moment eigenlijk).
-Lekker zo’n wedstrijd in Eredivisiesfeer.
Dieptepunten
-De invalbeurt van Randy Wolters. Hij viel in voor Musaba en bakte er niks van. Slechte voorzetten, idiote schotpogingen en idioot gedrag.
-In vergelijking met Wolters’ spel, mag je het eigenlijk geen dieptepunt noemen, maar Frank Sturing is op dit moment toch wel de dissonant in de achterhoede. Hij raakt altijd wel een paar ballen verkeerd, stapt een keer verkeerd in, maakt een domme overtreding. Hij zal zijn plaats wel gaan kwijtraken aan Van Eijden.
Scheidsrechter
Martin van den Kerkhof floot een prima wedstrijd.
Inzet
Helemaal goed. NEC ging er tot de laatste seconde voor.
Tactiek
Wat moet je ervan zeggen. De tactiek van NEC is niks bijzonders. Hoog druk, opkomende backs, het is volstrekt mainstream geworden. Het wordt bovendien uitgevoerd in een klassieke 4-3-3 zonder veel poespas. Maar je ziet het. Als er met passie wordt gespeeld, kan NEC er elke tegenstander in de KK-Divisie mee onder druk krijgen.
Conclusie
Na deze nederlaag staat NEC strak in de grijze middenmoot. De afstand tot de laatste plaats is vier punten, tot de eerste plaats twaalf. Treurig. Toch heb je het gevoel dat er meer in deze ploeg zit. Het is dat ongecontroleerde in de aanval, die slippertjes van Sturing of Branderhorst… Misschien dat een sterke comeback van Rens dat extra zetje kan geven. Wordt vervolgd.