Al weken wordt er bij NEC geroepen dat het vertrouwen groeit en dat de omkeer in zicht is, maar tot dusverre laten de resultaten nog altijd flink te wensen over. De laatste thuiswedstrijd tegen Jong Utrecht was weliswaar een 4-1 zege, maar dat mag tegen een van de zwakste broeders in de competitie geen verrassing heten. Vorig weekend werd een 4-2 achterstand in tegen de Eagles nog knap weggepoetst, maar kregen we dus wel weer vier goals om de oren en sta je aan het eind van de dag toch slechts weer met een schamel puntje. En dat terwijl de concurrentie voor een play-off plek steeds verder uit het zicht verdwijnt. Vanavond moest daar verandering in komen, want Almere City kwam op bezoek in de Goffert. De uitwedstrijd tegen Almere in oktober was het begin van de ineenstorting van de ploeg van De Gier; een prima opponent dus om de heropstanding tegen in te leiden. Ex-NEC speler Loen was bovendien geblesseerd, dus was er vanavond ook geen kans op het ex-NEC syndroom waar we aan lijken te lijden: dat voormalige of verhuurde NEC spelers tegen ons een extra tandje bij schakelen. Bij ons was Overtoom niet beschikbaar. Waar Dijkstra zijn verwachte vervanger was, daar besloot De Gier om Bruijn en Labylle op het middenveld te zetten naast Van den Berg. Sanniez kwam daardoor op linksback en Joppen kreeg weer eens een basisplek op rechts.
Na een minuut stilte ter herdenking van het bombardement op Nijmegen in de Tweede Wereldoorlog werd er afgetrapt. De openingsfase was niet best van beide ploegen. Almere City deelde de eerste plaagstootjes uit, waarna NEC het balbezit overnam. Onze ploeg deed daar echter bitter weinig mee en grossierde in persoonlijke fouten, terwijl Almere City een muur van spelers optrok voor het eigen doel. Toch openden wij na een goede twintig minuten vanuit het niets de score. NEC kreeg een vrije trap die weggewerkt werd door de Almere defensie, maar Okita roste de bal van afstand op doel en schoot fraai binnen voor de 1-0. Na een half uur kreeg NEC opnieuw een enorme kans, maar de mee opgekomen Joppen raakte de paal. Het was slechts uitstel van executie, want Okita scoorde in de 37e minuut opnieuw op uit een assist van Bruijn, al hadden we wel mazzel want de scheids had kunnen fluiten voor een overtreding van Druijf. Even later werd het nog mooier voor onze ploeg, want nog voor rust knalde Bossaerts uit een halve omhaal de 3-0 binnen.
Waar je hoopte dat NEC in de tweede helft zou doordrukken, daar zakte onze ploeg toch weer flink weg. Okita was na een klein uur voetbal nog wel bij de 4-0, maar hij faalde oog in oog met de Almere keeper in de afronding. Almere kreeg ondertussen enkele kansjes om een aansluitingstreffer te vinden, maar Branderhorst was attent. Met nog ruim twintig minuten op het bord werd Wolters van het veld gehaald voor Ndayishimiye, die vorige week nog een belangrijke goal scoorde tegen de Eagles. Almere City bleef ondertussen de betere kansen krijgen en NEC glipte meermalen door het oog van de naald. De eerste de beste grote kans voor NEC was echter wel meteen weer raak: Sanniez haalde de achterlijn en gaf een prima voorzet op Bruijn, die de 4-0 binnen schoot. Even later was Druijf dicht bij de 5-0, maar de keeper van Almere lag in de weg. In de laatste tien minuten kwam Sabak in het veld voor Van den Berg. Even later scoorde Bossaerts opnieuw uit een hoekschop en was de 5-0 alsnog een feit. Joppen verliet hierna het veld voor NEC-jeugdspeler Bart van Rooij.
Uitslag
5-0 dus. Een klinkende thuiszege en, ook niet onbelangrijk, eindelijk weer eens de nul gehouden.
Toeschouwers
Een mooie en indrukwekkende minuut stilte, waarna er eindelijk weer eens genoten kon worden in de Goffert.
Scheids
De scheids hield de kaarten vandaag op zak.
Hoogtepunten
Veel doelpunten en de nul gehouden, prima avond dus. Het spel was bij tijd en wijle nog altijd niet groots en Almere City was bepaald geen hoogvlieger, maar een kniesoor die daar in deze fase om zeurt. Na maanden van ellende zijn dit zeer welkome avonden.
Dieptepunten
Bepaalde fases van de wedstrijd waren erg matig en NEC kwam meermaals goed weg tegen een pover Almere. Dus het is nog altijd veel te vroeg om te beweren dat het lek boven is. Er is nog veel werk te verrichten.
Tactiek
Van den Berg opereerde vandaag wat defensiever en met Labylle en Bruijn had NEC twee snelle aanvallende middenvelders. Bossaerts speelde zonder twijfel zijn beste wedstrijd van het seizoen, maar defensief is er bij ons nog altijd een flink gebrek aan communicatie.
Inzet
Weinig op aan te merken, al is het jammer dat er toch vaak weer veel verval zit in hert niveau over de hele wedstrijd gezien.
Conclusie
Een prima thuisoverwinning en een schoon doel. Vooral dat laatste hebben we al lange tijd niet meer mogen meemaken, al was het soms meer geluk dan wijsheid vanavond. Het is een mooie opsteker, al is er nog een lange weg te gaan om uberhaupt weer in het zicht te komen van de play-offs. Volgende week moeten we uit naar Dordrecht, waar we hopelijk de eerste uitzege in maanden kunnen gaan noteren (de laatste dateert alweer van oktober tegen Telstar), daarna volgen de thuisduels tegen Roda JC en FC Den Bosch, gevolgd door de uitwedstrijd tegen Sparta. Daarna kunnen we pas echt een beetje de balans gaan opmaken en zien of er alsnog iets van dit belabberde seizoen te maken valt. Maar in elk geval hebben we weer eens een lekker weekend.