Na de teleurstellende vertoning in eigen huis tegen Jong Utrecht gingen we vanavond op bezoek bij Volendam, een directe concurrent voor de periodetitel. Tegen Volendam presteren we doorgaans goed, dus dat schiep op voorhand hoop. De technische staf had voor deze wedstrijd zowaar een wissel doorgevoerd in de basis; Musaba begon dit duel in plaats van Romeny. Het strijdplan leek dus duidelijk: achterin de boel dichthouden en gokken op de counter met de snelheid van Okita en Musaba.
Volendam had er duidelijk zin in en leek de belangen van deze wedstrijd beter te begrijpen. De palingboeren trokken namelijk vanaf de aftrap fel ten strijde. NEC kon weinig anders dan achterover hangen en loeren op een uitbraak. Na een goede tien minuten murw gebeukt te zijn, leek NEC een beetje controle over de wedstrijd terug te krijgen. De adempauze was echter van korte duur. In de 18e minuut scoorde Volendam namelijk de openingstreffer. Een Volendamse voorzet vond Vissersdorp-voetballer Visser vogelvrij voorin Vierdaagsestadstrafschopgebied (okee, die laatste V was een beetje gezocht, maar kom op mensen). Visser deed een soort half-hakje dat met meer geluk dan wijsheid de bal dusdanig van richting veranderde dat hij achter Branderhorst verdween. Even later kon diezelfde Visser ontsnappen uit de rug van ons centrale duo en onbedreigd op ons doel afstomen voor de 2-0, maar hij faalde in de afronding. Het bleek slechts uitstel van executie. Na een half uur voetbal viel namelijk ook de 2-0, wederom uit een schlemielige kluts waar opnieuw een Volendam speler totaal ongedekt stond. Deed NEC dan helemaal niks terug in de eerste helft? Nee, eigenlijk niet.
Waar je een aantal wissels zou verwachten in de rust, vooral op het middenveld dat allerbelabberst acteerde in het eerste bedrijf, daar traden dezelfde elf NEC’ers aan voor deel twee van deze confrontatie. Het bleek een goede beslissing, want binnen twee minuten na de hervatting scoorde NEC in de persoon van Van Landschoot de aansluitingstreffer. Na een klein uur voetbal was de gelijkmaker bijna een feit, maar Musaba trok te ver naar binnen waardoor Flemming geen kans had om een inzet van Okita binnen te werken. Even later werd Romeny in het veld gebracht voor een wederom tegenvallende Van der Looi, die naarmate de weken vorderen steeds maar aanspraak maakt op een plekje op de reservebank. Even later ontsnapte NEC aan een grotere achterstand, nadat twee Volendam spelers bij een voorzet vrij voor Branderhorst konden opduiken. De bal verdween gelukkig voor ons echter in het zijnet. Een kwartier voor tijd verliet Dijkstra het veld voor Overtoom. Tien minuten voor tijd ging NEC zelfs alles of niets spelen door Velikonja in te brengen voor Kuipers. Een heus slotoffensief dus om in elk geval een punt te redden uit dit duel. Het leidde echter vooral tot enkele goede kansen voor Volendam, dat in deze fase verzuimde om de score verder uit te breiden. Vlak voor tijd kreeg Musaba alsnog een prima kans op de gelijkmaker, maar de Volendam keeper keerde zijn schot.
Uitslag
3-1 zelfs. Volendam prikte er in blessuretijd namelijk nog een goaltje bij. Waarom ook niet. Het was verdiend.
Toeschouwers
De sfeer zat er aardig in in het stadion. De Volendam supporters waren doordrongen van het belang van dit duel, gezien al het vuurwerk en de oranje fakkels.
Scheids
Een oude bekende van een divisie hoger. Blom trok geel voor Okita en ook eentje voor een Volendammer.
Hoogtepunten
Niet echt.
Dieptepunten
Ons middenveld. We beginnen wellicht een beetje als een bekraste grammofoonplaat te klinken, maar week in week uit is ons middenveld met afstand de zwakste linie. Dijkstra is tenminste nog nuttig als stofzuiger, maar voetballend is het diep en diep droef. Van Landschoot is enthousiast en pakte vanavond ook weer een goaltje mee, maar daar blijft het dan ook wel bij. Van der Looi bakt er al weken helemaal niks van, en daar kon de aanwezigheid van zijn vader op de tribune vanavond ook geen verandering in brengen.
Tactiek
Vanavond werd er achterover geleund en gegokt op de counter. Die aanpak kon na een half uur voetbal helaas alweer de prullenbak in. Tactiek is momenteel eigenlijk ook een beetje bijzaak; het ontbreekt in deze ploeg namelijk gewoon aan basisvaardigheden. Simpelweg een bal over vijf meter in de voeten van een medespeler laten belanden is vaak al te veel gevraagd. Dan kun je nog zo veel geweldige plannen bedenken (al laten we wel wezen: van Bogers hoef je sowieso geen geweldige plannen te verwachten), je komt op die manier gewoon niet aan voetballen toe. We ontberen simpelweg kwaliteit, en dat compenseer je niet met inzet alleen.
Inzet
Ja, die is er wel. Maar zoals gezegd compenseer je daar gebrek aan basisvaardigheden helaas niet mee. Het is echt geen onwil, slechts onkunde.
Conclusie
NEC kon vanavond eigenlijk geen moment aanspraak maken op punten, dus de nederlaag is gewoon terecht. Daarmee ben je ook de controle over deze periode kwijt. Maar goed, volgens Van Schaik hoeven we pas over een jaar of drie te promoveren, dus waar maken we ons druk over? Fijn weekend allemaal.