Door de goede reeks van negen keer ongeslagen, de 5-0 tegen FC den Bosch van vorige week en omdat Sparta door interlandverplichtingen een half elftal miste, was er alle reden tot optimisme. Tuurlijk, uit en thuis was steeds een wereld van verschil, maar we lijken toch langzaam een flowtje te pakken te hebben. Voor je het weet rol je zo’n Sparta gewoon op. Nee dus. Een nipte maar wel verdiende nederlaag was vandaag ons deel: 1-0 Sparta.
Met Okita voor Druijf in de spits en Wolters en Ndayishimiye op de flanken stond er een razendsnelle voorhoede. De Gier dacht hier vandaag door een meer afwachtende tactiek gebruik van te gaan maken. Vang de tegenstander op, wacht op een fout, schakel om en scoor. Niet zo gek, want zo hebben heel veel tegenstanders ons vaak zat te kijk gezet. Het agressieve druk zetten dat in de thuiswedstrijden tegen Roda JC en FC den Bosch zo goed uitpakte (eindelijk moet je zeggen, na een heel seizoen proberen), was vandaag dus niet het hoofdplan. Waarom eigenlijk niet?
De gekozen tactiek leverde ons niks op. In de eerste helft kwam NEC er nauwelijks aan te pas. Sparta had de wedstrijd onder controle en stond verdedigend meestentijds goed. De paal en Branderhorst voorkwamen dat NEC voor de pauze al op een kansloze achterstand stond. Het bleef bij 1-0 door Ache (Kvida had z’n dag niet en gleed uit waardoor Royston Drenthe alle ruimte had voor de voorzet).
In de tweede helft ging dat zo nog even door totdat de geblesseerde Bossaerts vervangen moest worden door Tom Overtoom. Labylle ging naar linksback en met Overtoom erbij op het middenveld lukte het eindelijk om wat serieuzer werk te maken van de 1-1. Van de oorspronkelijke tactiek was nu niks meer over, NEC had het balbezit en het was Sparta dat ons met snelle uitvallen pijn probeerde te doen. Dat lukte heel aardig. NEC had het geluk dat Sparta slordig was in het uitspelen en afmaken van de mogelijkheden.
NEC zette er een paar aardige momenten tegenover, maar verschillende kansrijke situaties werden door slordigheid verprutst. De gelijkmaker kon vallen maar zat er ook niet echt in, dat was ongeveer de situatie. Dat ie toch kon vallen bleek een paar minuten in blessuretijd toen Kvida de bal tegen de paal ‘schouderkopte’, Wolters vervolgens een meter voor de doellijn over de terugspringende bal maaide en Kvida de volgende rebound net gapakt zag worden door Sparta’s keeper. Jammer.
Uitslag
Een verdiende nederlaag na weer teleurstellend spel in een uitwedstrijd.
Toeschouwers
Het Kasteel zat zo goed als vol, het was mooi weer. Het thuispubliek zal best een leuke middag hebben gehad. De paarhonderd NEC supporters lieten in de tweede helft constant van zich horen. Mooi.
Hoogtepunten
-Het enthousiaste uitvak, het zonnetje, en tja, dat was het wel.
Dieptepunten
-Weer zo’n vervelende uitwedstrijd.
Scheids
Het was voor Bax een makkelijke middag.
Inzet
De ‘over my dead body’ inzet van de laatste de wedstrijden tegen Roda JC en FC den Bosch was er vandaag niet. Zeker niet in de eerste helft. De afwachtende tactiek was daar vermoedelijk debet aan, het dwingt je meer ingehouden te spelen.
Tactiek
Jammer dat De Gier het niet aandurfde het verzwakte Sparta vanaf minuut één af te jagen. We doen dat in de thuiswedstrijden en dat doet het team inmiddels heel goed. Het moet echter gezegd, NEC speelde ook erg slordig, dus of we het met een andere tactiek en topinzet wel hadden gered…?
Conclusie
Geen man overboord. Een prima reeks doorbroken zien worden in een uitwedstrijd tegen de nummer twee, het kan allemaal. Maar het gevoel overheerst dat er met meer durf meer had ingezeten. Het gevecht om het bereiken van de playoffs gaat aanstaande vrijdag verder tegen Jong Ajax.