We mogen weer! Op 1 september mogen stadions, wel met de nodige beperkingen, weer bezocht gaan worden. Het lijkt erop dat de seizoenkaarthouders weer naar binnen kunnen. Maar zingen mag niet, juichen mag niet, gezellig bijkletsen met je medesupporters op 1.5 meter wordt lastig, er zullen rijen bij de wc komen en je biertje scoren zal ook wel anders dan anders zijn.
Leuk dat we weer kunnen kijken, maar van een echte gezellige spontane voetbalsfeer lijkt nog geen sprake te kunnen zijn. We moeten in deze rare tijden blijkbaar blij zijn dat we de wedstrijd kunnen zien, maar juist die grote meerwaarde van het kijken in een stadion zal nu wel een stuk kleiner zijn. Misschien is met koud weer thuis op het bankje dan toch net wat aantrekkelijker dan dit. En ik ben ook wel benieuwd hoe ze dit willen handhaven. Zouden we voor het eerst stadionverboden gaan krijgen, omdat je zingt voor je club? En mag je nog in de buurt van je maten zitten of zit je helemaal alleen op een aangewezen plekje met een tijdsslot en een vertrektijd van +25 minuten omdat anders de 1.5 meter niet gewaarborgd kan worden?
Maar goed, laten we ook vooral niet blijven hangen in het negatieve. We kunnen weer een beetje en mogelijk gaan nu ook twijfelaars overstag en krijgt de SCC verkoop een boost. Die verkoop loopt al prima (nog 1500 kaarten en we zitten op het niveau van vorig jaar), maar de club kan de centjes best gebruiken.
De technische staf is compleet en de eerste 2 aankopen zijn ook binnen. In iedere linie moet er natuurlijk nog iemand bij, maar er zullen vooral goals gehaald moeten worden. Een goede spits is echt bepalend of we volgend jaar een beetje mee kunnen doen of niet om plek 5. Behoorlijk ambitieus die doelstelling als je ziet dat er net 15 man trainen. Met Barreto zijn de gesprekken nog steeds gaande en er schijnt een Belgisch jeugdinternational deze kant op te komen. Afwachten dus, maar ieder seizoen, dus ook komend seizoen, beginnen we weer met bergen hoop en kilo’s aan mooie verwachtingen. Hopelijk eindigt dit seizoen niet opnieuw in een mager visgraatje. We gaan ons recordjaar in wat betreft de langste reeks seizoenen achter elkaar in de 1e divisie. 4 seizoenen achter elkaar. En waar geen enkel aflopend contract nog verlengd is, daar worden de plannen voor terugkeer wel steeds verlengd en komt er ieder jaar weer wat bij in het lange termijn beleid. Geduld is een schone zaak zeggen ze wel eens, maar doe mij maar een ongeduldige smerige promotie. Ik ben wel een beetje klaar met die jong teams en krakkemikkige uitvakken. Eerst maar even het hittegolfje overleven! Hup Eniesee!