Twee keer op rij de nummer 1 van de ranglijst treffen, dat gebeurt ons niet vaak. Maar door ons gelijkspel tegen ex-lijstleider Jong Ajax vorige week hadden we de tegenstander van vanavond, SC Cambuur, weer aan de leiding geholpen. Hoog tijd dus om ook daar weer even iets aan te doen, als we toch bezig zijn. Ons trainertrio had hiervoor even een troef uit de hoed getoverd door Velikonja, die in zijn korte invalbeurt vorige week een aandeel had in het gelijkspel, in de spits te posteren. Ole Romeny begon daarom op de bank. Verder kende de opstelling geen verrassingen. De insteek was dus duidelijk: lafjes achterover hangen en hopen op een wonder. Zoals gebruikelijk.
Cambuur begon fel, maar toch noteerde NEC na een goede 5 minuten opeens een grote kans. Okita brak uit en legde de bal goed voor. Flemming kon er helaas net niet bij en de bal was een prooi voor de Cambuur-doelman. Cambuur herstelde echter snel en nam het initiatief over. NEC kon weinig anders doen (of, nou ja, deed weinig anders) dan tegenhouden. Onze ploeg werd volledig vastgezet door de Friezen. Okita leek na een klein half uur voetbal zowaar wel te scoren, maar hij werd teruggefloten voor een eerdere overtreding. Ook Velikonja had nog een aardige kans, maar daarmee was ook alles wel gezegd. Vlak voor rust had Cambuur bijna de openingsgoal op de pantoffel, maar Branderhorst keerde met meer geluk dan wijsheid de inzet van Breij. Daardoor haalde NEC ongeschonden de rust.
Vlak na de hervatting kreeg NEC een vrije trap op een mooie plek. Flemming legde aan maar zag zijn schot smoren in de muur. Cambuur had moeite om de bal weg te werken, maar slaagde daar uiteindelijk toch in. Even later was Musaba dicht bij een treffer na goed voorbereidend werk van Flemming. Waar NEC een prima start had, was daar opeens toch de voorsprong voor Cambuur. De Friezen kregen namelijk een penalty na onreglementair ingrijpen van Van Eijden, die door Mühren verzilverd werd. Daarmee was het korte offensief van NEC ook meteen ten einde. NEC hang aangeslagen in de touwen en beperkte zich weer tot verdedigen. Na een goed uur voetbal kwam Wolters in het veld voor een licht geblesseerde Okita, mogelijk met het idee om wat meer vuur terug te brengen in de ploeg. Of wellicht hebben we ons gele kaarten quota nog niet gehaald dit seizoen. Twintig minuten voor tijd moest ook Velikonja het veld verlaten ten faveure van Ole Romeny. NEC begon nu eindelijk een beetje aan te zetten in een poging om een punt te redden. Dit moest dan wel zonder Van Eijden, want die moest geblesseerd van het veld voor Sturing. Het mocht echter weinig baten, want Cambuur-topscorer Mühren schoot een kwartier voor tijd de bezoekers met een loepzuivere harde knal naar de 0-2. Terwijl het stadion al leeg liep, besloot de arbitrage er nog een totaal onnodige vijf minuten extra tijd bij te trekken.
Uitslag
Al had je er een uur bij getrokken, die 0-2 stond wel zo’n beetje vast.
Scheids
Bas Nijhuis hield de boel goed onder controle. Een gele kaart ging naar Cambuur voor klagen, maar verder hield hij de kaarten op zak.
Toeschouwers
Legio hield vanavond de sfeeracties achterwege, en liet tien minuten na de aftrap via enkele simpele doeken fijntjes weten waarom dit was. Men ligt namelijk overhoop met Veiligheidszaken. Wat ons betreft zaak voor de directie om hier eens daadkrachtig in te grijpen, want aan deze impasse heeft niemand wat. En voor zover wij weten is het toch echt de verantwoordelijkheid van de club om te zorgen dat werknemers op hun taken zijn toegerust. Iets wat wij ten zeerste wagen te betwijfelen in de huidige bezetting.
Hoogtepunten
De eerste vijf minuten van de tweede helft.
Dieptepunten
Het merendeel van de wedstrijd. Het was weer allerbelabberdst wat het thuispubliek voorgeschoteld kreeg. We hebben de boodschap inmiddels al luid en duidelijk doorgekregen: we mogen dit jaar niet promoveren. Maar je kunt toch op zijn minst proberen om een beetje te voetballen en je thuispubliek te vermaken? Klantenbinding staat dezer dagen duidelijk niet hoog in het vaandel bij ons bestuur.
Tactiek
Tja. Roeien met de riemen die je hebt dekt de lading eigenlijk niet eens. Het is meer voor het eerst in een lekkende roeiboot kruipen met zijn drieën, waarbij eentje water hoost terwijl de andere twee volledig uit ritme de peddels op en neer wapperen. Ze doen maar wat. Van een strijdplan en aansturing is in elk geval geen sprake.
Inzet
Geen idee.
Conclusie
Tuurlijk, je speelt tegen de koploper. Maar zo geweldig was Cambuur vanavond echt niet. Alleen is het manco van deze ploeg dat ze niet kunnen voetballen. Geen pass over tien meter komt aan, geen bal kan vastgehouden worden, je bent volkomen afhankelijk van een individuele actie van een speler als Musaba of Okita. Spelers staan niet goed, snappen elkaar niet, en doen eigenlijk maar wat. We hebben het meest creatief-arme middenveld in onze clubhistorie. We hebben een trio coaches die er niks van snappen. We hebben een bestuur dat de kunst van het pappen en nathouden tot nieuwe hoogten gestuwd heeft. We hebben een nieuwkomer op veiligheidszaken die schijnbaar de veiligheid denkt te kunnen handhaven door het stadion leeg te pesten. En we hebben een publiek dat na jaren ellende het heilige vuur eindelijk heeft verruild voor berusting en fatalisme. En dat is de doodsteek voor elke club. Sjonge jonge, wat zitten we diep. Een fijn weekend gewenst.