Op de avond dat we leerden dat Willem II de optie op Ndayishimiye gelicht heeft (naar het schijnt gelukkig nog voor een ‘acceptabel’ bedrag van – naar verluid – een half miljoen euri; een topbedrag natuurlijk voor een KKD transfer….zal NEC zeggen….terwijl Willem II zich kapot lacht….), trad onze ploeg thuis aan tegen Jajax. U weet wel, weer zo’n Jong team. Dit Jong team staat overigens momenteel wel bovenaan, dus het beloofde op voorhand geen makkelijk avondje te worden. Het is wel het soort team waar een Bogers tactiek zowaar eens nuttig kan blijken: gewoon lekker laf achterover leunen en hopen op een bevlieging van Okita of Musaba. We werden gelukkig naar verwachting op onze wenken bediend met de standaard (prut)opstelling: acceptabele defensie (Van Rooij, Van Eijden, Kvida, Kuipers), fantasieloos en talentloos middenveld (Flemming, Dijkstra, Van Landschoot) en snelle flanken (Okita, Musaba) rondom een tandeloze centrumspits (Romeny). Bij Jajax liepen er vanwege de doordeweekse beker weinig ‘grote’ namen mee, dus Jong was ditmaal ook echt piepjong. Maar de geschiedenis leert dat dit doorgaans weinig hoop geeft voor ons, want de jonge reservebroekies zijn vaak erg gebrand om zich te laten zien tegen een club als NEC.
Ietwat tegen de verwachting in kreeg NEC zowaar al vroeg in de wedstrijd enkele prima kansen, met Okita die mis schoot en Kvida die vanuit een corner op de lat kopte. Daarna zakten we echter alweer snel weg. Jajax kreeg de overhand, al waren de Amsterdamse telgen erg slordig in de afronding waardoor de schade in de eerste helft beperkt bleef. Het regende ondertussen trouwens wel kaarten, met een gele prent voor Kuipers, Van Eijden en Flemming, terwijl ook de Jajax rechtsback een kaart kreeg en zelfs een tweede had mogen krijgen na een nare charge op Romeny. Op slag van rust haalde Jajax alsnog de trekker over. Okita leidde balverlies en in de tegenstoot was het meteen raak: 0-1. En dat kon NEC alleen zichzelf aanrekenen, want jonge jonge wat waren we weer slecht vanavond. Pien aon de ogen.
Ondanks dat NEC een dramatische eerste helft speelde, zag ons supertrio geen reden tot wisselen. NEC begon de tweede helft net als de eerste wederom fel. Ditmaal was het echter zowaar wel effectief. Musaba werd namelijk onreglementair gevloerd in het strafschopgebied van Jajax en Flemming schoot via binnenkant paal binnen voor de 1-1. Ons plezier was echter van korte duur, want Jajax scoorde al snel de 1-2. De arbitrage werd ondertussen met de minuut schandaliger. Zowat elke misstap van Jajax werd over het hoofd gezien, terwijl elke aanval van NEC werd afgevlagd voor vermeend buitenspel. Niet dat dat nou zo veel uitmaakte, want NEC was ook gewoon slecht. Jajax kwam dan ook zonder al te veel moeite op 1-3 na een goed uur voetbal. Een kwartier voor tijd, terwijl NEC een verloren wedstrijd speelde, ging Wolters nog even in de etalage op de plek van Okita. Ook Proper was even daarvoor in het veld gekomen voor Romeny. Het was echter op de andere flank waar NEC in de laatste tien minuten nog iets terugdeed. Musaba controleerde een hoge inzet goed en knalde fantastisch binnen voor de 2-3. NEC bracht vervolgens Velikonja binnen de lijnen voor Dijkstra in een ultieme poging om nog een punt uit de wedstrijd te slepen. Vlak voor tijd maakte diezelfde Velikonja een goede actie en slingerde de bal voor het doel, waar Flemming de bal simpel kon binnentikken voor de 3-3. Aan de overkant knalde Mendez loeihard niet veel later rakelings langs het doel van Branderhorst op.
Uitslag
Bij die 3-3 bleef het, al probeerden beide ploegen tot aan het eindsignaal de overwinning te claimen.
Scheids
De zoveelste pipo (met twee vlaggende Mama Loe’s) die ze los laten op het tweede niveau. Waar vindt de KNVB deze prutsers toch steeds? Strooide met kaarten voor NEC, maar zag diverse Jajax strapatsen over het hoofd. Absoluut brevet van onvermogen.
Toeschouwers
Het is afzien dit seizoen. En dat zal het ook wel blijven zolang Adri Bogers bij ons rondloopt. Adri staat voor anti-voetbal. Niet om aan te gluren.
Hoogtepunten
Musaba, al het hele seizoen een lichtpuntje in deze donkere dagen. Tuurlijk, het is niet elke week even goed, maar het blijft altijd fijn om een eigen jeugdspeler goed bezig te zien. Versierde de penalty en scoorde een fraaie treffer.
Dieptepunten
Je wordt in eigen huis afgedroogd door een stel kleuters. Dat is NEC anno 2020. Komt dit ooit nog goed?
Tactiek
Van hetzelfde, op zijn Adri’s. Het is om te janken zo kwaliteitsarm, vooral op het middenveld. En het wordt met de week alleen maar slechter. Je begint bijna met haast positieve gevoelens terug te denken aan de tijden van de Jantschers, de Von Haackes en de Owusu’s. Alles blijkt relatief.
Inzet
Ze rennen hard. En daar betalen we waarschijnlijk voor, want verder zien we de salaris-overheads niet terug op het veld. Tegen een ploeg die hun navelstrengen bij wijze van spreken nog over het veld lopen slepen, zou je toch denken dat als je er een beetje fysiek in gooit je hier ‘gewoon’ met winst van het veld stapt. Nou, niet dus.
Conclusie
Je mag jezelf in de handen knijpen dat je vanavond een punt pakt, want er was eigenlijk maar één ploeg die aanspraak maakte op de winst en dat was Jajax. NEC was intens slecht. Waarom kunnen we tegen een zo jeugdige ploeg niet een hele wedstrijd lang dezelfde intensiteit en strijdlust laten zien als in de laatste 10 minuten van dit duel? In eigen huis nog wel. Het is kenmerkend voor de lafhartige insteek van ons trainerstrio (lees: Bogers). De boodschap lijkt duidelijk uit alle geledingen: dit NEC mag dit jaar niet promoveren, want dat kunnen we blijkbaar financieel en sportief niet aan.