Ga ik mijn seizoenkaart verlengen? Natuurlijk ga ik mijn seizoenkaart verlengen.
Ik verleng elk jaar mijn seizoenkaart en dat is elk jaar weer een simpel a,b,c’tje, hoef ik niet over na te denken. Maar dit jaar is het anders, dit jaar moet ik nadenken. NEC vraagt aan mij: Ga jij voor goud, zilver of brons? Ik vind het eerlijk gezegd nogal een dilemma. Waarom moet ik die keuze maken? Waarom zegt NEC niet gewoon dat iedereen zijn seizoenkaart voor de helft van het geld kan aanschaffen, of juist het volle pond moet betalen omdat de club het geld nodig heeft?
Mijn eerste gedachte, toen ik de mail met informatie voor seizoenkaart houders kreeg, was dat ik natuurlijk voor goud ga. Ik heb niet echt een riant salaris maar kan het wel betalen. Bovendien schrijft NEC dat deze steun uitermate belangrijk is voor de club en dat ze hopen dat ik volgend seizoen samen met NEC vol voor goud ga! Natuurlijk wil ik NEC steunen en daarnaast vind ik het ook een geruststellende gedachte dat NEC volgend seizoen dan eindelijk vol voor goud gaat. Dus eindelijk eens een keer geen bronzen of zilveren tussenjaar…..
En toch begon ik te twijfelen. Wie of wat steun ik nou precies als ik het volle pond betaal? Is het niet zo dat NEC al jaren, dus ook voor corona, een chronisch geldprobleem heeft? Worden mijn zuurverdiende centen straks geïnvesteerd in het riante salaris van een of andere obscure aankoop? Of betaal ik straks mee aan de vernieuwing van de fitnessruimte in de Goffert of aan de reiskosten vergoeding van Van Leeuwen? Ik stel thuis al jaren het buitenschilderwerk uit omdat dat zo duur is en ook mijn fiets heeft zijn beste tijd gehad.
Een gouden naamplaatje op mijn stoeltje in de Goffert klinkt aanlokkelijk en is ook praktisch aangezien het een aantal keer per seizoen voorkomt dat ik iemand met een los kaartje er op moet wijzen dat hij op mijn plek zit. Vanaf nu is het duidelijk dat dit mijn plek is. Maar is zo’n goud blinkend naamplaatje eigenlijk niet genant? Stel dat de meeste seizoenkaarthouders om me heen kiezen voor brons of zilver, hoe kijken die dan naar mij? Of andersom, dat ik kies voor brons of zilver en dat dan blijkt tijdens de eerste wedstrijd van volgend seizoen dat, als ik voor het eerst weer de trap oploop naar ons vak, het goud me aan alle kanten toe blinkt behalve vanaf mijn verweerde, grijze stoeltje. Hoe voel ik me dan? Een minderwaardige supporter? Hoe langer ik erover na denk hoe fouter ik het vind.
Ik twijfel dermate dat ik nog geen keuze heb gemaakt.
Ondanks dat ben ik op zaterdag 8 mei wel even wezen kijken op de Deur Rij Mert. Ik ben op het muurtje bij de hoofdingang gaan zitten en heb genoten van de sfeer, de stoet auto’s en fietsen, en de bekende gezichten die voorbij kwamen. En ik voelde me weer ontzettend trots dat ik supporter mag zijn van zo’n geweldige club. Want laten we wel zijn; ondanks de tegenvallende resultaten blijft NEC natuurlijk wel gewoon de mooiste club van Nederland. We spelen in een prachtig stadion dat in een geweldig volkspark vol symboliek ligt. Onze kleuren zijn– en ons shirt is uniek in Nederland. En daarnaast wonen we ook nog eens in de meest mooie stad van ons land.
Wat dat betreft zijn wij, wat mij betreft, sowieso goud.
Zaterdag beginnen de plee offs en het begint toch wat te kriebelen bij mij. Dit zou toch de uitgelezen kans moeten zijn om (gezien het afgelopen seizoen) volkomen onterecht te promoveren. Dus nu gewoon even drie wedstrijdjes winnen en dan ons huishoudboekje op orde krijgen.
Hup NEC, ga voor goud!!!
Oostenrijk