Op voorhand tekende iedereen uiteraard meteen voor een gelijkspel uit bij AZ. Desalniettemin overheerste dit weekend toch vooral de kater, want diep in blessuretijd zagen we een onverwachte en lange tijd relatief onbedreigde voorsprong alsnog uit onze vingers glippen. En dat is balen. Enorm balen zelfs. De nummer drie van de Eredivisie van vorig seizoen speelt op de valreep gelijk in eigen huis tegen de nummer zeven van de Nederlandse tweede klasse van vorig seizoen. En het voormalige tweede klasse elftal baalt enorm. Wow.
We hebben het al meerdere malen gezegd, maar inmiddels kunnen we toch echt wel met een redelijk gerust hart achterover gaan zitten en gewoon genieten van de rest van dit seizoen. Deze ploeg gaat never nooit niet tegen degradatie vechten. Er zit gewoon te veel kwaliteit in de ploeg. Dat begint natuurlijk allemaal op het middenveld, waar Lasse en Edgar het kloppende en ervaren hart van het team vormen. Daarachter hebben we Bruijn en Proper die zich aan de hand van deze spelers verder kunnen ontwikkelen. Achterin maakte Odenthal de afgelopen maanden een stormachtige ontwikkeling door. In de KKD bij tijd en wijle nog onzeker ogend, daar vormt hij momenteel naast topaankoop Marquez (petje af voor deze briljante vondst van Van Leeuwen) een betrouwbaar slot op de deur. Hij wordt geflankeerd door nog twee eigen jeugdtalenten, Van Rooij en El Karouani, die eveneens op fenomenale wijze de opstap hebben gemaakt van de KKD naar de Eredivisie.
Je zou bijna gaan denken dat het voor spelers gemakkelijker voetballen is in de Eredivisie dan in de KKD. Ondanks een hoger tempo en op papier stuggere tegenstanders floreert onze voor een groot deel gelijk gebleven selectie. Hoe dat komt? Joost mag het weten. Wellicht was de druk van de verwachtingen vorig jaar hoger, want NEC hoort in de KKD toch mee te moeten spelen om de prijzen. En misschien werkte dat beknellend. Of wellicht zijn de ruimtes gewoon kleiner op het tweede niveau en tref je veel meer ploegen die NEC dwingen het spel te maken, terwijl op ED niveau NEC ongegeneerd achterover mag leunen. Dit seizoen is er ook slechts de noodzaak om directe degradatie te ontlopen, waardoor het momenteel met een flink gat richting de degradatiezone een stuk vrijer spelen is en je makkelijker over een tegenslag heen kunt stappen. Hoe het ook zij, opeens valt alles op zijn plek. De technische staf heeft zowaar een tactisch plan (dat hadden ze wellicht vorig seizoen ook, maar we zagen er bitter weinig van terug op het veld) en de spelers voetballen met plezier.
Dat onze eigen jeugdspelers zich zo fantastisch ontwikkelen is natuurlijk prima nieuws voor NEC. Wel wat zorgelijk is het dat de huidige jeugdploegen het een stukje minder doen. Het lijkt erop dat we de afgelopen twee jaar een uitzonderlijk getalenteerde lichting gehad hebben, maar daarachter is het momenteel een beetje karig. De O18 van Leiwa kregen afgelopen weekend in eigen huis met 0-7 op de todden van Groningen en de O21 ging met 4-0 onderuit tegen Feyenoord. Misschien heeft het noodgedwongen vroegtijdig bij de hoofdmacht halen van de meest talentvolle jeugdspelers toch een negatief domino-effect gehad op de rest van de jeugdopleiding? Of wellicht zijn we te somber en zullen we dit of volgend seizoen spelers als Gertsen, Rossen en Cisoko succesvol zien doorschuiven? We hopen maar op het laatste.
De vraag blijft ondertussen wel waar ze dan in te spelen komen, want dat de huidige Goffert letterlijk en figuurlijk op wankele schroeven staat moge inmiddels duidelijk zijn. Afgelopen week werd de uitslag van een supportersonderzoek gepresenteerd over hoe we nu verder moeten. Als we gaan uitwijken naar een andere speellokatie, dan moet dat blijkbaar in een straal van maximaal een uur reizen zijn, het liefst natuurlijk met eigen vervoer. Maar het liefst zien de fans toch de bouw van een noodstadion ergens in de buurt terwijl de club de Goffert onder handen neemt. Door de nieuwe coronamaatregelen heeft onze club enkele weken lucht gekregen om deze informatie te analyseren en tot een plan te komen, maar er zal voor de kerst toch wel wat duidelijkheid moeten zijn over hoe nu verder. Al enige tijd zingt ook de suggestie rond dat het wellicht mogelijk is om de huidige tribuneonderdelen extra te onderstutten en daarmee het stadion weer veilig te maken, wat natuurlijk de meest positieve uitkomst zou zijn voor een relatief snelle oplossing.
Komend weekend staat de Eredivisie subtopper NEC – Cambuur op het programma. Je verzint het niet. Zelden deden de promovendi (Go Ahead onder leiding van ex-NEC’er Van Wonderen staat netjes elfde) het beter in de Eredivisie in deze fase van de competitie. Het toont ook wel aan dat de kloof tussen de ED en de KKD de afgelopen jaren geslonken is. Nu we er zelf uit zijn en het steeds onaannemelijker wordt dat we er op korte termijn terugkeren, is het best geinig om met een schuin oog terug te blikken naar wat er daar onder ons momenteel allemaal gebeurt. Zo is NAC (hoogmoed komt voor de val) zwaar zwalkende en bungelt het momenteel op een troosteloze 12e plek, terwijl Almere City dat de afgelopen jaren zo nadrukkelijk lonkte naar het hoogste niveau zelfs helemaal weggegleden is onder leiding van Verbeek, die inmiddels zelfs alweer de laan uit gestuurd is. En dan te bedenken dat Verbeek in het verleden bij ons ook menigmaal de revue passeerde onder de fans als ‘droomkandidaat’. Brrrr. En zelfs De Graafschap heeft moeite om aan te haken bovenin, terwijl ADO op een zesde plek bivakkeert. Als je dat allemaal ziet, dan word je toch extra blij over waar wij momenteel staan. Zelfs met alle stadionperikelen. Van grijze muis naar een eredivisieploeg van betekenis, op basis van welgeteld drie wedstrijden, goed beschouwd. Krankzinnig en fantastisch.
Mark