Al sinds 2001 delen een wisselende group NEC fans onder de naam De Trouwe Honden op ludieke wijze – soms kritisch, soms uitbundig, maar altijd met hart voor NEC – hun visie op onze mooie club. In de beginjaren gebeurde dit in papieren vorm medens het DTH fanzine (oorspronkelijk nog ‘Doggystyle’ geheten). Maar in 2008 werden ook wij uiteindelijk meegesleurd in de digitale revolutie en bieden we sindsdien via diverse incarnaties van deze website onze supportersblik online aan. Met ruim twintig jaar kopij onder de riem leek het ons een mooi moment om de oude fanzines weer eens af te stoffen en ons web-archief door te struinen op zoek naar leuke, memorabele en opmerkelijke stukjes, die we vervolgens schaamteloos kunnen herkauwen in deze ‘DTH Classic’ rubriek.
Deze keer nemen we je mee naar het jaar 1997 waarin we terugblikken op de Airmilescup.
NEC wint de ‘Airmilescup’!
NEC heeft vlak voor de jaarwisseling van 1997 de toch al verdienstelijke eerste seizoenshelft nog meer kleur gegeven door als winnaar uit de bus te komen van de Air Miles Cup, het Indoor Soccer Toernooi dat dit seizoen voor het eerst in Eindhoven werd gehouden.
Bij onze Oosterburen is het zogenaamde Hallenfüssball al jaren een uiterst amusante en vooral lucratieve bezigheid. Tijdens de voetballoze winterperiode kan het zaalvoetbal in de Bondsrepubliek rekenen op een enorme publieke belangstelling. Geldschieters staan in de rij en verwachten als tegenprestatie van de organisatoren dat zij een aansprekend deelnemersveld samenstellen. Aan de kwalificatietoernooien nemen daarom bijna alle belangrijke Duitse ploegen deel. Soms speelt er een buitenlandse club van naam mee, gelokt met een forse startpremie en het te verdienen prijzengeld. Aan de eindronde van de ‘Hallen-Meisterschaft’ in München nemen alleen Duitse ploegen deel. En dat zijn de eerste de beste. Nee, de absolute top is aanwezig. Ook van de gelouterde internationals wordt verwacht dat zij de arena betreden en langs de boarding messcherpe duels uitvechten met hun collega’s. De niet geringe kans op blessures wordt door hen en de clubleiding op de koop toe genomen, want Hallenfüssball is business. In Duitsland werkt deze formule al jaren.
30 piek en een 1e plaats voor ons cluppie!
Indoor-soccer
Hoe anders is dat in Nederland. Daar staan de topclubs niet te trappelen. Zij werken liever een trainingsstage af in warmere oorden en voetballen en passant een paar lucratieve oefenwedstrijden. Dat is een van de redenen waarom het Indoor-soccer in ons land in de kinderschoenen blijft staan. In het verleden zijn er weliswaar een paar pogingen gedaan om het van de grond te krijgen, maar die liepen op niets uit. Ook tijdens de eerste editie van de Air Miles Cup slaagde organisator Jacques Knoppert er niet in om èchte grote namen naar Eindhoven te lokken. Daarvoor was het budget ook te gering. Toch was het deelnemersveld nog heel behoorlijk met clubs als MVV, Eindhoven, Graafschap, Lommel, Genk, Bröndby, Steau Boekarest en NEC.
Opwarmertje
Het toernooi om de Air Miles Cup is dan ook zeker voor herhaling vatbaar. De spelregels en het speelschema maakten het geheel soms wat rommelig. De regels waren niet altijd in het voordeel van de aanvallende partij en zorgden soms voor wat verwarring. Wat het spel wel ten goede kwam was het toestaan van lichamelijk contact, mits het binnen de perken bleef. Op de eerste speeldag werd er gestreden voor een plaatsbewijs in de kwartfinale. De stand in de poule was daarvoor bepalend. Opmerkelijk was wel dat een ploeg die de eerste dag alles verloren had de volgende dag uitzicht hield op een finaleplaats. Zo werd Steau Boekarest, dat in de poule grote indruk maakte, in de kwartfinale uitgeschakeld door MVV, een team dat de eerste dag nog compleet werd weggespeeld. De eerste speeldag was daarom niet meer dan een opwarmertje voor de finaledag waar het knock-out systeem werd toegepast.
Terechte winnaar
Toch leverde het toernooi een winnaar op, die aanspraak op de titel mocht maken: NEC. De Nijmegenaren werden achter Bröndby tweede in de poule en toonden zich over twee wedstrijddagen een fortuinlijke, maar zeker geen onterechte winnaar. De eerste dag won NEC van het Belgische Lommel (3-2) en MVV (8-1). Tegen de Deense kampioen Bröndby werd een 4-2 voorsprong uit handen gegeven (4-6). In de kwartfinale moest NEC aantreden tegen Genk. Na een spannende ‘sudden death’ won NEC nipt (3-2). In de halve eindstrijd was MVV de verassende tegenstander. NEC was opnieuw de sterkste (5-3). In de finale wachtte De Graafschap dat in de halve finale Bröndby had uitgeschakeld(7-2). NEC nam daarin revanche voor de eerder dit seizoen geleden competitienederlagen en won met 3-2. NEC werd daarmee de eerste winnaar van de Air Miles Cup en mocht behalve een levensgrote trofee ook een cheque ter waarde van fl.60.000,- in ontvangst nemen.
Op herhaling
Bij de Nijmegenaren waren Mark Verhoeven, Zoran Borojevic en reservedoelman Dennis Gentenaar de meest in het oog springende spelers. Verhoeven en Borojevic toonden zich bedreven in het spelletje en Gentenaar onderstreepte als doelman zijn voetballende kwaliteiten met een aantal fraaie doelpunten. In het geval de Air Miles Cup volgend seizoen op herhaling gaat kan NEC als titelverdediger in ieder geval op een invitatie rekenen. Maar er is nog een andere reden. Het toernooi in het fraaie Indoor Sportcentrum werd over twee dagen bezocht door zo’n tweeduizend toeschouwers, waarvan een groot deel afkomstig uit Nijmegen. Zij werden op gepaste wijze beloond.