NEC wil zevende worden. Dat is de enige verklaring die wij nu nog kunnen bedenken. We geven letterlijk de goals cadeau, en dan gebruiken we het woord letterlijk echt correct in deze zin. Je kunt de strik om de bal zien zitten. Als er geen tegenstander op het veld te bekennen zou zijn, dan lopen we nog met een nederlaag van het veld af dezer dagen. Het probleem van een verslag schrijven is dat je daarvoor de hele wedstrijd moet uitkijken. Terwijl elk weldenkend mens na een klein half uurtje waarschijnlijk de TV uitgezet zou hebben uit pure frustratie.
Maar goed, we lopen op de feiten vooruit. In de inleiding van een wedstrijdverslag creëer je normaliter eerst nog even wat spanning en verwachting. Rens is weer terug: dat schept hoop! Ook Bruijn keerde terug in de basis. Tuurlijk, we misten Barreto vanavond, maar ook dat is goed want dan staat die voor de nacompetitie niet meer op scherp. Allemaal top en positief. Dan strooien we er toch nog even een laagje voorzichtigheid overheen om een mogelijke nederlaag niet al te hard te laten aankomen. Go Ahead staat immers boven ons en jaagt nog actief op de tweede plek en directe promotie. Een lastige avond dus voor ons NEC! De opmaat voor een interessant duel op het scherpst van de snede.
Zoiets?
Ongedwongen fouten
Dit is het seizoen van de ongedwongen fouten. Als de tegenstander zelf niks kan creëren, dan doen wij het wel voor ze. Ditmaal werd het klungelfestival afgetrapt door Sanniez en Branderhorst. Die laatste is wellicht ingefluisterd door Meijer dat lange trappen taboe zijn en dat we alles over de grond en door het midden moeten oplossen. Althans, zijn inspeelbal op Sanniez gaf die impressie. Sanniez verspeelde vervolgens kinderlijk eenvoudig de bal door een fel jagend Go Ahead en dat was 1-0. Wat later schopte Okita een Deventenaar van achteren neer in het eigen strafschopgebied: penalty, 2-0. Waarom ook niet.
Uitslag
Het werd uiteindelijk 2-1. En het moet gezegd: als je na een klein half uurtje de TV zou hebben uitgezet, zoals we in de inleiding suggereerden, dan had je zowaar een alleraardigste tweede helft gemist. NEC kwam voor rust nog terug in de wedstrijd door een pingel, die naar goed gebruik verzilverd werd door Bruijn. Na een beschamend slechte eerste helft kwam onze ploeg opeens als herboren uit de kleedkamer en legde potdorie een van de beste helften van het hele seizoen op de mat. Het was een klein wonder dat we de gelijkmaker niet wisten te scoren, want het zou op basis van de laatste 45 minuten zeker verdiend geweest zijn. Zelfs Janga viel op in positieve zin. Maar goed, scoren deden we uiteindelijk dus weer niet.
Toeschouwers
Ingeblikte supportersgeluiden, voor altijd de soundtrack van het coronaseizoen 2020-2021. Geen idee wie ze nou eigenlijk voor de gek proberen te houden. Er werd door de geluidsinstallatie net zo hard gejuicht voor de goals van Go Ahead als voor het balletje rondtikken van de reservespelers in de rust. Nou ja, gejuicht; witte ruis op de achtergrond is het meer. Precies zoals Fox Sports/ESPN/de KNVB het het liefste ziet, ongetwijfeld. Het zal een natte droom zijn voor ze, klapvee uit een speaker.
Hoogtepunten
De tweede helft.
Dieptepunten
De eerste helft.
Tactiek
Van hetzelfde.
Inzet
Eerste helft bedroevend, tweede helft prima. Geen idee wat er in de thee zit in Deventer, maar geef ons daar maar een thermosfles van alsjeblieft en bedankt.
Conclusie
Op basis van de tweede helft gloort er nog wat hoop voor de nacompetitie. Maar tegelijkertijd verlies je gewoon weer een duel op basis van totaal ongedwongen eigen fouten. Het is om moedeloos van te worden. Inmiddels zakken we ook weer verder weg en maken we het onszelf alleen maar moeilijker in de play-offs. Dus wat te denken van deze avond? Geen idee. Laten we gewoon die nacompetitie maar afwachten, want in de reguliere competitie is er al weken, nee maanden, geen lol meer aan.