Na doordeweeks een beetje positiviteit getankt te hebben door een bekerzege uit bij Cambuur (1-2), was het dit weekend echt zaak om voor de competitie weer eens punten te gaan pakken. Go Ahead was daarbij de tegenstander. En waar het doorgaans best kan spoken in de Adelaarshorst, daar zijn via luidsprekers ingepijpte tribunegeluiden natuurlijk toch een stuk minder imposant dan een fanatieke schare Kowet fans. Onze medepromovendus staat twee punten boven ons, dus bij een zege zouden we mooi stuivertje wisselen en weer een beetje lucht hebben richting de onderste regionen.
Na een goed optreden in de beker mocht Guth centraal blijven staan in een vijf-mans defensie, waarin El Karouani en Van Rooij terugkeerden op de flanken. Bronkhorst en Verdonk verdwenen daardoor weer naar de bank na hun bekeruitje. Ook Vet, die het ook prima gedaan had tegen Cambuur, moest banken omdat Schöne weer beschikbaar was.
Tactiek: NEC opereerde vandaag in een 5-3-2 opstelling, waarin Bruijn in een soort Messi-rol als valse 9 vanaf het middenveld Mattsson en Tavsan moest ondersteunen. In de eerste helft werkte dat prima en wist Go Ahead er geen raad mee, maar in de tweede helft nam NEC toch weer de voet van het gas en kwam daardoor toch weer onnodig onder druk te staan. De linies kwamen veel te ver uit elkaar te liggen, met lange ballen, slecht voetbal en veel frustratie tot gevolg.
Uitslag: 0-2 in Deventer is natuurlijk een prima resultaat, zeker als je nagaat dat we daar al sinds de jaren ’80 niet meer gewonnen hebben. Maar de manier waarop was toch weer een beetje jammer. In de eerste helft speelden we Go Ahead bij vlagen van de mat; in de tweede helft hingen we daarentegen weer volledig in de touwen.
Publiek: Ze zijn er niet maar je hoort ze wel.
Scheids: Die floot prima. Een kniesoor kan beweren dat de pingel voor de 0-2 ietwat makkelijk gegeven was, maar dan moet Brouwers maar niet zo opzichtig Odenthal aan het shirt trekken in de zestien.
Hoogtepunten: Een prima fase in de eerste helft met wederom zeer verzorgd en leuk voetbal bezorgde ons de zege. De goal van Tavsan was een fijne en als het draait bij ons op het middenveld dan ziet het er gewoon echt mooi uit.
Dieptepunten: Waar NEC zoals wel vaker dit seizoen grote delen van de eerste helft heer en meester was, daar vergaten ze opnieuw om te voetballen in de tweede helft en werd het ondanks een op het oog comfortabele voorsprong toch weer billen knijpen. Hoe moeilijk kan het zijn om gewoon eens langere tijd in de tweede helft de bal in de ploeg te houden? Zwaar frustrerend en totaal onnodig. Het verval is schrijnend. Branderhorst keepte uitstekend en hield ons overeind, maar grossierde met lange uittrappen naar niemand ook in snel balverlies.
Inzet: De ploeg knokte wel, maar was vooral veel achter de bal aan aan het rennen in de tweede helft. Kregen we de bal weer eens een keer dan was hij ook zo weer weg, ofwel via een slechte pass of omdat Branderhorst weer een lange uithaal in de leegte gaf. Het is onnodig smijten met krachten en een iets scherpere tegenstander straft dat ongenadig af. Zoals we de afgelopen weken hebben gezien.
Conclusie: Met nog een wedstrijd te gaan tegen Willem II, waar mogelijk nog drie punten opgeraapt kunnen worden, leidt NEC toch redelijk comfortabel het rechterrijtje. En dat is een prestatie van formaat, dat mag best gezegd worden. Echt zorgen over de degradatiezone hoeven we dan ook niet te hebben. Maar het verval dat de ploeg steeds vertoont in de tweede helft baart wel zorgen. NEC kan prima voetballen en heeft dat meermaals laten zien. Maar zodra we op voorsprong komen lijkt de ploeg op twee gedachten te gaan hinken. De laatste linie gaat achterover hangen, de voorhoede loert alleen maar op de counter en het middenveld wordt zo volledig uit elkaar getrokken. NEC draait het best als de linies compact blijven en de ploeg als een blok druk zet en verdedigt. Of het vermoeidheid is, slechte beslissingen of gebrek aan sturing, daar mag Meijer over puzzelen. Met het wegvallen van Barreto in die linie zijn we daar toch cruciale leiderskwaliteiten kwijt geraakt. Het patroon dat we nu al enkele weken zien is voor de grootste leek overduidelijk. Ook de spelers zelf zien het heus wel, getuige de commentaren van Schöne voor de ESPN camera na afloop. Waarom het dan toch telkens weer gebeurt, Joost mag het weten.
Hoe dan ook, afhankelijk van de uitslag tegen Willem II hoeven we in de tweede seizoenshelft nog maar zo’n 12 punten bij elkaar te sprokkelen voor lijfsbehoud. En zoals we nu spelen moet dat toch een inkoppertje zijn. Fijn weekend allemaal!