De nummers 7 en 8 van de Eredivisie, je verzint het niet. Vorig jaar allebei nog in de KKD, nu in de subtop. Cambuur was de vorige twee seizoenen met afstand de te kloppen ploeg in de KKD, maar NEC heeft zich goed versterkt en zou toch inmiddels minimaal gelijkwaardif geacht moeten worden. Hoe snel kan het tij keren. Wel misten we vandaag Okita en Ruiz (alweer…), maar daartegenover stond de terugkeer van Tavsan. Door de lege tribunes en het weer (het goot werkelijk met bakken uit de lucht) was de ambiance vanavond vreselijk. Hopelijk dat dat niet voor de wedstrijd zou gelden.
Tactiek: Ondanks het gemis van Okita zijn de patronen inmiddels wel duidelijk bij NEC. Met Mattson op links en Tavsan op rechts speelden we dus gewoon weer in een 4-3-3 met, het moet gezegd, met de week beter veldspel. Bij vlagen was het echt om van te smullen wat NEC liet zien, althans in de eerste helft, met hoog opkomende backs en verzorgd voetbal. Helaas wisten we dit niveau niet vol te houden in het tweede bedrijf.
Uitslag: Een enorm zure en vreselijk irritante 2-3. Onverdiend verloren, maar de uitslag telt. Klotezooi werkelijk. NEC speelde prima maar Cambuur profiteerde enorm mazzelig van fouten bij NEC achterin. Aan de overzijde wilde de bal er in soortgelijke situaties dan uiteraard weer niet in. Om ziek van te worden.
Publiek: Dat was er dus niet.
Scheids: Dieperink floot goed en keurde gelukkig de goal van Akman goed, waar Cambuur nog buitenspel claimde.
Hoogtepunten: Het is dezer dagen bij vlagen echt leuk om NEC te zien voetballen. Het is niet sinds de dagen van Been dat we zo een fris en goed voetballend NEC aan het werk hebben gezien, en dat zegt wat. Okee, wellicht onder Brood, maar dat was natuurlijk toch een niveautje lager. Jammer alleen dat het niet constant genoeg is en dat je op cruciale momenten nalaat jezelf te belonen, want op basis van de eerste helft had je hier gewoon met drie punten moeten weglopen.
Dieptepunten: El Karouani en Odenthal stonden te schutteren bij de 0-1, waar je op dat moment de wedstrijd eigenlijk gewoon helemaal in handen had. Jammer. Ook de rentree van Tavsan ging weer gepaard met de Tavsan-show, waarbij hij vaak totaal geen oog had voor zijn medespelers. Bij vlagen kan Tavsan geweldig zijn, maar hij kan je ook het bloed onder de nagels vandaan halen. Bovendien waren alle Cambuurgoals van die hele vervelende schlemielige treffers, waar NEC de zege eigenlijk toch verdiend had. Maar ja, in voetbal tellen alleen treffers.
Conclusie: Een uitermate frustrerende wedstrijd, waar NEC in de eerste helft eenvoudig de bovenliggende partij was maar waar bij Cambuur alles net de goede kant op viel. NEC is gewoon de beter voetballende ploeg, maar ondertussen staat Cambuur gewoon even 4e (!). Zo intens irritant. Echt met een klotegevoel het weekend in, dus.