Een woensdagavondduel is weer eens wat anders. Het weer was lekker, de tijd wel een tikje vroeg als je vanuit je werk meteen door moest. De tegenstander was in elk geval een aansprekende; FC Utrecht is een ploeg die de meeste jaren toch een rol van betekenis speelt in de Eredivisie maar waartegen wij het in het algemeen toch best aardige resultaten behaalden. Kijken vanavond dus of we de goede oude tijden konden laten herleven. Dat moest dan wel zonder Dirk Proper, die zich de laatste maanden ontpopte tot een speler waar Meijer niet omheen kon. Helaas is hij licht geblesseerd, waardoor Barreto in de basis mocht opdraven. Ook Jordy Bruijn moest ditmaal op de bank beginnen ten faveure van Tavsan. In het Utrecht doel troffen we in Paes een oude bekende, want de Nijmegenaar liep natuurlijk tot zijn 18e in de jeugd van NEC rond.
Tactiek
Waar de meesten Mattsson op Jordy’s plek zouden hebben verwacht, besloot Meijer om Okita over te hevelen naar links en Tavsan een basisplek te geven. Een opvallend besluit, want ook al had Tavsan een paar aardige invalbeurten recentelijk, Okita doet het op rechts toch duidelijk beter dan op links. Is het dan wel zo verstandig om hem weer op links te posteren? Okita vervulde daar vandaag een beetje de Bruijn rol, veel defensiever opererend dan gebruikelijk en veelvuldig centraler naar het middenveld uitzakkend.
Uitslag
Die goede oude tijden moeten helaas nog even wachten, want Utrecht eindigde redelijk comfortabel met een afgetekende 0-3 overwinning in de Goffert. Op basis van het vertoonde spel wellicht iets teveel van het goede, want NEC deed het echt niet zo slecht als deze uitslag doet vermoeden. Maar de Domstedelingen gingen simpelweg uitermate efficiënt met hun kansen om, geholpen door een hele vroege openingsgoal. Een snoeihard afstandsschot van Ramselaar verdween namelijk al na acht minuten voetbal achter Branderhorst. Onze keeper moest daarop nog twee keer vissen en dat telkens op momenten dat je het gevoel had dat NEC net een beetje terug in de wedstrijd begon te komen.
Toeschouwers
Ook vanavond was er op de sfeer wederom niks aan te merken. Ondanks de afgetekende nederlaag bleef het publiek onze ploeg ondersteunen, met 90 minuten lang hartstochtelijk gezang uit vak 080. Er was dan ook weinig reden voor het fluiten en morren van weleer, want het was iedereen duidelijk dat onze ploeg zich collectief een slag in de rondte werkte. Het is toch wel mooi om te zien dat onze supporters dit ook inzien en accepteren, want in een stad waar ‘nuilen’ tot een kunstvorm verheven is zou in het verleden deze ploeg onder een hels fluitconcert de kleedkamers mogen opzoeken. Zo niet vanavond, en gelukkig maar. Deze ploeg verdient onze steun en die krijgt ze dan ook. Hard werken wordt beloond in Nijmegen, zelfs als het resultaat tegen zit.
Scheids
Voor een Nagtegaal floot hij relatief weinig en hield lange tijd de kaarten op zak. Alleen aan Utrecht zijde viel een gele prent, waar dat er eigenlijk ook wel twee hadden mogen zijn (Sylla).
Hoogtepunten
Het veldspel oogt wekelijks beter bij NEC. De spelers lijken meer zelfverzekerd aan de bal en het aantal ongedwongen fouten en simpel balverlies nemen zienderogen af.
Dieptepunten
Je creëert ondanks een optisch veldoverwicht veel te weinig voor het vijandelijke doel. Dat was de afgelopen twee wedstrijden al een manco en ook vandaag weer missen we de eindpass. Er wordt heel veel gebreid en geprutst, maar de trekker wordt maar zelden overgehaald. En als je niet op het doel schiet dan gaat de bal er ook nooit in.
Inzet
Niks op aan te merken, zelfs een blind paard ziet dat onze spelers knokken voor elke grasspriet en hun ziel en zaligheid in de wedstrijd gooien. Maar soms ontbeer je gewoon net dat beetje kwaliteit en geluk dat op dit niveau gevraagd wordt.
Conclusie
Het grote verschil vandaag was toch de volwassenheid en ervaring bij Utrecht op het hoogste niveau. NEC speelde aandoenlijk en oogde bij vlagen frivool, maar Utrecht zette daar botte efficiëntie tegenover. Na de ietwat gelukkige openingstreffer lieten ze zich comfortabel inzakken en was het eigenlijk een gelopen zaak voor NEC. Het veldspel van NEC zag er op momenten prima uit, maar het stokte telkens in de eindfase. Waar onze ploeg vol overgave joeg op de gelijkmaker, daar knikte Utrecht op het juiste moment de 0-2 binnen. Valt hij aan de andere kant dan kun je eigenlijk niks zeggen, want op basis van het vertoonde spel was een gelijkspel eigenlijk helemaal geen onrealistische aftekening van deze wedstrijd geweest. Genoeg positieve aanknopingspunten dus om je aan vast te houden richting de zware uitwedstrijd tegen Feyenoord. Een voordeel is tenminste wel dat we in Rotterdam niet zelf het spel hoeven te maken, zodat er hopelijk meer ruimtes zullen liggen voor onze snelle voorhoede.
