Zo zagen wij het: NEC – PEC Zwolle

Na de pijnlijke zeperd tegen Ajax begon de competitie voor NEC vanavond in eigen stadion pas echt. Op basis van de begroting (PEC heeft de 12e en NEC de 14e begroting van de Eredivisie) is PEC gewoon een directe concurrent. Bovendien is onze ploeg nog duidelijk zoekende en was het maar afwachten hoe zwaar de wedstrijd in Amsterdam mentaal nog na zou spoken. En natuurlijk zat ons stadion vanavond een stuk voller dan menig van onze spelers gewend is. Een belangrijke graadmeter dus om te zien waar we nu echt staan en wat we mogen verwachten van dit seizoen. En wat blijkt: er is absoluut hoop!

We zijn weer terug!! Heel mooi doek. Foto: Rob Koppers

Tactiek

NEC trad weer aan in een 4-3-3 opstelling en dat is tegen een tegenstander als PEC natuurlijk wel gerechtvaardigd. Daar moet je thuis gewoon het initiatief tegen nemen. Dat laatste bleek helaas nog even een brug te ver, want PEC was grote delen van het duel de ploeg aan de bal. Waar we qua balbezit vanavond echt pover voor de dag kwamen, daar was er helemaal niks aan te merken op de strijdlust. En dat is, zeker in Nijmegen, toch altijd de basis. NEC knokte zich 90 minuten lang een slag in de rondte. Het was bepaald niet hoogstaand en we hadden veel moeite om de bal in de ploeg te houden, maar het was ronduit hartverwarmend te zien hoe onze jongens in elk duel klapten. Negentig minuten lang toegezongen door een fantastisch thuispubliek (klopje op de eigen schouder mag best een keer, toch?) vochten de rood-groen-zwarten voor elke grasspriet. Heerlijk om te zien. Dat heeft Meijer dus weten mee te nemen naar het hoogste niveau. Maar waar Rogier punten scoort voor de mentaliteit in de ploeg, daar blijft zijn tactische aanpak zorgwekkend. Bruijn werd op links voorin geposteerd en Mattsson naar de bank verwezen, maar waarom? Durft hij Bruijn niet op de bank te zetten? Om Duelund kun je eigenlijk niet heen in de as en dat bewees hij vanavond ook, maar Bruijn op links is echt een zwaktebod helaas. Niks ten nadele van de kwaliteiten van Bruijn, maar een linksbuiten is hij niet.

Duelund speelde vanavond zeer degelijk en verzorgde bovendien de assist bij de 1-0. Foto: Rob Koppers

 

Uitslag

De 2-0 stond bij de rust al op het bord en dat zou het ook blijven. Akman begon in de spits en leverde direct een uitermate indrukwekkend ogend visitekaartje af. Wellicht is de roep om een nieuwe eerste spits helemaal niet nodig, want de klasse spatte van de acties van Akman af. Zijn doelpunt na een kleine zeven minuten was er eentje van een kwaliteit die we weinig in de Goffert zien. De kans ontstond uit een volledig gemiste sliding van Van Polen, maar de manier waarop Akman de bal met buitenkantje voet om de keeper heen krulde was subliem. Daar gaan we nog heel veel plezier van beleven en Ali heeft er na vanavond ongetwijfeld een heleboel fans bij (inclusief deze Trouwe Hond). Ook Okita heeft duidelijk veel vertrouwen getankt uit de nacompetitie, want zijn doelpunt zat er ook prima in.

Okita scoorde vlak voor rust de tweede. Foto: Rob Koppers

 

Scheids

De scheid had het moeilijk vanavond. Het regende gele kaarten en PEC Zwolle was duidelijk nogal overdonderd en geïrriteerd over de felheid van onze ploeg. Vier keer zagen wij geel, wat wel ietwat zorgelijk is: El Karouani, Van Rooij, Okita en Duelund. PEC Zwolle zag ook vier kaarten, maar eentje daarvan was rood nadat Kersten aan de noodrem moest trekken om een doorgebroken Romeny van scoren af te houden.

 

Toeschouwers

Vlak voor het duel moest Van Schaik nog even aan de bak om de zoveelste last-minute coronawending van de regering te ondersteunen, met de oproep om vooral zo veel mogelijk gespreid te gaan zitten in het stadion. Het zat voor het eerst sinds mensenheugenis dan ook weer eens lekker vol: 9.500 fans! Oude tijden herleven. Een heerlijk sfeertje, en afgezien van de oproep van Van Schaik en de toegangscontroles was er ook weinig van de coronamaatregelen te merken. Het was bijna weer als vanouds. Oh ja, en ook nog: nieuwe bekers!

Weg met die doorzichtige plastic meuk.

 

Hoogtepunten

Ali Akman is een speler waar je voor naar het stadion komt. De energie spatte ervan af, tot het punt waar Meijer hem zelfs een beetje tot kalmte moest manen omdat hij te véél aan het afjagen was voorin. Hij werd terecht uitgeroepen tot Man of the Match en kondigde na afloop en passant ook vol zelfvertrouwen aan dat hij mikte op minimaal 15 goals dit seizoen. Bij een promovendus. In de Eredivisie. Ja, deze jongen komt er wel!  Maar ook Duelund, Marquez en Schöne lieten zich prominent zien. Een zeer goed teken dus dat de nieuwe spelers ook allemaal een meerwaarde blijken.

Oude tijden herleven. Je krijgt er haast een brok van in je keel. Foto: Rob Koppers

 

Dieptepunten

NEC speelde uitermate slordig en liet de bal veelal aan PEC Zwolle. In eigen huis ga je daar op voorhand niet van uit. Er is duidelijk nog veel werk aan de winkel om het veldspel te verbeteren en de gejaagdheid en onzorgvuldigheden aan te pakken. Veel van onze spelers zijn nog niet gewend aan het handelingstempo dat gevraagd wordt op dit niveau, getuige ook de vele gele kaarten. Maar goed, daar kunnen de jonge spelers nog in groeien. Naarmate de wedstrijd vordere zag je ook het vertrouwen toenemen bij onze jongere spelers. Verder was Bruijn pover op de linkerflank, maar dat is ook niet zo verwonderlijk want het is niet zijn natuurlijke positie.

 

Conclusie

De wedstrijd van Ajax moeten we gewoon maar even laten voor wat die is, daar viel verder weinig uit op te maken. Ajax is momenteel internationale top met een begroting van 165 miljoen, haast twee keer zo veel als die van PSV zelfs. Dan moet je ook niet gek opkijken dat je dan als promovendus met een fractie van dat budget er een keertje keihard vanaf kunt gaan in de Arena. PEC Zwolle werkt echter met een gelijkwaardige begroting als NEC en dan moet je op basis van vanavond toch concluderen dat wij er gewoon in moeten kunnen blijven dit jaar. Tuurlijk, PEC was beter aan de bal en speelde voornamelijk op onze helft, maar ze creëerden eigenlijk nauwelijks kansen. Daar tegenover zette onze ploeg een flinke bak duelkracht en felheid, precies wat je hoort te doen als nieuwkomer op dit niveau. En kijkend naar onze ploeg dan zit er echt enorm veel rek in. Jongens als Proper, Van Rooij, El Karouani en Odenthal kunnen nog enorm groeien, zeker als ze hierin bij de hand genomen worden door spelers als Schöne en Barreto. Lijfsbehoud moet dan ook gewoon lukken als je deze lijn voortzet, dat kan haast niet anders. Ondanks dat het aan de bal allemaal nog zwak en onwennig oogde, had je vanavond vanaf de aftrap wel direct het gevoel dat onze ploeg de boodschap uitstraalde dat er dit seizoen in de Goffert niks te halen valt. En dat is iets dat we al heel lang hebben gemist. Een heerlijk Eredivisieavondje in de Goffert dus, wat hebben we dit gemist!

Ook Tavsan is op de weg terug. Foto: Rob Koppers
Reageer via DTH Facebook of deel via social media of mail.