Al sinds 2001 delen een wisselende groep NEC fans onder de naam De Trouwe Honden op ludieke wijze – soms kritisch, soms uitbundig, maar altijd met hart voor NEC – hun visie op onze mooie club. In de beginjaren gebeurde dit in papieren vorm medens het DTH fanzine (oorspronkelijk nog ‘Doggystyle’ geheten). Maar in 2008 werden ook wij uiteindelijk meegesleurd in de digitale revolutie en bieden we sindsdien via diverse incarnaties van deze website onze supportersblik online aan. Met ruim twintig jaar kopij onder de riem leek het ons een mooi moment om de oude fanzines weer eens af te stoffen en ons web-archief door te struinen op zoek naar leuke, memorabele en opmerkelijke stukjes, die we vervolgens schaamteloos kunnen herkauwen in deze ‘DTH Classic’ rubriek.
Deze keer nemen we jullie terug naar het jaar 2002. Tot het einde van de transferdeadline geven we jullie meer inzicht in onze aankopen. Vandaag deel 3. Let op: de afgelopen 20 jaar zijn dus niet meegenomen in deze analyse. Mochten Ted en Wilco deze informatie interessant vinden voor de transferperiode in de winterstop, dan kunnen ze contact opnemen met de redactie van De Trouwe Honden! 😉
“DE AANKOPEN” – DEEL 3 (Slot)
De vorige keer in deel 2 van het onderzoek “De Aankopen” kregen we antwoord op de vragen welke spelers de meeste punten bij elkaar hebben gespeeld voor NEC, hoeveel ze scoorden en waar NEC ze vandaan haalde. In het derde en laatste deel gaan we kijken naar de trainers en technisch directeuren en hun aankopen.
Tussen seizoen 1987-1988 en seizoen 2001-2002 zijn er in totaal 8 coaches (en hun assistenten), twee technisch directeuren en één bestuurslid technische zaken verantwoordelijk geweest voor het technisch beleid. Een héél elftal dus, in de afgelopen 15 seizoenen. Leen Looyen was coach in seizoen 1987-1988, 1988-1989, 1989-1990, 1990-1991. Daarnaast was hij in 1996 en 1997 ook nog twee keer coach ad interem. Vanaf seizoen 1995-1996 is Leen Looyen technisch directeur.
Jan Pruyn was coach in seizoen 1991-1992, 1992-1993 en 1993-1994. Het seizoen daarna (1994-1995) was hij technisch directeur.
Kees van Kooten was coach in seizoen 1994-1995. Het seizoen daarna werd hij halverwege ontslagen en na een paar weken Looyen als coach kwam Wim Koevermans.
Koevermans bleef net als Van Kooten ook slechts anderhalf seizoen (de tweede helft van seizoen 1995-1996 en bijna het hele seizoen 1996-1997)
De Seizoenen 1997-1998 en 1998-1999 werden voor Jimmy Calderwood. In 1999-2000 begon hij aan z’n derde jaar, maar dat jaar maakte hij niet af; hij vertrok naar Dunfermline Athletic in Schotland. Zijn opvolger was zijn voormalige assistent Ron de Groot.
Ron de Groot werd weer assistent in seizoen 2000-2001 naast hoofdtrainer Johan Neeskens. Dit duo trainde NEC ook vorig seizoen.
Ook nog steeds aan het werk is bestuurslid technische zaken Sije Visser. Dat doet hij al sinds 1992, maar hij heeft z’n afscheid reeds aangekondigd.
Welke coach trekt de spelers aan die het langste bij NEC blijven?
Als we eens gaan kijken naar de aankopen van de coaches en technisch directeuren de afgelopen 15 seizoenen en we gaan kijken hoeveel seizoenen die aankopen bij NEC bleven dan zien we de volgende resultaten;
| 1 Technisch directeur Pruyn | 3,8 seizoenen |
| 2 Van Kooten | 3,6 seizoenen |
| 3 Coach Looyen | 2,5 seizoenen |
| 4 Technisch directeur Looyen | 2,4 seizoenen |
| 5 Coach Pruyn | 2,3 seizoenen |
| 6 Calderwood | 2,3 seizoenen |
| 7 Koevermans | 1,9 seizoenen |
De aankopen van technisch directeur Jan Pruyn bleven dus het langste. In z’n jaar als technisch directeur kwamen Van Diemen, Pothuizen, Van Eykeren, Verhoeven, Anton Janssen, Michael dikken, Viedma Schenkhuizen en Elburg. De helft van deze spelers speelde 4 of meer seizoenen. Toen deze aankopen gedaan werden was van Kooten coach, vandaar ook zijn hoge score hier. Coach Pruyn en Calderwoord hebben allebei een gemiddelde van 2,3 staan, maar het gemiddelde van Pruyn was net iets beter. Koevermans sluit de rij. Zijn aankopen bleven gemiddeld nog geen 2 seizoenen. Het gemiddeld aantal seizoenen bij NEC van alle spelers bij elkaar van de afgelopen 15 seizoenen is 2,3.
Kopen dat boek!
Bij de cijfers is alleen uitgegaan van de aankopen, aanwinsten en huurlingen. Over de jeugdspelers die doorgeschoven zijn naar het eerste elftal kom ik nog te spreken. Sommige mensen vragen zich misschien nu af waar de resultaten van Johan Neeskens staan. Echter, alle aankopen van Neeskens spelen nu nog voor NEC op Stefan Jansen na. Op basis van die ene speler kun je uiteraard geen “eerlijke” conclusies trekken. Datzelfde geldt ook voor Ron de Groot. Hij trok als hoofdcoach in dat halfjaar 2 huurlingen aan (Pieter Collen en Arno Arts). Op basis hiervan valt dus ook niet een redelijke conclusie te trekken, behalve dat die huurlingen redelijk tot zeer succesvol waren.
Welke coach trekt de spelers aan die de meeste wedstrijden spelen voor NEC?
Seizoenen zeggen natuurlijk niet alles. Zo speelde Pavel Michailevitsj 48 wedstrijden in 7 seizoenen. Er zijn veel spelers die dat aantal al binnen twee seizoenen haalden. Daarom is het handig om ook naar het aantal wedstrijden te kijken en dan vooral: Welke coach haalde de aankopen die gemiddeld de meeste wedstrijden voor NEC speelden?
| 1 Van Kooten | spelers bleven gem. 85,9 wedstrijden |
| 2 Tech. Dir. Pruyn | spelers bleven gem. 80,6 wedstrijden |
| 3 Coach Looyen | spelers bleven gem. 45,8 wedstrijden |
| 4 Coach Pruyn | spelers bleven gem. 41,5 wedstrijden |
| 5 Tech. Dir. Looyen | spelers bleven gem. 40,8 wedstrijden |
| 6 Calderwood | spelers bleven gem. 39,0 wedstrijden |
| 7 Koevermans | spelers bleven gem. 30,2 wedstrijden |
Heel veel verschil met de stand bij de seizoenen is er niet. Nu staat van Kooten bovenaan met een onwaarschijnlijk hoog gemiddelde; zijn aankopen speelden gemiddeld meer dan 85 wedstrijden voor NEC! Niet gek als je bedenkt dat van Kooten o.a spelers als Van Diemen, Pothuizen, Van Eykeren, Verhoeven, Anton Janssen, Sumiala, Koning, Langerak, Poutilo, en Maes haalde. Niet meegerekend, omdat hij uit de jeugd kwam, komt bij dat rijtje ook nog Dennis Gentenaar te staan. Overigens kocht Van Kooten de eerste 5 spelers samen met technisch directeur Pruyn en de andere spelers samen met technisch directeur Looyen.
Opvallend is het grote verschil tussen plaats 2 en 3. Het aantal wedstrijden is dan opeens heel wat minder. Technisch directeur Looyen en coach Pruyn hebben geruild van plaats en de plaatsen van Calderwood en Koevermans zijn onveranderd gebleven. De aankopen van Koevermans speelden de minste
Welke coach koopt de spelers die de meeste punten pakken voor NEC?
Eerder in het onderzoek “de aankopen” schreef ik; “Wat betreft de punten, dat is lastig uitzoeken. We hebben uiteraard de eindstanden terug kunnen vinden in het boek dat eigenlijk tot bijbel uitgeroepen zou moeten worden voor iedere NEC-supporter: de Hillemuil NECs . Daarin staat veel, maar helaas niet welke speler bij welke wedstrijd meegedaan heeft, vandaar een iets andere oplossing. Ik heb gekeken naar de seizoenen dat de speler deel uitmaakte van de selectie. Alle totaal behaalde punten van de seizoenen, waarin een speler deel uitmaakte van de selectie heb ik bij elkaar opgeteld.”
Met deze gegevens in de hand ben ik gaan kijken welke coach die spelers aangetrokken heeft. Vervolgens heb ik het gemiddelde genomen van alle punten die de aankopen van één coach of technisch directeur bij elkaar gespeeld heeft. Zo ontstond de volgende stand;
| 1 Van Kooten | spelers behaalden gem. 122,5 punten |
| 2 Tech. Dir. Pruyn | spelers behaalden gem. 116,5 punten |
| 3 Coach Pruyn | spelers behaalden gem. 89.9 punten |
| 4 Calderwood | spelers behaalden gem. 85,1 punten |
| 5 Coach Looyen | spelers behaalden gem. 84,7 punten |
| 6 Tech. Dir. Looyen | spelers behaalden gem. 80,1 punten |
| 7 Koevermans | spelers behaalden gem. 68,1 punten |
Van Kooten weer op één, Tech Dir. Pruyn wederom op twee en Calderwood ineens op vier. Zo op het oog zou je zeggen dat op grond van deze cijfers zeggen Van Kooten en technisch directeur Pruyn de meest productieve aankopen hebben gedaan. Maar wat zeggen deze cijfers ons? Eigenlijk niet zo heel veel, want er zitten ontzettend veel haken en ogen aan een dergelijke berekening.
Het mooiste zou zijn, wanneer we nu de punten zouden kunnen delen door het aantal wedstrijden. Dan zou je namelijk kunnen uitrekenen hoeveel punten een aankoop per wedstrijd bij elkaar heeft gespeeld. Dat kunnen we helaas met deze cijfers niet doen, want we zijn bij de behaalde punten uitgegaan van het totaal aantal behaalde punten van de hele selectie over 34 wedstrijden waar die aankoop deel van uit heeft gemaakt. Een gemiddelde uitrekenen is uiteraard al op voorhand niet geheel waterdicht, want wanneer een speler bijvoorbeeld 1 seizoen zou blijven, waarin hij 5 keer zou meespelen en de hele selectie behaald 34 punten, dan zou deze speler 34:5=6,8 punten per wedstrijd hebben behaald. Ik zou graag willen dat dat kon, dan haalden we zo Europees. Bij meerdere aankopen worden die gemiddelden uiteraard weer wat bijgetrokken en kun je er iets meer over zeggen, maar het blijft zoals gezegd gevaarlijk, daarom ben ik bij dezelfde berekening bij de spelers ook gebleven bij absolute aantallen zonder percentages, want die percentages zeggen helemaal niets!
Dan maar snel verder naar cijfers die misschien wel weer een iets eerlijker beeld over het functioneren van een coach of technisch directeur kunnen vertellen.
Welke coach gaf de jeugd het meeste kans?
Alle coaches en technisch directeuren hebben tot nu toe nog jeugdspelers een kans gegeven in het eerste, behalve technisch directeur Jan Pruyn en Ron de Groot in z’n halfjaar als hoofdcoach.
Om de vraag van dit stuk te kunnen beantwoorden moeten we drie onderdelen bekijken. Eerst moeten we kijken naar het aantal seizoenen die de jeugdspelers, die bij een bepaalde coach of technisch directeur doorgebroken zijn, uiteindelijk gemiddeld hebben gespeeld.
Vervolgens moeten we kijken naar het aantal wedstrijden dat diezelfde jeugdspelers gemiddeld hebben gespeeld. En dan moeten we kijken hoeveel jeugdspelers een bepaalde coach of technisch directeur gemiddeld liet debuteren per seizoen. Wanneer we kijken naar het gemiddeld aantal seizoenen dan zien we de volgende stand;
| 1 Koevermans | Doorgebroken jeugdspelers bleven gem. 2,0 seizoenen |
| 2 Coach Looyen | Doorgebroken jeugdspelers bleven gem. 1,9 seizoenen |
| 3 Coach Pruyn | Doorgebroken jeugdspelers bleven gem. 1,9 seizoenen |
| 4 Calderwood | Doorgebroken jeugdspelers bleven gem. 1,8 seizoenen |
| 5 Tech. Dir. Looyen | Doorgebroken jeugdspelers bleven gem, 1,6 seizoenen |
| 6 Van Kooten | Doorgebroken jeugdspelers bleven gem. 1,0 seizoenen |
Bovenaan staat dit keer Koevermans, alleen is de score zwaar geflatteerd, want die zijn gebaseerd op basis van 1 speler (Lodewijk van der Heyden) die toevallig twee seizoenen bleef. Looyen daarentegen liet als coach in vier seizoen liefst 9 jeugdspelers spelen in het eerste. De bekendste zijn Van der Weerden, Gliatis en Patrick Koolen. Ook plaats 3 verdiend wat uitleg. 7 spelers kregen onder coach Pruyn een kans. Zes daarvan speelden slechts 1 seizoen. De nummer 7 is Pavel Michaelevitsj en die bleef toevallig ook 7 seizoenen, waardoor het gemiddelde zo hoog is. Onder Calderwood kregen vijf jeugdspelers een kans. De bekendste spelers die onder Calderwood debuteerden zijn Roy Grootaert en Peter Hendriks en dat zegt eigenlijk al genoeg… Looyen als technisch directeur gaf vanaf 1995 tot 2002 11 jeugdspelers een kans. De drie bekendste spelers daarvan zijn Frank Demouge, Jeffrey Leiwakabessy en Dennis Gentenaar. En laten nu net deze drie niet meegeteld zijn, omdat deze spelers nu nog in de selectie zitten. Technisch directeur Looyen moet het nu doen met Roy Grootaert als bekendste jeugdspeler. Met de drie huidige selectiespelers zou Looyen een veel hoger gemiddelde halen en had hij waarschijnlijk op 1 gestaan. Ook Van Kooten’s plaats is wat geflatteerd. Gentenaar is namelijk niet verwerkt in de stand en alleen Marcel Lebbink kreeg naast Dennis een kans. Lebbink bleef 1 seizoen, waardoor het lage gemiddelde verklaard wordt.
Dan maar eens kijken naar het gemiddeld aantal wedstrijden;
| 1 Coach Looyen | Doorgebroken jeugdspelers speelden gem. 22,7 wedstrijden |
| 2 Coach Pruyn | Doorgebroken jeugdspelers speelden gem. 9,6 wedstrijden |
| 3 Koevermans | Doorgebroken jeugdspelers speelden gem. 7,0 wedstrijden |
| 4 Calderwood | Doorgebroken jeugdspelers speelden gem. 6,2 wedstrijden |
| 5 Tech Dir. Looyen | Doorgebroken jeugdspelers speelden gem. 5,0 wedstrijden |
| 6 Van Kooten | Doorgebroken jeugdspelers speelden gem. 1,0 wedstrijden |
Een onwaarschijnlijk hoog gemiddelde bij coach Looyen. Daarmee doen de jeugdspelers die bij hem doorgebroken zijn gemiddeld niet onder voor echte aankopen m.b.t. het spelen van het aantal wedstrijden! En dan te bedenken dat het om het gemiddelde van 9 jeugdspelers gaat en niet toevallig één speler zoals bij Koevermans en Van Kooten.
De tweede plaats van Pruyn is wederom te danken aan Pavel Michaelevitsj, hoewel 48 wedstrijden in 7 seizoenen natuurlijk nog veel beter had gekund. De meest succesvolle jeugdspeler onder Calderwood was Grootaert met 20 wedstrijden.
Misschien wel het allerbelangrijkste punt om te bekijken wie de jeugd de meeste kans heeft gegeven is het aantal doorgebroken jeugdspelers van een coach of technisch directeur in de afgelopen 15 seizoenen te delen door het aantal seizoenen dat de coach werkzaam was. Doen we dat, dan krijgen we het volgende rijtje;
| 1 Coach Pruyn | 2,3 jeugdspelers kregen gem. per jaar een kans in het 1e elftal |
| 2 Coach Looyen | 2,3 jeugdspelers kregen gem. per jaar een kans in het 1e elftal |
| 3 Calderwood | 2,0 jeugdspelers kregen gem. per jaar een kans in het 1e elftal |
| 4 Tech. Dir. Looyen | 1,6 jeugdspelers kregen gem. per jaar een kans in het 1e elftal |
| 5 Van Kooten | 0,8 jeugdspelers kregen gem. per jaar een kans in het 1e elftal |
| 6 Koevermans | 0,7 jeugdspelers kregen gem. per jaar een kans in het 1e elftal |
| 7 Tech. Dir. Pruyn | 0.0 jeugdspelers kregen gem. per jaar een kans in het 1e elftal |
De cijfers zijn gebaseerd op hele seizoenen. Alleen bij Van Kooten en Koevermans zijn de cijfers gebaseerd op basis van het 1½ seizoen dat ze bij NEC waren. Bij Calderwood is om dezelfde reden uitgegaan van 2 ½ seizoen.
Dit keer staat Pruyn bovenaan met het hoogste (afgeronde) gemiddelde, net voor coach Looyen. Calderwood staat nu ineens op 3, gevolgd door technisch directeur Looyen, waar nu wel Demouge, Leiwakabessy en Gentenaar in de cijfers verwerkt zijn. Van Kooten, Koevermans en technisch directeur Jan Pruyn konden niet of nauwelijks talentvolle jeugdspelers ontdekken. Of ze vertrouwden meer op bewezen krachten dan op jeugdspelers, dat kan natuurlijk ook.
Welke coach weet als beste spelers te huren?
Het is lastig om deze vraag te beantwoorden. Je zou kunnen kijken naar het aantal wedstrijden, maar dan kun je ook meteen bedenken dat er gehuurde spelers zijn geweest die in 6 wedstrijden meer betekent hebben dan andere huurlingen in 20 wedstrijden. Je zou wel kunnen kijken naar de coach die gemiddeld gezien de meest productieve huurlingen aangetrokken heeft. Ook zou je kunnen kijken naar het “blijfpercentage”. Met andere woorden; hoeveel procent van de gehuurde spelers speelde meer dan 1 seizoen? Kijken we eerst naar de meest productieve huurlingen dan zien we;
| 1 Coach Looyen | Huurlingen scoren gem. 0,11 goals per wedstrijd |
| 2 Coach Pruyn | Huurlingen scoren gem. 0,10 goals per wedstrijd |
| 3 Tech. Dir. Looyen | Huurlingen scoren gem. 0,07 goals per wedstrijd |
| 4 Calderwood | Huurlingen scoren gem. 0,07 goals per wedstrijd |
| 5 Koevermans | Huurlingen scoren gem. 0,00 goals per wedstrijd |
Bovenaan staat coach Looyen. Hij haalde blijkbaar de meest productieve huurlingen. Of zou hij nu net alleen spitsen nodig hebben gehad? Technisch directeur Pruyn en Van Kooten hadden geen huurlingen en staan derhalve dus niet in het rijtje. Bij technisch directeur Looyen ontbreken de huidige ex-huurlingen Wisgerhof, Wielaert en de Nooyer. Toch nog plaats drie voor hem dus, net voor Calderwood. Koevermans haalde slechts 1 huurling (Mores) en die scoorde niet, vandaar 0,00 goals gemiddeld. Ron de Groot staat vanwege het beperkt aantal aankopen in geen enkele stand, maar z’n enige twee nieuwelingen waren toevallig allebei huurlingen: Collen en Arts. Zou ik het gemiddelde uitrekenen van deze twee spelers, dan kwamen ze op 0,07 goals per wedstrijd.
Kijken we naar het “blijfpercentage”, oftewel hoeveel procent van de door een coach of technisch directeur gehuurde spelers uiteindelijk meer dan 1 seizoen speelden, dan zien we de volgende resultaten;
| 1 Tech. Dir. Looyen | 54,5% van de huurlingen bleef langer dan 1 seizoen |
| 2 Coach Pruyn | 50,0% van de huurlingen bleef langer dan 1 seizoen |
| 3 Calderwood | 40,0% van de huurlingen bleef langer dan 1 seizoen |
| 4 Coach Looyen | 11,1% van de huurlingen bleef langer dan 1 seizoen |
| 5 Koevermans | 0,00% van de huurlingen bleef langer dan 1 seizoen |
Bovenaan staat technisch directeur Looyen, mede ook omdat Wisgerhof, Wielaert en De Nooyer nu wel meegeteld zijn. Meer dan de helft is een erg goed gemiddelde! Ook de 50% van coach Pruyn en de 40% van Calderwood mogen er wezen. Ron de Groot zou op 50% gekomen zijn als we de cijfers van zijn twee huurlingen hadden meegerekend. Looyen als coach was wat minder succesvol met het halen van huurlingen, maar we kennen het bekende spreekwoord “Verstand komt met de jaren.” Koevermans staat weer onderaan. Die ene huurling (Mores) was snel weg.
Good Old Jimmy Calderwood!
DE HARDE EN MINDER HARDE CONCLUSIES VAN HET GROTE DOGGYSTYLE-ONDERZOEK “DE AANKOPEN”
Kijkend naar de resultaten van de aankopen en hun coaches in de afgelopen 15 seizoenen dan valt op dat:
-Cees Lok de speler was die de afgelopen 15 seizoenen de meeste wedstrijden en seizoenen speelde. Ook heeft hij de meeste punten behaald van alle spelers de afgelopen 15 seizoenen.
– De meeste aankopen blijven nog geen vol seizoen (34 wedstrijden).
-Slechts 8 spelers uit de jeugd hebben uiteindelijk meer dan 17 wedstrijden (= half seizoen) gespeeld.
-7 aankopen speelden nooit in NEC 1.
-Ulrich Cruden is de huurling die uiteindelijk van alle gehuurde spelers de meeste wedstrijden voor NEC heeft gespeeld in de onderzoeksjaren.
-Verhoeven is de minst productieve aankoop geweest, Hristov de meest productieve. Bij de middenvelders was dat Van Wonderen. De meest productieve verdedigers waren Lok, van der Gaag en Van der Linden.
-NEC koopt de meeste spelers in bij haar enge buren.
-Van Kooten is qua aankopen de meest succesvolle coach te noemen de afgelopen 15 seizoenen.
-Van de twee technisch directeuren trekt Pruyn de beste spelers aan, maar weet Looyen de juiste huurspelers te vinden.
-Onder coach Looyen kwamen de beste jeugdspelers naar boven.
Adviezen (al dan niet met een korreltje zout te nemen)
Ok, niet alles kan en zal mogelijk zijn, maar kijkend naar de resultaten van het onderzoek over aankopen de afgelopen 15 seizoenen dan;
-Zie je dat NEC behoefte heeft aan spelers die echte bikkels zijn. Spelers die met 20 schroeven in hun knie toch blijven spelen, want die brengen NEC het verste en die blijven het langste. Denk hierbij aan types als Cees Lok, Cees van der Linden, Carlos van Wanrooy en Patrick Pothuizen.
-Op het middenveld heb je voor meer productiviteit spelers nodig van het type Van Wonderen, A. Janssen en Langerak. Grote en liefst een beetje sterke spelers dus.
-In de verdediging heb je voor meer productiviteit types als Lok, Van der Gaag en Van der Linden nodig. Grote en liefst een beetje sterke en kopsterke spelers dus.
-Qua inkoopbeleid is het inkoopbeleid van coach Van Kooten en technisch directeur Pruyn zo gek nog niet geweest: steeds ongeveer 3 bekende namen aantrekken, aangevuld met 3 jonge talentvolle spelers die niet te licht zijn. Daarnaast ongeveer 3 gehuurde spelers of jeugdspelers en de selectie is een heel eind rond.
-Mocht Looyen geen technisch directeur meer willen zijn, maak hem dan hoofd van de voetbalschool en laat hem als bestuurslid technische zaken adviseren over eventueel aan te trekken huurspelers. Zijn oog voor jeugd –en huurspelers is namelijk erg goed. Dan kan Sije Visser rustig afscheid nemen.
Bleum