Het stofwolkje van de transferperiode was in Nijmegen weer snel verwaaid. Het belangrijkste gebeurde gelukkig wel, er kwam een spits. Geen jongen die ze er de afgelopen jaren wekelijks in schoot, maar doeltreffender dan Pedro Marques zal ie toch wel zijn?
Voor de breedte kreeg Terry Lartey Sanniez nog een contractje (het is ‘m gegund) en Tavsan bleek slimmer dan hij door sommige fans wordt ingeschat, hij bleef en verdwijnt niet in een Grieks of Turks zwart gat.
Zo begonnen we de inhaalwedstrijd tegen AZ, in vergelijking met de wedstrijd tegen FC Groningen, met slechts één wijziging in de startopstelling: Marques stond weer in de spits, Jordy Bruijn begon op de bank.
Na de eerste drie wedstrijden heeft NEC de indruk achtergelaten een stevig, degelijk elftal op de been te kunnen brengen met een paar kwalitatieve uitschieters. Een team dat moeilijk te verslaan is en bij vlagen leuk voetbal kan laten zien. Dat er ook nog het één en ander aan schort werd ons door AZ wel even duidelijk gemaakt.
Je speelt niet tegen een AJAX of PSV met internationals met miljoenensalarissen, maar tegen een club met veel jonge zelfopgeleide spelers zonder status, een club die qua omvang voor je gevoel toch niet zo heel ver van NEC af staat. De kenner weet natuurlijk van de geweldige opleiding en de tientallen miljoenen die daar met transfers worden verdiend. Hoe dan ook bleek AZ, toen het in de tweede helft eenmaal zijn draai had gevonden, ons volledig te overklassen. Technisch, tactisch, qua duelkracht en conditioneel, kwamen we tekort. Het laatste half uur was zelfs een beetje pijnlijk en velen zullen, moe van de spanning, vol ongeloof naar de eindstand hebben gestaard.
Wat NEC fantastisch deed, was knokken. De grote krijger Márquez ging voorop in de strijd en Cillessen hield steeds goed het oog op alle gebeurtenissen die zich voor hem afspeelden, en pakte bijna alles.
Opstelling
Vanwege de redelijk goede seizoenstart en omdat er toch niet veel te kiezen is, was de opstelling niet verrassend. Marques voor Bruijn was logisch en een basisplaats komt voor Dimata kennelijk nog te vroeg. Dat geldt ook voor Mattson, die na een lange blessure, in ieder geval op de bank zat. Misschien dat hij het op de linksbuiten positie kan gaan proberen. Duelund is een goede voetballer en heeft het op links best goed gedaan, maar hij mist een actie, is toch meer een middenvelder.
Tactiek
NEC probeerde voornamelijk AZ op te vangen en in de omschakeling gevaarlijk te worden. In de eerste helft had NEC nog een paar aardige spelmomenten, waarin knap combinerend van achteruit de aanval werd gezocht. Qua stootkracht voorin viel er weer weinig te beleven. Ons doelpunt kwam dan ook uit uit een corner (Márquez kopte schitterend binnen). Ook missen we fysieke kracht op het middenveld. Baldursson (1,87 meter) voor Proper misschien? In de tweede helft kwam er van voetballen weinig meer terecht. Vrouwen en kinderen eerst.
Uitslag
Het werd dus 1-1, een gewonnen punt. Kort na de 0-1 van Márquez, schoot Odgaard de 1-1 binnen. Het harde schot werd door Proper ligt getoucheerd waardoor er voor Cillessen geen houden meer aan was.
Scheids
Dennis Higler is op de één of andere manier altijd licht irriterend, maar is stiekem een scheidsrechter die het spel lekker door laat lopen. Een ‘Nijhuis light’, zeg maar.
Toeschouwers
Voor een competitiepotje op donderdagavond, was het stadion met 15.000 man sowieso aardig gevuld en dat gold helemaal voor het uitvak. Schitterend! Mooie sfeer ook.
Hoogtepunten
De klasse van Cillessen, de vechtlust van Márquez, het doelpunt van Márquez, de sfeer in het uitvak. En de wedstrijd was berespannend met een meer dan acceptabele afloop.
Dieptepunten
Oei, onze tekortkomingen werden wel effe blootgelegd. De meeste van onze spelers konden absoluut niet mee in het tempo van AZ. Vooral onze backs hadden het moeilijk en grossierden in balverlies. Het maken van een stap hogerop is voor hen niet zo vanzelfsprekend als ze zelf misschien denken. Maar het was ook een collectief falen waarin er van voorwaartse druk geen sprake meer was.
Inzet
Ja, die was hartverwarmend hè. Misschien sneeuwt dat aspect soms wat onder, maar is zeker ook de verdienste van Rogier Meijer en zijn staf.
Conclusie
We hebben een aardig team en dit gaat een leuk seizoen worden. We hebben smaakmakers in verschillende smaken. Van de briljant grillige Tannane tot de fanatieke krijger Márquez en we hebben de doelman van het Nederlands elftal, en wie weet wat de extra stootkracht van Dimata en het technisch vernuft van Mattson nog kunnen toevoegen aan ons aanvalsspel? Van het niveau AZ zijn we nog ver verwijderd. En dat is, voor de duidelijkheid, geen verrassing en geen schande.