Na een prima optreden tegen Ajax, waar onze ploeg pas in de slotfase bakzeil moest halen, gingen we vanavond op bezoek in Utreg. En hoe: met een vol uitvak! Het is dit seizoen werkelijk een genot om te zien hoe de supporters achter de club staan. Vanavond was dat ook hard nodig, want net als Utrecht was NEC gehavend. Het was dus een beetje een fantasieopstelling die aan de start verscheen. Maar goed, we zijn al veilig dus het maakt eigenlijk niet zo veel meer uit. Of wellicht toch wel? Want opvallend genoeg zijn we door tegenvallende resultaten van de ploegen om ons heen virtueel nog steeds in de race om de achtste plek en Europese playoffs. Je houdt het bijna niet voor mogelijk. Of we daar nou iets te zoeken hebben: waarschijnlijk niet. Maar ja, dat dachten we ook over de nacompetitie afgelopen seizoen, niet waar? Overigens was er naast een vol uitvak nog een noemenswaardig gegeven: Bart van Rooij speelde zijn honderdste (!) wedstrijd in Nijmeegse dienst. En dat voor een 20-jarige speler. Chapeau. Hij is dit seizoen net als vorig jaar onbetwist op rechtsback.
Tactiek: We hadden vanavond weer geen spits, want Akman is nog steeds geschorst en over Bony hebben we het maar niet. Rui-wie? Ook Mattsson was afwezig. Daarom koos Meijer ietwat curieus voor El Karouani op linksbuiten. Tuurlijk, daar heeft Souf in zijn jonge jaren ook gespeeld, maar deze wedstrijd toonde duidelijk aan waarom dat toen ook al geen succes was. De linksback verzoop in de voorhoede. Okita vulde de centrale spitsenrol in en deed dat allesbehalve met verve. Tavsan op rechts was onzichtbaar en Duelund speelde een belabberde pot als aanvallende middenvelder. NEC kreeg in de eerste helft totaal geen grip op Utrecht en had het vooral aan een solide defensie te danken dat de rust zonder kleerscheuren bereikt werd. Guth en Marquez stonden als een huis en Branderhorst hield ons meermaals in de wedstrijd.
Uitslag: Utrecht trok uiteindelijk toch aan het langste eind en dat was ook zeker niet onverdiend. NEC maakte eigenlijk geen moment aanspraak op de overwinning en leek vooral uit op een puntje vanavond. Al kwam Utrecht in het tweede bedrijf een stuk slechter voor de dag dan in de eerste helft, toch wisten ze een klein kwartier voor tijd vanuit een corner de 1-0 te vinden. En daar viel weinig op af te dingen. NEC speelde voornamelijk op de eigen helft en kwam nauwelijks aan aanvallen toe. Een schot voorlangs van Okita was zo’n beetje het enige wapenfeit van de hele wedstrijd, afgezien van zijn kopbal in de slotseconde die van de lijn gebokst werd door de keeper.
Scheids: Makkelie had het niet al te moeilijk en liet veel toe. Bruijn en Proper zagen geel. De VAR kwam er niet aan te pas.
Publiek: Aan het uitvak lag het vanavond wederom niet. Dat stond 90 minuten fraai kleurgecoördineerd achter de uitploeg.
Hoogtepunten: Cissoko kreeg tien minuten voor tijd zijn debuut. En Bart speelde dus zijn honderdste duel.
Dieptepunten: Het was simpelweg niet veel vanavond. NEC was duidelijk voor een punt gekomen en zou daarmee eerlijkheidshalve te veel loon naar werk gekregen hebben.
Inzet: Vooral defensief werd er hard gewerkt. Branderhorst keepte geweldig en Marquez en Guth stonden als een blok. Utrecht zette NEC echter goed vast en op het middenveld konden we geen moment een vuist maken. Het inbrengen voor Proper en Vet voor Bruijn en Duelund veranderde eigenlijk weinig aan het spelbeeld.
Conclusie: Een saaie wedstrijd waar je geen moment de indruk kreeg dat NEC aanspraak maakte op een resultaat. En dus verlies je weer en zwemmen we ietwat troosteloos richting de eindstreep. We mogen onze handjes dichtknijpen dat we zo veel punten gepakt hebben voor de winterstop, want na de kerst is er weinig meer over van die vechtlust waarmee me voorheen nog wel resultaten wisten af te dwingen. Het is des te frustrerender omdat we tegen Ajax wel prima voor de dag kwamen. Deze ploeg is echter ontzettend wisselvallig. Ook kunnen we gerust vaststellen dat Ted enorm gefaald heeft in een positie waar we nu al jaren problemen kennen: de spitspositie. Ruiz was een mislukte gok en Bony een regelrechte schande. Hadden we dit seizoen een klein beetje balvaste spits gehad, zelfs al scoorde hij zelf geen drol, dan zouden we nu zonder twijfel rotsvast op de achtste plek staan. Daar schort het namelijk zwaar aan. NEC kan voorin geen moment de bal vasthouden en aansluiting creëren. Er is ook nog flink wat werk te verzetten deze zomer om NEC in dat altijd moeilijke tweede seizoen op het hoogste plan te houden. En Van Leeuwen kennende moeten we vrezen met grote vreze dat er een flinke bak buitenlandse huurlingen open getrokken gaat worden om dat te bewerkstelligen. Al gebiedt de eerlijkheid te zeggen dat als dat huurlingen van het kaliber Guth of Marquez zijn, we zeker niet mogen klagen. Enfin, volgende week Go Ahead in de Goffert. Dan is de ploeg toch weer een keer verplicht om het eigen publiek te vermaken en voor een van de zeer spaarzame keren dit seizoen de punten in de Goffert te houden. Want het is dit seizoen in eigen huis bepaald nog geen genieten!