NEC doorbrak het afgelopen weekend die zo belangrijke 34-puntengrens en speelde zich daarmee virtueel veilig. En dat is maar goed ook, want kijkend naar het restant van de competitie lijkt er op papier althans weinig meer te halen. Zo stond vanavond het thuisduel tegen FC Twente op het programma, een ploeg die comfortabel in de top 5 bivakkeert en momenteel in topvorm is. Bovendien is NEC in eigen huis dit seizoen dramatisch. Dan na een voetballoos paasweekend komt Ajax op bezoek, gevolgd door een uitwedstrijd bij subtopper FC Utrecht, thuis tegen medepromovendus Go Ahead dat uitstekend draait en ook nog om play-offs speelt, uit tegen PSV en tenslotte thuis tegen Fortuna. Zelfs de grootste NEC-positivo zal uit deze reeks weinig punten durven voorspellen.
Maar goed, de druk is eraf en dus kan NEC proberen om in elk geval het eigen publiek nog een beetje te vermaken. Tegen Twente koos Meijer dan ook kordaat voor een 4-3-3 (of 4-2-3-1?) formatie. Pikant genoeg werd de plek links in de defensie ingevuld door Guth, waardoor Odenthal moest banken. Odenthal is in een nogal rare en onplezierige contractsoap verwikkeld, waarbij zijn zaakwaarnemer inmiddels al het veld moest ruimen en de NEC-telg lijkt aan te sturen op een transfervrij vertrek richting Duitsland. Of dat de directe aanleiding is voor het verlies van zijn basisplek zal gissen blijven, maar opvallend is het wel. Zeker aangezien zijn vervanger Guth ook aan het eind van dit seizoen vertrekt bij NEC, want zijn huurovereenkomst loopt immers af. Over verdedigers gesproken: Rens zat voor het eerst dit seizoen weer op de bank!
Tactiek: Meijer koos weer eens voor een 4-mans defensie en zette met Schöne en Bruijn in de basis vol in op creatief veldspel. Mattsson acteerde als diepe middenvelder achter Akman, die geflankeerd werd door Tavsan en Okita. Ondanks dat NEC hierdoor het merendeel van het balbezit had (60-40) werd er jammerlijk weinig gecreëerd voor het Twente doel. Ook Twente wist geen vuist te maken, waardoor vooral de eerste helft ondanks bij vlagen aardig voetbal eigenlijk weinig amusementswaarde had. Desalniettemin was NEC toch echt de bovenliggende partij, wat best mooi is. In het tweede bedrijf ging het tempo omhoog en leek NEC zowaar even aan te dringen, met een goede kans voor Tavsan. Helaas liep Akman vervolgens tegen een rode kaart aan (bedankt, VAR!) en was het over en uit.
Uitslag: De wedstrijd eindigde in 0-2. Dat is natuurlijk geen schande tegen een ploeg in vorm die strijd om de derde plek in de Eredivisie. Maar de manier waarop blijft toch weer wat zuur, gezien de rode kaart voor Akman. Toegegeven, je kunt hem geven want Akman stapt op de enkel van zijn tegenstander. Maar het was duidelijk niet met opzet, eerder ongelukkig, en Higler had al geel getrokken waarmee de kous af leek. Na al weken van genaaid te zijn door de VAR, lijkt dit toch wederom een overtrokken en onnodige beslissing die in een VAR-loze wereld gewoon zonder gemopper opgelost was met geel.
Arbitrage: Opnieuw doet de VAR weer negatief van zich spreken. Helaas kun je ditmaal niet spreken van een fout, maar je moet je toch afvragen of het nou echt nodig was in een tot op dat moment zeer sportieve wedstrijd waarin de scheids al geel getoond had voor de overtreding. Zonder VAR had NEC gewoon 7-10 punten meer gehad dit seizoen en waren we volop in de race gebleven voor Europese play-offs. Nu zullen we gezien het resterende programma waarschijnlijk ergens rond plek 10-12 eindigen. En dat is netjes, maar ook een beetje spijtig al met al.
Hoogtepunten: NEC was tot aan de rode kaart eigenlijk grotendeels gelijkwaardig aan Twente dat vol strijdt om een top-3 notering. En dat voor een ploeg die vorig seizoen nog met hangen en wurgen de nacompetitie wist te bereiken in de KKD. Daar kun je alleen maar respect voor hebben.
Dieptepunten: Weer een VAR beslissing in ons nadeel. Ditmaal is de beslissing terecht, maar het blijft intens zuur natuurlijk. Ook weet onze ploeg thuis het publiek wederom niet echt te vermaken, want ondanks dat we Twente aardig aan de ketting wisten te leggen in het eerste bedrijf kregen we zelf ook nauwelijks kansen.
Inzet: Die was prima. Als je je gelijkwaardig toont aan een club als Twente, dan doe je het gewoon goed.
Conclusie: Op voorhand calculeer je een verlies tegen Twente in, maar het blijft natuurlijk zuur dat het via een rode kaart moet. Realistisch gezien is hiermee het seizoen wel voorbij. Go Ahead staat inmiddels boven ons en Groningen heeft een veel makkelijker programma. We zullen dus ongetwijfeld met Cambuur, Heerenveen en Heracles gaan strijden om de topplekken in het rechterrijtje. En dat is voor onze club gewoon meer dan prima dit seizoen. De meest interessante activiteit zal de komende tijd dus buiten het veld zijn, waar Van Leeuwen eindelijk eens echt aan de bak zal moeten en zijn waarde bewijzen om een Eredivisiewaardige ploeg samen te stellen voor volgend seizoen. En dan zal hij toch met wat beters voor de dag moeten komen dan zijn historisch dramatische aankoop Bony, die voor een ongetwijfeld vorstelijk bedrag bij ons de bank warm houdt. Wat een dure mispeer, van dat soort onverantwoorde gokjes hoopten we toch juist af te zijn bij NEC.