Na de fijne bekerzege tegen Groningen werd er vandaag in de Goffert afgetrapt tegen Feyenoord. Het eerste treffen tussen ons en de Rotterdammers dit seizoen leverde een fraaie wedstrijd op, waarbij NEC helaas in de slotfase een 2-3 voorsprong omgekeerd zag worden in een 5-3 nederlaag. Of het vandaag weer zo doelpuntrijk zou worden? Dan moest Feyenoord wel door onze inmiddels toch flink geteste 5-mansdefensie heen moeten voetballen. Voorin begon Akman in de spits, geflankeerd door Mattsson en een de laatste weken flink tegenvallende Tavsan. Okita is helaas nog altijd niet fit, dus de spoeling voorin is erg dun. Wel waren er geruchten dat er een potentiële nieuwe spits op de tribune zou zitten vandaag. Maar als dat zo was dan hebben wij hem in elk geval niet gespot. We wachten het maar af.
Tactiek: De 5-3-2 / 5-2-3 aanpak rendeert de laatste weken goed, dus ondanks de hoofdblessure van Bruijn was er weinig reden voor Meijer om dit te veranderen. Vandaag had onze laatste linie het echter bijzonder lastig en kwam Feyenoord er meermaals toch relatief eenvoudig doorheen. Dat geeft toch te denken. Feyenoord kreeg de beste kansen en legde enorm veel energie in hun spel. Daar was onze ploeg kwalitatief gezien simpelweg niet tegen opgewassen. Waar NEC in de eerste helft nog een beetje kon bijblijven, daar werden we de tweede helft volledig overlopen. En de spaarzame momenten dat we konden uitbreken ontbrak de kwaliteit voorin. Tavsan liep zich steeds klem en Akman verloor voortdurend de bal. Wat wordt Okita gemist. Ook zette Meijer pas na de 1-3 zijn eerste wissels in, toen de wedstrijd eigenlijk al gelopen was. Iets wat bij menig NEC fan gefronste wenkbrauwen opriep. Al is het maar de vraag of het veel uitgemaakt zou hebben, met zo’n krappe bank en een veel fellere tegenstander.
Uitslag: Het werd uiteindelijk 1-4, maar 1-7 of 1-8 zou ook geen verrassing geweest zijn. NEC stortte na de 1-2 volledig in elkaar en was helemaal nergens meer. We kwamen zelfs de middenlijn bijna niet meer over. Een wedstrijd om heel erg snel te vergeten.
Publiek: Dat zat er dus nog steeds niet, al is de hoop dat het vanaf de volgende speelronde weer mag. Maar goed, dat is pas in februari en dan spelen we uit in Zwolle. Dus het lijkt erop dat de bekerwedstrijd tegen Go Ahead Eagles de eerste publiekswedstrijd van 2022 wordt. Tenminste, als Van Schaik’s belofte dat de tribunes tegen die tijd voldoende gestut zijn inderdaad stand houdt.
Scheids: Van Boekel gaf in de eerste helft Feyenoord een pingel na een lompe actie van Mattsson op onze voormalige troetel-Iraniër Jahanbakhsh, maar trok zijn keutel in toen Tavsan neergelegd leek te worden in het strafschopgebied van Feyenoord. Ook gaf hij rood aan Marquez voor een duw op Dessers, die uiterst theatraal naar de grond ging.
Hoogtepunten: De goal van Lasse was fijn.
Dieptepunten: De rode kaart voor Marquez, de suffe tackle van Mattsson, de doellossheid van Akman, het klunige gepingel van Tavsan, we kunnen vandaag een flinke paragraaf vullen. Maar goed, wat heeft het voor zin. Het was gewoon volledig drama vandaag aan alle kanten.
Inzet: Veel te veel spelers zaten vandaag totaal niet in de wedstrijd. Voorin was het huilen met de pet op en defensief zag het er ook zeer broos uit. Terwijl dit toch doorgaans onze sterkste linie is. Slapheid troef, totaal onkarakteristiek voor deze ploeg.
Conclusie: Deze wedstrijd deed veel pijn. Niet alleen door de uitslag, want verliezen tegen Feyenoord is geen schande. Maar vooral door de domme rode kaart voor Marquez en de manier waarop je je vandaag vooral in de tweede helft volledig laat overlopen. Kinderlijk gewoon. Schöne was dan ook terecht ziedend na afloop. Een nare middag. Nu een weekje rust en dan moeten we – zonder Marquez – naar Zwolle, waar de knop toch flink om zal moeten.