Een bekerpot op woensdagavond in de Goffert. Dat kan een kans zijn om de nare smaak van de afgelopen weken weg te spoelen, of een moment om eens wat nieuws te proberen. Meijer koos duidelijk voor dat laatste en gooide onze hele formatie rigoureus om. Marquez kreeg rust vanwege een lichte kniekwetsuur en in zijn afwezigheid werd weer eens een vijfmans achterhoede opgesteld. Een achterhoede met opvallende namen: Sandler en Larty Sanniez mochten namelijk hun opwachting maken naast Verdonk. Op het middenveld kreeg zowaar Mattsson de voorkeur boven Proper, en de tweemans voorhoede werd gevormd door Marques en Duelund. Een uiterst curieuze startopstelling dus. Dit waren overigens niet de enige opmerkelijke wissels in de Goffert. Gerrie had blijkbaar vergeten dat er deze avond een bekerduel op het programma stond, want in de speakerbox vonden we zowaar ‘Praatjesmaker’ Jochem van Gelder terug.
Publiek
Waar een uitverkochte Goffert de laatste tijd vaste prik is, daar waren er vanavond toch flink wat lege plekken te bespeuren. Dat zal niet alleen aan de late aanvangstijd gelegen hebben, want de kaartprijzen voor een eerste ronde bekervoetbal na alle offers die onze fans de afgelopen jaren al gebracht hebben waren natuurlijk ridicuul. Waar zijn ze mee bezig op Stadionplein 1, denk je dan. Beetje triest. Maar goed, de fans die er zaten deden het zoals het hele jaar al prima.
Tactiek
Meijer had vanavond dus weer de vertrouwde 5-3-2 van stal gehaald. Maar waar je Dimata en Tavsan voorin verwacht zou hebben, daar was het spitsenduo bizar genoeg Marques en Duelund. Mattsson en Tannane opereerden achter deze twee als aanvallende middenvelders, terwijl Schöne voor de defensie geposteerd stond om het spel te verdelen. Fortuna hing in de eerste helft alleen maar achterover en was uiterst pover. Alleen wist NEC ondanks een groot veldoverwicht opnieuw maar niet tot kansen te komen. Sandler hield het overigens maar een half uurtje vol en werd daarna vervangen door Bronkhorst. Voorzichtig brengen, nemen we dan maar aan. Het moet gezegd, in dat half uur maakte de verdediger zeker geen slechte indruk, dus we houden hoop. NEC kwam prima uit de kleedkamer en jaagde de Fortuna-verdediging hoog af, waardoor de bezoekers totaal geen kans kregen om op te bouwen. Na het inbrengen van Yilmaz kantelde de wedstrijd echter en werd het nog spannend.
Scheids
Bas Nijhuis was aangewezen om deze cupkraker in goede banen te leiden. En dat deed hij naar behoren. Wel liet hij ons zeer opmerkelijk wegkomen met een op het oog dieprode kaart voor Verdonk. Nijhuis had de kaart al in de hand, maar werd toen door zijn grensrechter teruggeroepen vanwege vermeend buitenspel van Verdonk’s tegenstander. De bal kwam echter overduidelijk van een NEC-been, dus dan is het never nooit niet buitenspel. Nou ja, zo zie je maar, voetbal is een heel stuk leuker zonder VAR. Voor NEC althans zeker.
Uitslag
Even leek het net als tegen Sparta opnieuw al vroeg fout te gaan, want na een suffe klutsbal van Van Rooij scoorde Fortuna een simpele openingstreffer. Een snelle gelijkmaker van Mattsson werd afgekeurd door buitenspel van Duelund, maar tien minuten voor de rust was het diezelfde Mattsson die zijn inzet via een Fortunaverdediger van richting veranderd zag worden en achter doelman Van Osch in het net ploffen voor de 1-1. Als we het zelf niet kunnen, dan doet de tegenstander het maar. Gelukkig deed uitgerekend El Karouani het op zijn eigen verjaardag vroeg in de tweede helft wel zelf met een schitterende droge knal voor de 2-1. En die voorsprong was ook meer dan verdiend. Helaas kon na een misser van Branderhorst uitgerekend ex-NEC’er Guth uit de welgeteld tweede kans van Fortuna tegen de verhoudingen in ook meteen 2-2 maken. Marques miste in het laatste kwartier voor open doel, maar waar iedereen al riep om zijn wissel scoorde hij niet veel later alsnog de 3-2 uit een prachtig opgezette combinatie van Tannane, die ook de assist op zijn naam schreef. In blessuretijd kreeg Yilmaz nog een dot van een kans op de 3-3, maar gelukkig voor ons ging het ditmaal een keertje fout bij hem.
Hoogtepunten
We winnen weer eens! En in eigen huis ook nog! Mattsson speelde een puike wedstrijd centraal achter de spitsen. Hij lijkt een stuk beter tot zijn recht te komen als aanvallende middenvelder dan als vleugelspits. Hij was uiterst bedrijvig, stond aan de basis van de 1-0 en ook bij de 3-2 had hij een belangrijk aandeel. Tannane liet vanavond ook enkele malen weer zijn absolute klasse zien, al was hij soms wat ongelukkig met zijn afstandsschoten. Zijn vrije trap had meer verdiend en werd prima uit de hoek gestompt door de Fortuna-doelman. Verdonk was achterin weer ongenaakbaar en is een ware revelatie dit seizoen. Je zou bijna een beetje aan Wisgerhof gaan denken, die ook enige tijd verpieterde op rechtsback om vervolgens tot grote bloei te komen centraal achterin.
Dieptepunten
NEC had ondanks veel balbezit wederom veel moeite om tot uitgespeelde kansen te komen. Marques had een bal voor het inpissen in de tweede helft maar schoffelde er gewoon vol overheen. Gelukkig voor hem en ons maakte hij een vrije schotkans op aangeven van Tannane wel goed af voor de winnende treffer. Vergelijk dit met Fortuna: drie kansen, twee goals. Dat konden wij in voorgaande jaren met een speler als Okita ook, en Tavsan had in het verleden die kwaliteit eveneens. Maar het is momenteel volledig opgedroogd.
Inzet
In tegenstelling tot afgelopen weekend was die vanavond wel weer goed. Ze kunnen het dus nog steeds, hard werken. Geen idee wat er afgelopen weekend in de thee zat in Rotterdam.
Conclusie
Eindelijk wint NEC dus weer eens een keer in eigen huis (voor het eerst sinds mei!) en de overwinning was ook volkomen verdiend. Maar wat blijven we toch moeilijk tot scoren komen, zelfs tegen een uiterst matig Fortuna. Je kreeg bovendien nog bijna het deksel op je neus, want zodra Yilmaz in de ploeg verscheen werd het nog verdomd lastig en had een (op het oog geheel terechte) rode kaart voor Verdonk het vroege einde kunnen betekenen van dit bekertoernooi voor NEC. Het lek is zeker nog niet boven, maar het is toch moeillijk om niet voorzichtig te concluderen dat 5-3-2 (of eerder 3-5-2 als je ziet hoe hoog onze backs stonden) deze ploeg veel beter ligt dan de ‘huisstijl’ 4-3-3. Het is dan ook geen verrassing dat de 2-1 van de voet van onze linksback kwam, want de backs hebben met deze opstelling veel meer vrijheid om mee op te komen en daar gedeien ze een stuk beter in. Mattsson was ook een revelatie in dit systeem achter de spitsen, want hij blijkt opeens wel degelijk die speler met diepgang waar we zo naar zaten te zoeken. Ons advies aan eijer: hou de komende weken nu eens gewoon vast aan dit 5-3-2 systeem, maar dan met Tavsan voor Duelund. Dimata of Marques zal lood om oud ijzer zijn en wellicht is een koppel Tavsan-Cissoko interessanter. Zondag zullen we gaan zien thuis tegen Go Ahead wat Meijer gaat besluiten. Een ding is in elk geval zeker: deze thuisoverwinning smaakt naar meer!