Ineens gaat het snel. Na een zeer late en nipte zege op zondag stond vandaag alweer het volgende duel op het programma. Uit naar PSV is voor NEC natuurlijk nooit een pretje, maar toch was er ‘gewoon’ weer een vol uitvak aanwezig. Mooi hoor. NEC heeft dit seizoen zeker niet te klagen over steun van de achterban. Al werkt de club er toch hard aan om dat de nek om te draaien. Vanochtend moest Wilco immers alweer puin ruimen voor zijn collega Van Leeuwen, door publiekelijk diep door het stof te gaan nadat Barreto gisteren zwaar gedesillusioneerd het einde van zijn voetballoopbaan aankondigde. Twee jaar geleden maakte de club nog dankbaar schone schijn met de komst van de sympathieke Paraguayaan, maar een beetje fatsoenlijk en tijdig communiceren met je eigen medewerkers is er blijkbaar niet bij dit seizoen op Stadionplein 1. Dat NEC besluit niet door te willen gaan met Barreto, okee, daar kun je over twisten maar het is een te beargumenteren besluit. Maar er gewoon helemaal het zwijgen toe doen ondanks herhaalde verzoeken om informatie en duidelijkheid is ronduit onbeschoft. Zo ga je niet met werknemers om. En zo ga je al helemaal niet met clubhelden om. Een flater van jewelste dus, waar Wilco’s schuldbewuste boetedoening niets aan af doet. Zo onnodig en zo genant. Dat is blijkbaar het nieuwe, ‘professionele’ elan dat we nu willen uitstralen. Pffft.
Maar goed, PSV dus vanavond. Een wedstrijd waar op voorhand natuurlijk weinig te halen viel. Zeker als Meijer ook nog eens besloot om weer met vier verdedigers aan de start te verschijnen. Dan is de vraag eigenlijk niet zo zeer wat de uitslag wordt, maar waar de teller blijft steken. Toch?
Uitslag: Daar leek het lange tijd wel op. Bij de rust stond het ‘nog maar’ 2-0, maar na een uur voetbal stond de 3-0 op het bord en was het wachten op een grotere oorwassing. NEC rechtte echter de rug en kwam via invaller Duelund terug op 3-1. En even later werd het zelfs nog gekker toen andere invaller Cissoko naar de grond gewerkt werd in het strafschopgebied en Okita de resulterende strafschop onberispelijk binnen schoot. NEC bleef in de slotfase enthousiast op zoek naar de gelijkmaker, maar helaas bleven we steken op 3-2.
Play-offs?!: Nou, alle gekheid op een stokkie, maar door de uitslagen van deze avond hebben we zowaar opeens weer alles in eigen handen voor die laatste play-off plek. Huh? Hoe? Wat? We begonnen als 9e, maar door de oorwassing van Heerenveen uit bij Ajax klommen we op doelsaldo over de Friezen heen. Ook Groningen, Cambuur en Go Ahead morstten punten, waardoor je het dit weekend in eigen huis tegen Fortuna allemaal nog in eigen hand hebt. Hoe is het mogelijk.
Hoogtepunten: NEC toonde veerkracht en was in de tweede helft bij vlagen best goed bezig. Wellicht is het wat sterk om te zeggen dat een gelijkspel verdiend was, maar aan het eind van de rit kun je alleen maar respect hebben voor de prestatie van vanavond.
Dieptepunten: Vooral in de eerste helft vielen Tavsan en Okita vooral weer negatief op. De eerste door zijn eindeloze egotripperige gebrei met de bal, de tweede door veelvuldig slordig en gevaarlijk balverlies. Gelukkig maakte Okita veel goed door zijn prima genomen penalty. Tavsan stond toen al onder de douche en werd geen seconde gemist.
Scheids: Nijhuis had een makkelijke avond en hield de kaarten op zak. We moesten ons allemaal even in de armen knijpen toen hij na het neerhalen van Cissoko serieus naar de stip wees en de VAR hem niet terug riep. Je zou bijna denken dat competentie nog bestaat in Zeist. Totdat je je de 8-10 gestolen punten weer herinnert.
Supporters: De sfeer zat er als vanouds weer goed in in het compleet gevulde uitvak. Ondanks de nederlaag en een matige eerste helft was er genoeg te genieten.
Tactiek: Meijer begon weer met een viermans verdediging en lange tijd bracht dit weer angstbeelden van de openingswedstrijd van dit seizoen voor ogen. Akman had wederom totaal geen ondersteuning van onze twee vleugelspelers en Proper kwam opnieuw niet echt uit de verf vandaag. Meijer greep ditmaal echter al redelijk vroeg in in de tweede helft met maarliefst drie wissels, en dat sorteerde effect. Duelund, Cissoko en Vet brachten nieuw elan in de ploeg. Die eerste scoorde de 3-1 en de tweede verzorgde de penalty. Dan doe je het als coach dus prima. Bij gebrek aan een echte centrale spits (bedankt, Ted!) gooide Rogier een goede twintig minuten voor tijd Bronkhorst nog in de strijd voorin, maar je mist daar dit seizoen toch echt een aanspeelpunt.
Inzet: Die was opnieuw meer dan prima.
Conclusie: NEC beloonde zichzelf vanavond door de schade beperkt te houden tot één doelpuntje verschil, waardoor de uithaal van Ajax tegen Heerenveen (5-0! Waar kennen we die van?) genoeg bleek om de achtste plek weer over te nemen. Winst op Fortuna thuis zou dus voldoende moeten zijn om de play-offs te bereiken, tenzij Heerenveen komend weekend in eigen huis enorm uithaalt tegen Go Ahead Eagles. Maar aangezien ook Go Ahead nog volop mee strijdt voor die achtste plek lijkt dat onwaarschijnlijk. Een bizarre situatie, waardoor het tot op de laatste speeldag bloedje spannend blijft voor ons. Tuurlijk, de nuilers zulen inmiddels alweer zeggen dat we niks te zoeken hebben in die playoffs en dat we er tegen AZ ongetwijfeld keihard vanaf gaan. Maar dat dachten we vorig seizoen ook. Als NEC één ding heeft aangetoond dan is het wel dat ze het goed doen als het er echt op aan komt. Een even onverwacht als mooi toetje ligt dus nog altijd in het verschiet. Ongekend! Ondanks de nederlaag zijn we toch wel de morele winnaar van eze speelronde. Op naar zondag en mogelijk play-offs!