Het contrast kan niet groter. De ene speler spreekt zijn liefde uit voor de club en wil hier langer blijven. En dan niet een extra jaar, nee gewoon ook minimaal vier of vijf jaar. De ander komt op de bank terecht, heeft geen zin om te knokken voor zijn basisplek en wil weg, het liefste zo snel mogelijk. Een nieuwe uitdaging heet dat dan.
Toen het nieuws van Marquez naar buiten kwam zei ik tegen mijn collega’s op het werk: “Vroeger wilden spelers hier zo snel mogelijk weg en nu willen ze zelfs vijf jaar bijtekenen” om vervolgens vandaag de boomerang van die uitspraak keihard terug te krijgen.
Natuurlijk is het makkelijker om te blijven als je er wekelijks in staat en is het logischer om verder te kijken als je geen kans krijgt, dus ik neem Duelund eigenlijk niks kwalijk. Zo werkt dat in de voetballerij. Maar met terugwerkende kracht denk ik wel aan spelers als Branderhorst die niet naar Vitesse ging uit respect voor de club, ondanks het feit dat hij de reserverol kreeg achter Cillissen. Of Bruijn waar je niks van hoort, terwijl ook hij nauwelijks speelt, ook voor zijn blessure. En harde garanties voor de toekomst zijn er niet, want morgen kan er opeens een quote voorbij komen, maar eigenlijk is het wel rustig wat betreft teleurgestelde spelers, aandachtsgeile en opdringerige makelaars en subtiele lekjes in de media. Dit was, pak ‘m beet 5/10 jaar geleden wel eens anders.
Maar stilte en rust kan ook weer voor onrust zorgen. De aflopende contracten zijn nog steeds niet verlengd. Marquez heeft duidelijk laten weten dat hij wil blijven. Het zou mooi zijn als er ook vanuit het Van Rooij en El Karouani kamp wat meer rook kwam. Het liefste witte rook, maar als er maar iets rookt, want geen rook is ook maar niks. Waar minder over gesproken wordt is Dirk Proper. Die jongen blijft zich ontwikkelen en mag (of misschien wel moet!) ook snel een nieuw contract krijgen. Kortom, Aalbers heeft het druk en de stilte en rust zijn hier niet fijn. We willen duidelijkheid en zekerheid.
Duidelijkheid en zekerheid zouden ook zeer gewenst zijn voor de familie van Mark van den Boogaart. De Ex-NEC-er is vermist. Sinds begin deze maand. Hopelijk vinden ze hem snel, want bij dit soort berichten is voetbal maar bijzaak.
De komende wedstrijden zijn belangrijk op weg naar handhaving. Helaas zonder Tannane. Er is al veel over gezegd en gesproken. Persoonlijk vond ik de rode kaart, ondanks het absurde theater wat erbij kwam, wel terecht. Maar het inconsequente optreden van Makkelie wekte ook irritatie. De doodschop op Tannane werd afgedaan met geel en waar Schöne geel kreeg voor een lichte overtreding werd geen 2e gele kaart getrokken na een veel zwaardere overtreding op diezelfde Schöne. En dan komen er de komende wedstrijden wat scheidsrechters betreft nog wat koekenbakkers van het niveau Van Eijk aan. Maar goed, we hebben Duelund nog om Tannane te vervangen, als hij er tenminste nog een beetje zin in heeft.