Na de nederlaag tegen Heerenveen van afgelopen week is het seizoen eigenlijk wel voorbij. De spelers en technische staf bleven weliswaar strijdbaar verklaren dat we nog steeds meestrijden om de play-offs, maar een beetje NEC-fan weet wel beter. De meeste van deze spelers zitten inmiddels alweer met hun gedachten bij het volgende seizoen en het restant van deze competitie geeft bitter weinig aanknopingspunten op een onverwachte stunt. Zo was daar vanavond bijvoorbeeld FC Twente, dat dit seizoen in eigen huis nog niet verloor. Uiteraard duurt een wedstrijd negentig minuten en heeft hij twee helften, maar dat uitgerekend onze ploeg deze statistiek zou kunnen doorbreken in een periode van tegenvallende resultaten en angstig behoudend voetbal lijkt op voorhand een utopie. De vraag op de tribune was daarom vanavond vooral hoe we ons zouden verhouden met een subtopper in goeden doen (spoiler: dramatisch) en welke andere leuke spelers Carlos ons zou gaan voorschotelen in de komende weken. Het aantrekken van Mees Hoedemakers en Sontje Hansen smaken immers naar meer en geven hoop op de toekomst.
Tactiek
Wie had gehoopt op een tactische verrassing in de basisformatie van NEC heeft dit seizoen achterstevoren op de tribune gezeten. Meijer houdt immers van vastigheid en stuurde dus dezelfde elf spelers het veld in als tegen Heerenveen. Dat betekent dus ook dat Jasper gewoon weer startte, ondanks zijn flater tegen Heerenveen. Wie hoopte dat dit soort vertrouwen zich uiteindelijk uitbetaalt kreeg vroeg in de wedstrijd al bijna het lid op de neus, want wederom ging Jassper flink de mist in. Gelukkig leverde het ditmaal geen tegengoal op en verrichtte hij vervolgens in de eerste helft enkele zeer belangrijke reddingen. Zijn instinctieve reflexen zijn nog altijd meer dan prima, maar zodra hij tijd aan de bal krijgt begint Jasper rare dingen te doen. Dat is toch erg zorgelijk.
Waar NEC al binnen een minuut op voorsprong had kunnen komen via een mislukt afstandschot van Schöne, daar trok Twente de wedstrijd al snel helemaal naar zich toe en werd NEC volledig overklast. Dat het slechts 1-0 bij rust stond (zowaar een kopgoal van Cerny) mocht een klein wonder heten, want NEC had helemaal niks in te brengen tegen de Tukkers en kreeg alle hoeken van het veld te zien. Het was alsof NEC twee versnellingen lager speelde dan Twente. Vooral voorin was het weer janken met de pet op met Dimata, Tavsan en Mattsson volledig onzichtbaar. Onze ploeg probeerde verzorgd voetbal te spelen, maar slaagde daar geen moment in omdat het tempo simpelweg te laag lag en Twente alles fanatiek afjaagde.
In de tweede helft ging NEC vrolijk op dezelfde voet verder. Geen wissels, zelfde instelling. Onze ploeg leek het allemaal wel te geloven. Het lijkt alsof de late nederlaag tegen Heerenveen de vonk in de ploeg volledig heeft uitgedoofd. Het verlangen naar een play-off plek is er totaal niet meer, zoveel werd vanavond wel duidelijk. Zelfs Meijer had er na een klein uur ‘voetbal’ zowaar genoeg van en gooide rigoureus het systeem om. De totaal onzichtbare Tavsan en Mattsson werden beiden uit ons lijden verlost en in hun plek kwamen… Marques en Kramer. Terug naar een 5-3-2 opstelling dus. Geen Cissoko, geen Musaba, bij een achterstand gaan we 5-3-2 spelen. Tja. Laf. Het seizoen in een notedop.
Uitslag
Kort na de wissel kregen we ondanks een 5-mans defensie de tweede goal om de oren en was de wedstrijd volledig voorbij. Het gedoe werd nog onnodig gerekt omdat een malloot van de Twente-tribunes een bekertje op het veld gooide, maar dat was slechts uitstel van executie. Een kwartier voor tijd werd het namelijk ook nog volledig terecht 3-0. En even later ook nog de 4-0. Waarom niet.
Scheids
Makkelie liet Pröpper veel te lang aanklooien maar trok uiteindelijk toch geel. Aan de andere kant kreeg Tannane er na twee stevige ingrepen al meteen eentje. Tja. Verder mocht hij de wedstrijd nog even stil leggen.
Publiek
Het Twente-publiek toonde zich weer eens van haar slechte kant. Onze fans deden het uiteraard zoals gebruikelijk wel weer prima.
Hoogtepunten
Het eindsignaal.
Dieptepunten
Dimata. Tavsan. Mattsson. Dimata doet ons zowaar terugverlangen naar Janga. Dat deze man ooit een profcontract aangeboden heeft gekregen mag een godswonder heten.
Inzet
We waren overal een stap te laat en veel te gezapig om aanspraak te mogen maken op een resultaat. Wat de spelers en de trainer ook zeggen mogen voor de camera, het was vanavond overduidelijk dat niemand bij NEC nog in de play-offs gelooft. Voor deze spelers is het seizoen voorbij. En eerlijk gezegd beginnen wij daar ook naar te verlangen, want het voetbal en de inzet vanavond waren niet om aan te gluren.
Conclusie
Het is gedaan met seizoen 2022-2023. De spelers hebben er duidelijk totaal geen zin meer in en willen op vakantie. Het leek helemaal nergens op wat we vandaag voorgeschoteld kregen. Een nieuwe elfde plek lijkt de meest logische uitkomst, waarmee we het afgelopen seizoen evenaren. En dat is toch wel teleurstellend na de aansprekende namen die er dit seizoen werden binnengehengeld. Maar goed, uithuilen over de play-offs, complimenten voor het al vroeg veilig spelen, en volgend seizoen opnieuw proberen. Wellicht dat we dan wel een keertje kunnen genieten van een thuiswedstrijd, want een schandalig magere zes thuisoverwinningen in twee seizoenen gaat zelfs bij de meest geharde NEC-fan niet in de koude kleren zitten.