Het einde van het seizoen is aangebroken en NEC heeft niks meer om voor te spelen. Op papier kon vandaag nog het linkerrijtje (plek 9) worden bemachtigd en je kon vitesse onder je houden voor de rechtmatige Nummer 1 van Gelderland notering. Maar dat was het wel zo’n beetje. Een toch zeer teleurstellend einde van een veelbelovend seizoen. Branderhorst mocht voor de laatste keer onder de lat staan bij ons, terwijl ook Musaba en Baldursson in de basis verschenen. Die laatste dan wel noodgedwongen, want Proper en Schöne waren allebei geschorst en Bruijn was voor de zoveelste keer geblesseerd. Marques mocht in de spits beginnen (lood om oud ijzer heet dat). Dat voor beide ploegen eigenlijk niks meer op het spel stond werd al snel duidelijk, want we werrden getrakteerd op een tranentrekkend slecht duel zonder enige fut en beleving van beide kanten.
Tactiek
Het middenveld bestond vandaag uit Baldursson, Tannane en Masttsson. En dat was ook wel te zien, want er ging in de eerste helft weinig goed. Mattsson grossierde in ziekenhuisballen en Baldursson leek lange tijd niet goed te weten wat zijn rol eigenlijk was. Alleen Tannane deed bij tijd en wijle nog wel wat leuks. NEC creëerde zoals gebruikelijk echter nauwelijks iets en ook Fortuna was redelijk tandeloos. Een 0-0 ruststand was dan ook weinig verwonderlijk na een slaapverwekkende eerste helft. Pijnlijk genoeg deed vitesse het in Rotterdam wel aardig en leidde bij rust met 0-1, waardoor we virtueel zelfs 12e stonden en Nummer 2 van Gelderland waren. En dat terwijl plek 9 bij een overwinning zeer waarschijnlijk was, gezien de uitslagen op de andere velden, wat toch in elk geval voor de TV-gelden een stuk beter uitgangspunt is. Toch verschenen naar goed gebruik dezelfde elf NEC-spelers aan de aftrap van de tweede helft. Na een uur voetbal greep Meijer alsnog in en haalde Marques en Musaba naar de kant voor Cissoko en Dimata. Dit pakte goed uit, want NEC oogde direct een sdtuk gretiger en feller. Kort nu hun intrede tackelde ex-NEC’er Guth bovendien zeer vriendelijk Mattsson net binnen het strafschopgebied en Dimata benutte de hieruit resulterende penalty prima. Daarna bleef NEC de bovenliggende ploeg, al wisten we zoals gebruikelijk de kansen die er kwamen niet te benutten. Met als dieptepunten Tavsan die, na de keeper omspeeld te hebben, Guth op zijn weg trof, en nog veel pijnlijker het huizenhoge schot over van Mattsson volledig vrij voor het doel na een schitterende aanval.
Uitslag
0-1 leek echter genoeg en daarmee zou NEC vandaag zowaar plek 9 op de ranglijst veilig stellen. En dat zou toch nog een mooi eindresultaat zijn nadat het seizoen als een nachtkaars uit dreigde te gaan. In de extra tijd kreeg Fortuna echter ook een penalty toegekend en scoorde die voor de 1-1. Daarmee was NEC weer helemaal terug bij af, zeker omdat vitesse in de Kuip stand hield en daarmee zelfs nog over ons heen koerste op de ranglijst.
Scheids
Pol van Boekel werd drie keer gecorrigeerd door de VAR, twee keer terecht en een keer zeer discutabel. Helaas viel die discutabele beslissing zoals gebruikelijk in ons nadeel uit. De eerste keer in ons voordeel, waarbij de overtreding van Guth op Mattsson werd omgezet van een vrije trap in een pingel; en de tweede keer toen een overtreding op Tavsan in het strafschopgebied helaas voor ons werd omgezet van een penalty naar een scheidsrechtersbal.
Publiek
Dat was wederom prima en leek lange tijd opgelucht ‘De Nummer 1 van Gelderland’ te mogen zingen. Helaas viel dat dus niet zo uit.
Hoogtepunten
Wederom geen te bekennen. Wat een klucht de laatste maanden.
Dieptepunten
De slotfase van dit seizoen.
Inzet
Het eerste uur zoals inmiddels gebruikelijk was naatje. Daarna herpakte de ploeg zich een beetje, maar het was niet genoeg voor een zege. Er is echt een enorm gebrek aan echte wil om te winnen in deze ploeg, afgezien van Tannane. De spelers vinden het allemaal wel best en sinds we ons veilig gespeeld hebben is de vlam gewoon uit. Ze zijn meer met zichzelf en het volgende seizoen bezig. Diep triest.
Conclusie
Je eindigt met een puntje meer dan vorig seizoen. En daarmee is meteen ook wel al het positiefs gezegd. Want wat hebben we als publiek moeten afzien, vooral de laatste twee maanden. We eindigen echt zwaar in mineur, op een plek lager dan vorig seizoen (plek 12) en met vitesse boven ons, dat zo’n beetje het grootste rampseizoen uit haar geschiedenis achter de rug heeft. Ik kan het bijna niet uit mijn strot krijgen, maar het is gewoon waar: vitesse deed pijnlijk genoeg wel iets dat onze ploeg dit hele seizoen nog niet heeft kunnen doen door te stunten tegen een topploeg. En daarmee zijn we opnieuw de nummer 2 van Gelderland (hoe verzin je het) en een grijze muis in het rechterrijtje. Er zal flink geëvalueerd moeten worden, want wat er de laatste maanden bij NEC gebeurd is kan echt niet. De hele voorhoede zou deze hele zomer op straftraining moeten in Siberië en eigenlijk willen we er geen een meer van terug zien. Al willen we Cissoko nog het voordeel van de twijfel geven. Verder is het brandhout. Tavsan, Mattsson, Marques, Dimata, Musaba, het was allemaal janken met de pet op. We kunnen gerust stellen dat plek 12 na dit veelbelovende seizoen gewoon een zware deceptie is. De doelstelling (beter presteren dan vorig seizoen) is alleen voor mierenneukers (succes, Wilco!) nog verdedigbaar in dat we een puntje meer pakten. Maar een plek lager en ook nog eindigen achter een merendeels dramatisch vitesse is met dit spelersmateriaal echt niet verdedigbaar. Het gat tussen plek 9 en 12 mag dan slechts 2-3 punten zijn, de klassering is volledig terecht en is een brevet van onvermogen aan deze ploeg en de coach. En zo eindigen we zoals we het grootste gedeelte van dit seizoen aangemodderd hebben: met een gelijkspelletje. Vreselijk. Niet om aan te kijken. Aalbers heeft echt een flinke klus voor de boeg deze zomer, te beginnen met een eerlijke en harde evaluatie met – en over – Rogier Meijer. Eeuwig zonde, een grote deceptie en een kutafsluiting van een ronduit teleurstellend seizoen.