Zo zagen wij het: NEC – Fortuna

De laatste competitiewedstrijd voor de winterstop stond vanavond op het program. Uiteraard is er nog een doordeweeks bekertoetje, maar dit was de wedstrijd die telde. Een paar weken geleden zeiden we nog dat de wedstrijden AZ, PEC en Fortuna cruciaal zouden worden voor de resat van dit seizoen; net als de laatste wedstrijden voor de winterstop dat vorig seizoen ook waren. We hoopten op zeven punten voor een goed gevoel; NEC gaf ons er inmiddels al zes. En vandaag kwam dus Fortuna op bezoek, dat nog geen uitwedstrijd in de competitie wist te winnen. Maar ja, wij weten er ook al tijden geen meer thuis te winnen. Dus een gelijkspelletje lijkt dan bijna een zekerheid. Een mooi feitje: voor Schöne zou deze wedstrijd zijn 433e Eredivisieduel kunnen zijn, waarmee hij het record evenaart van Hans Vonk als langst spelede buitenlander op het hoogste niveau in Nederland. Saillant genoeg hield Meijer hem echter buiten de basis, want na de prima pot tegen PEC vorige week was er nastuurlijk weinig reden tot wisselen. Toch is het opmerkelijk dat de doorgaans behoudende Rogier Meijer zijn aanvoerder en supervedette op de bank durfde te houden.

Hansen en Tavsan waren de vleugels. Foto: Rob Koppers

 

Tactiek

Dat betekende dus dat we weer startten met dezelfde opstelling van vorige week, dus met Hoedemakers op het middenveld en met Hansen en Tavsan op de vleugels. NEC begon zeer aftastend, met het gebruikelijke trage en slaapverwekkende balgecirculeer achterin. Fortuna vond het best en zakte in, loerend op een kansje. Proper kreeg redelijk vroeg een rare gele kaart voor een minuscuul vergrijp, waardoor hij al vroeg op scherp stond. Waar we ons al zorgen begonnen te maken over de wispelturigheid van de scheids, daar was het even later juist Fortuna dat een flinke knauw kreeg. Een op het oog relatief licht vergrijp van Noslin werd door Van der Graaf eerst nog met geel bestraft, maar de VAR riep hem naar de kant en adviseerde een rode kaart. Fijn voor ons uiteraard, maar de eerlijkheid gebiedt te zeggen dat als wij zo’n kaart tegen gekregen hadden, we moord en brand geschreeuwd zouden hebben. Het was een uiterst zwaar bestrafte overtreding. Met een man meer kroop NEC wat uit de schulp en in de 33e minuut was het eindelijk raak. En hoe!! Mattsson profiteerde van een door Ogawa onderbroken raar pingeltochtje van Halilovic en knalde vanaf een goede twintig meter fenomenaal en totaal onhoudbaar in de kruising. Vlak voor rust werd het ook nog 2-0 via Ogawa die een klutsbal binnen schoof na een leep doortikkertje van Mattsson. De wedstrijd zat daarmee wel in de knip, denk je dan.

Maar ja, dan pakt een toch al zwaar teleurstellende Hoedemakers zeer vroeg in de tweede helft ook een domme rode kaart en was het opeens weer tien tegen tien. Tot overmaat van ramp raakte Sandler opnieuw geblesseerd en moesten we de laatste 25 minuten in met Ross naast Nuytinck tegen een Fortuna dat opeens weer kansen rook. Binnen twee minuten was het dan ook alweer raak: Sierhuis knalde met een fraaie curvebal de 2-1 binnen. Opeens was het weer alle hens aan dek, waar de wedstrijd bij de rust totaal gelopen leek. Gelukkig herstelde NEC via Mattsson binnen een minuut de marge weer. Een kwartier voor tijd maakte Hansen er zelfs nog 4-1 van op een voorzet van Tavsan en was de wedstrijd nu toch echt definitief gelopen.

Hansen viert met aangever Tavsan de 4-1. Foto: Rob Koppers

 

Uitslag

Het bleef 4-1, want ondanks het inbrengen van Schöne, Rober en Sano werd er niet meer gescoord.

 

Scheids

Van der Graaf floot niet best, maar gelukkig viel dat voor ons niet onvoordelig uit. De zwaar bestrafte rode kaart voor Noslin was het kantelmoment, want tot op dat moment leek NEC totaal ideeënloos om door de stugge defensie van Fortuna heen te breken. Helaas pakte Hoedemakers vervolgens op bijna identieke wijze ook rood, de sufferd. Of wellicht had de VAR gewoon een totale off-day, want beide rode kaarten hadden echt niks met voetbal te maken. Waar gaat dit over? Proper en Tavsan zagen overigens geel, net als Schöne in zijn twaalf minuten speeltijd.

Deze rode kaart voor Noslin maakte het verschil. Foto: Rob Koppers

 

Publiek

Het was zowaar nog even totaal onnodig billenknijpen na de domme rode kaart voor Hoedemakers, maar uiteindelijk werd het een flink feest op de Gofferttribunes. In eigen huis zijn we niet veel verwend, dus dan is dit natuurlijk extra lekker.

 

Hoogtepunten

Mattsson. Wat is er gebeurd met deze jongen? Uiteraard hadden we de afgelopen twee jaar wel vlagen gezien als hij de kans kreeg centraal op het middenveld, maar dit seizoen is hij echt volledig getransformeerd. Alles lijkt te lukken bij hem. Het is nu zelfs zo fenomenaal dat we ons zowaar serieus zorgen moeten gaan maken dat we hem na de winsterop niet meer terug gaan zien. Ook Ogawa deed het prima, want naast zijn goal was het ook zijn belangrijke storende werk dat aan de basis lag van beide Mattsson-goals. En uiteraard ook een speciale vermelding voor Lasse Schöne, die de laatste twaalf mimnuten in het veld kwam voor Tavsan om zijn 433e eredivisieduel aan te tekenen en daarmee langszij Hans Vonk te komen.

Mattsson was vandaag weergaloos. Foto: Rob Koppers

 

Dieptepunten

Hoedemakers viel na een goede pot tegen PEC toch weer flink tegen vandaag. Hij komt beter tot zijn recht als box-to-box speler, maar in de eerste helft liep hij juist als achterste middenvelder rond, waar je verwacht zou hebben dat Proper die rol zou invullen. En vroeg in de tweede helft pakte Mees ook nog een uiterst onnodige en domme rode kaart. Tja. En helaas ook weer een blessure voor Sandler. Laten we hopen dat hert dit keer meevalt, maar hij heeft zijn historie niet mee.

 

Inzet

De openingsfase was weer traag en gezapig, maar gelukkig begonnen we na de rode kaart een beetje te voetballen.

Een treurige aanblik: Sandler verlaat geblesseerd het veld. Foto: Rob Koppers

 

Conclusie

We hoopten op zeven punten uit de laatste drie duels, we kregen er negen. Niks op af te dingen dus, een prima prestatie van ons NEC. Speelden we goed? Dat niet, maar de individuele kwaliteit van Mattsson maakte vandaag het verschil. Een paar weken geleden keken we het degradatiespook nog in het gezicht, nu kruipen we vlak voor de winterstop het linkerrijtje binnen. Het zit allemaal enorm dicht bij elkaar onder de top vijf en het kan nog altijd alle kanten op. Hopelijk gaan we Mattsson niet verliezen in de winterstop, want we hebben hem dringend nodig. Lasse Schöne gaat ondertussen dus gelijk op met Vonk en kan na de winterstop het record overnemen en flink aanscherpen. Even leek zijn plek in het team bedreigd door Hoedemakers, maar die is duidelijk nog altijd veel te wisselvallig om een basisplek te verdienen. Sandler is wederom geblesseerd, al hopen we uiteraard dat het ditmaal meevalt. Maar wat is deze klasbak toch van glas. Het ene moment verstuurd hij een buitenaardse pass op Hansen die rechtstreeeks uit een FIFA fantasie Champions League finale komt, het volgende moment ligt hij weer geblesseerd op de grond. Om gek van te worden, voor hem en voor ons. Maar goed, in elk geval kan hij nu een winterstop lang herstellen. Op woensdag spelen we natuurlijk nog uit bij GVVV in Veenendaal voor de beker, waar we uiteraard wel een overwinning verwachten. Maar in Nijmegen kunnen we inmiddels het doek over het veld trekken en de winterslaap in gaan. En dat is ook wel weer een keertje fijn!

Wat een koning! 433 duels in de Eredivisie en binnenkort de langstdienende buitenlander op het hoogste niveau in Nederland. Chapeau, een hele diepe buiging voor Lasse. Foto: Rob Koppers
Reageer via DTH Facebook of deel via social media of mail.