NEC en Heerenveen strijden allebei om die felbegeerde plek acht die recht geeft op Europese play-offs. Vanavond was dus een ouderwets zespuntenduel, met de Friezen op bezoek in de Goffert. Voor dit duel keerde bovendien Tannane terug in onze ploeg, wat een flinke opsteker was. Ook Sandler was achterin weer van de partij en dus kon NEC op volle oorlogssterkte aantreden. Bij Heerenveen troffen we Nijmegenaar en ex-NEC’er Van Ottele in de basis. Ondanks de regen zat de sfeer er goed in en beloofde het een mooi voetbalavondje te worden.
Tactiek
Meijer houdt het hele seizoen al vast aan het 4-3-3 met waar mogelijk dezelfde basiself, dus was het geen verrassing dat we vandaag weer die basiself op het veld zagen. De eerste twintig minuten waren vooral een schaakspel op het middenveld, waarna Heerenveen de wedstrijd toch lichtelijk naar zich toe trok. Toch kwam de eerste goal een beetje uit de lucht vallen en helaas viel die aan de verkeerde zijde. Haye mocht een vrije trap om onze muur heen binnen krullen. Een domper voor NEC, dat het hoofd echter niet niet liet hangen en nog in de eerste helft weer langszij kwam uit een hoekschop. Tannane, die eerst nog een schitterende vrije trap gestuit zag worden waar de hoekschop uit voortkwam, legde de bal op het hoofd van Marquez die hem doorkopte op een slim vrijdraaiende Mattsson voor de 1-1. Na een goed uur voetbal leek Tannane opeens te trekkebenen. Hij leek door te willen, maar Meijer besliste anders en haalde hem van het veld voor Bruijn. Een beslissing waar Tannane duidelijk niet blij mee was. Gelukkig werd de pijn al snekl verzacht, want Dimata scoorde op aangeven van El Karouani de 2-1. Daarna had NEC nog enkele goede kansen om de score uit te breiden.
Uitslag
Je gelooft het niet, maar toch verloor NEC dit duel met 2-3. De gelijkmaker viel een kleine tien minuten voor tijd via uitgerekend weer Van Hooijdonck. Cillessen had even daarvoor nog een prima redding verricht, maar kon het schot van dichtbij van Van Hooijdonck niet keren. Waar de meeste mensen zich al neerlegden bij het zoveelste gelijkspel werd het nog veel erger voor NEC, en met name voor Cillessen. Onze Ortanje-doelman, die tegen vitesse al enkele gruwelijke fouten maakte, ging in de slotfase wederom vreselijk de mist in. Hij beoordeelde een slap ingeschoten balletje volledig verkeerd en de bal viel via de binnenkant van de paal binnen voor de 2-3. Daarmee zijn de play-offdromen van NEC wel zo’n beetje voorbij.
Scheids
Higler floot prima, daar lag het niet aan. Twee Friezen zagen geel en er lag een lekker tempo in het duel.
Toeschouwers
De Goffert zat weer helemaal vol en de fans stonden achter de ploeg. Maar uiteraard overheerste na afloop de frustratie.
Hoogtepunten
Tannane liet bij zijn terugkeer meteen weer van zich horen en was de beste man aan NEC-zijde. Helaas kon hij het duel niet afmaken.
Dieptepunten
Wat is er in hemelsnaam aan de hand met Cillessen? Na een vreselijke vertoning tegen vitesse was het vandaag wederom een totaal onnodige fout van Cillessen die ons de wedstrijd kostte. Ook bleken we voorin wederom veel en veel te slordig met onze kansen. Afgezien van zijn goal was Dimata wederom dramatisch; en Tavsan was weer veel aan het pingelen maar wist de trekker niet over te halen op de cruciale momenten.
Inzet
NEC was grote delen van de wedstrijd de betere ploeg en had in de tweede helft Heerenveen over de knie. Maar we maakten het niet af en kregen daarvoor keihard de rekening gepresenteerd.
Conclusie
Tuurlijk, er is nog een theoretische kans. Maar realistisch gezien is het voor NEC nu gewoon over en uit voor de play-offs. Je moet zelfs nog Go Ahead Eagles in de gaten houden, want een elfdde plek is ook gewoon nog een zeer realistische uitkomst. Vooral omdat we voetballend beter waren is dit zo uitermate zuur. De voornaamste conclusie die beklijft in de slotfase van dit seizoen is dat onze voorhoede simpelweg zwaar tekort schiet en dat het middenveld voetballend prima is, maar ook zeer weinig scorend vermogen heeft. Het is nu gewoon de boel uitspelen, proberen om de elfde plek van vorig seizoen op zijn minst te evenaren, en kijken naar het volgende seizoen. Hopelijk kan Carlos wel doen waar Van Leeuwen zo intens in gefaald heeft: een Eredivisiewaardige voorhoede op het veld zetten. Daarnaast zal er een waardige vervanger voor Marquez gevonden moeten worden alsmede extra kwaliteit op de backposities met het vertrek van El Karouani en Bronkhorst. Het seizoen gaat zo helaas alsnog een beetje als een nachtkaars uit, maar in elk geval zijn we in het oh zo moeilijke tweede Erediovisiejaar wel heel comportabel erin gebleven. En dat moeten we aan het eind van de rit ook zeker niet vergeten, dat is een prima prestatie. Soms zit het mee, soms zit het tegen.