We leven sinds de winterstop in een bijzondere tijd. De wedstrijden van NEC zijn ineens gebeurtenissen die bol staan van sensatie, geweldige individuele acties, prachtige doelpunten en goed voetbal in het algemeen. Dringt het echt tot de supporters door waar ze naar zitten/staan te kijken? Het is te hopen, want de tragiek van de mens is niet zelden dat het geluk er is en alleen maar omarmt hoeft te worden, maar dat men het simpelweg niet ziet.
Supporters die al wat langer meelopen weten dat het in de geschiedenis van NEC niet vaak is voorgekomen dat spelers met de klasse van Cillessen, Sandler, Schöne, Proper, en Tannane gelijktijdig voor NEC op het veld stonden. En Tavsan, Dimata, El Karouani, Van Rooij en Márquez zijn ook geen koekenbakkers hè.
Je kunt hooguit wat teleurgesteld zijn dat we niet eerder in het seizoen dit voetbal op de mat konden leggen. Maar, verzachtende omstandigheden: Sandler was er aanvankelijk helemaal niet bij, Dimata was voor de WK-stop nog niet half zo goed als nu en de ontwikkeling van Dirk Proper…
De wedstrijd tegen RKC Waalwijk was om allerlei redenen geweldig. Door de wedstrijd zelf, maar ook door wat er in het uitvak allemaal gebeurde, waarover dadelijk meer.
Er waren al meteen een paar geweldige reddingen van Cillessen nodig om een vroege achterstand te voorkomen, er was een geweldige kans voor Dimata en dito redding van Vaessen, er waren opeens in korte tijd drie prachtige doelpunten van Tannane, Tavsan en Tannane, waardoor het na een half uur 3-0 voor NEC stond, er waren nog meer grote kansen over en weer, etc., etc. Eindstand 1-3. NEC behaalt een cruciale overwinning in de strijd om plek acht.
Maar daarmee is het verhaal van de avond nog niet verteld. Want in het volle uitvak voltrok zich een ware Jarda Simr-happening. Een geweldig eerbetoon aan de man die ons in 2003, in Waalwijk, naar Europees voetbal schoot. Simr met zijn gezin aanwezig in het uitvak, iedereen speciale t-shirts aan, een topsfeer en dan ook nog een mooie overwinning. Niemand zal dit snel vergeten.
Uitslag
Aan het eind van de rit was de overwinning van NEC dan toch wel verdiend, als je alle grote kansen van beide kanten bij elkaar optelde (Tannane miste ook nog een penalty). Maar dat RKC is ook een heel goede ploeg hoor en omdat NEC verdedigend soms best kwetsbaar is, was het bepaald geen gemakkelijke overwinning.
Toeschouwers
Om te beginnen was men ook in Waalwijk op de hoogte van het belang van deze wedstrijd, het stadionnetje zat lekker vol. De show werd echter gestolen door het uitvak. Wat een feest. Gelukkig hebben we de foto’s nog.
Scheids
Dennis Higler is een goede scheidsrechter. Hij doet bovendien denken aan Stan Laurel, dat maakt ‘m zelfs sympathiek. Zonder grote blunders, maar met de nodige probleempjes volbracht hij de wedstrijd. Twee keer terecht gecorrigeerd door de VAR (Joey Kooij!), een paar viezigheidjes van Kramer die ‘m ontgingen. Het was niet top, maar goed genoeg.
Hoogtepunten
-Heb je even. Amusentswaarde een tien. Laten we nog even Tavsan in het zonnetje zetten. Die voetbalt al weken best goed, maar, bekend verhaal, hij schiet ze er niet in. Nou, dit keer wel! BAM!
-Ook nog een eervolle vermelding voor Rogier Meijer. Hij hield vertrouwen in Tavsan. En eerder trouwens ook in Dimata.
Dieptepunten
-Wat zorgen baart is het toch wel grote aantal kansen dat RKC wist te creëren. Verdedigend is er nog wel winst te behalen hoor. Cillessen verbloemt veel. En niet alleen in deze wedstrijd hè. Dit ligt niet persé alleen aan de verdedigers. Het lukt onvoldoende om als team compact te blijven, tegenstanders voetballen er te vaak makkelijk doorheen.
Tactiek
Het inmiddels bekende recept van de laatste weken, 4-3-3 met Mattsson die als linksbuiten wat meer hangend speelt en richting het midden trekt (en verdedigend steekjes laat vallen). Maar Mattsson kan in de kleine ruimtes veel met een bal en houdt Cissoko voorlopig op de bank. Kramer speelde voor Sandler en dat merk je wel. Prima verdediger hoor, Kramer, maar hij speelt in de opbouw nauwelijks een rol. Sandler is op dat vlak echt een paar klassen beter. Maar goed, we zagen weer een team dat bij vlagen prachtig voetbalt, dat nu ook effectief kan zijn (er wordt nog genoeg gemist hoor, maar dat doet Feyenoord ook) en dat…ingespeeld is.
Inzet
Gewoon heel goed. De intensiteit (helemaal hip) is tegenwoordig hoog.
Conclusie
Het voetbal dat we de laatste weken zien, lijkt nu echt ons niveau te zijn. Geen uitschieter, dit is wat we kunnen. De playoffs zijn haalbaar, we kunnen van iedereen winnen, het worden nog mooie weken.