Vol bewondering heb ik gisteravond gekeken naar het optreden van Bart van Rooij in de wedstrijd tegen Manchester United. Mooi dat een door ons opgeleide speler zich op zo’n podium laat zien. Ik had hier graag uitgebreider over geschreven en over andere voetbaldingen, maar er zijn dringender zaken.
Ik heb het dan over de flirt van NEC met de voetbalbond van Saoedi-Arabië. De korte en niet zo zware storm die hierover opstak is alweer gaan liggen, maar een mogelijke samenwerking ligt nog steeds op tafel. Nooit gedacht dat er ooit een connectie zou bestaan tussen onze mooie club en deze sinistere oliestaat.
Wat is er ook al weer aan de hand?
Wat we weten is dat NEC een jeugdspeler, Rakan Al-Ghamdi, voor een jaar huurt van de Saoedische club Al Nassr, hij sluit aan bij de Onder 21. In een persbericht meldde NEC: “Het huren van Rakan is een eerste intentie om te onderzoeken of de Saoedische bond en NEC op termijn iets voor elkaar kunnen betekenen”. Het contact kwam tot stand via een ‘relatie van de club’ die de technisch directeur van de Saoedische bond kent. Ook meldt het bericht, dat de bond wil dat de Saoedische competitie binnen een paar jaar tot de grootste competities van de wereld behoort. Verder is er natuurlijk sprake van een ‘verkenningsfase’, contacten op doen, etcetera.
Er is volgens NEC dus nog niks zeker. Gelukkig maar en dat moet vooral zo blijven, maar het bestaan van enkel de intentie tot samenwerking is al treurig en schadelijk. Een grote miskleun van de clubleiding, als je het mij vraagt. Lees vooral verder.
Laten we eerst eens kijken naar het sportieve aspect van deze blunder. Met de huur van Al-Ghamdi helpt NEC Saoedi-Arabië nu al met haar streven om een van de grootste competities ter wereld te worden. Hoe dom is dat? Waarom willen wij Europeanen onszelf toch zo graag de vernieling in helpen, denk ik wel eens. Gedreven door winsten op korte termijn, deelde de Europese autoindustrie, Volkswagen voorop, al haar kennis met China. Dankjulliewel, zei men daar, en bouwde de eigen autoindustrie uit tot een van de grootste van de wereld (klinkt bekend). Dankbaar geholpen trouwens door de ‘useful idiots’ die zo’n voordelig Chinees karretje wel voor de deur willen hebben staan.
Waarom, Carlos Aalbers, zou je een ander land willen helpen om je te overvleugelen? Zeker een land als Saoedi-Arabië, dat met haar financiële mogelijkheden echt impact kan hebben. Op korte termijn zal dat best wat op kunnen leveren, vooral natuurlijk voor individuele spelers die er een godsvermogen kunnen verdienen, maar als Nederlandse club heb je er geen enkel belang bij dat Europa, als zwaartepunt van het internationale voetbal, aan belang inboet.
Maar dat is nog maar het puur sportieve verhaal. Veel ernstiger is de morele kant van de zaak. Die ook nog eens heel schadelijk kan zijn voor NEC.
Saoedi-Arabië, wat een land. Rijk geworden door olie, maar dat spul is vroeg of laat niks meer waard. Daarom heeft men een plan gemaakt waarmee investeringen aangetrokken moeten worden die het land een bredere economische basis geven. Onderdeel van het plan is het opkrikken van het niet al te beste imago van het land. Want, hoe immoreel het internationale bedrijfsleven ook opereert, er zijn grenzen. Dus wordt er van alles ondernomen om het land meer mainstream te maken. Belangrijk onderdeel hiervan is de zogenaamde sportswashing. Voetbal, de grootste sport ter wereld, is hier een speerpunt van. Saoedi-Arabië organiseert het WK-voetbal in 2034 en wil dus ook de eigen competitie opstuwen in de vaart der volkeren. Met vooral Europese hulp zijn ze daar inmiddels volop mee bezig. Verschillende Europese spelers vullen er hun zakken, Cristiano Ronaldo voorop, maar ook onze aanstaande speler Vito van Crooij was van de partij.
Gelukkig heeft Saoedi-Arabië de doodstraf voor kinderen een paar jaar geleden afgeschaft, maar met het afhakken van hoofden en handen en het geven van stokslagen, om allerlei redenen die het regime goed uitkomen, gaat men lekker door. Vrijheid van meningsuiting is er uiteraard niet en vrouwen, homoseksuelen en ongelovigen hebben weinig of geen rechten.
Nu is het aannemen van veel oliegeld al jaren gemeengoed in het Europese voetbal. Verschillende grote clubs worden zwaar gesponsord door bedrijven uit die contreien of zijn volledig eigendom van investeringsfondsen. De eigenaar van Paris St. Germain komt uit Qatar, die van Manchester City uit Abu Dhabi.
Hoewel Europese voetbalbobo’s in dit soort gevallen mooie verhalen hebben over de voordelen van de vreedzame samenwerking tussen volkeren en de positieve impact die wij wel even gaan hebben op de mensenrechtensituatie aldaar, komt daar in de praktijk natuurlijk helemaal niks van terecht. En alle betrokkenen weten dat. Het gaat om geld en de rest is gewoon niet belangrijk genoeg.
Terug naar NEC.
NEC is meer dan een voetbalbedrijf. Veel meer. Ik hoef dat jullie niet uit te leggen. En NEC heeft die kaart de afgelopen jaren zelf heel nadrukkelijk gespeeld: NEC als uithangbord van de stad, als belangrijk onderdeel van de stad, de trots van de stad, enzovoorts. Ook is ‘NEC Maatschappelijk’ enorm uitgebreid. Dit zorgvuldig opgebouwde imago is de club nu zelf door het slijk aan het halen. Op verschillende manieren dreigt schade, voor een deel is er al schade.
In de eerste plaats voor ons, de supporters. Wij onderscheiden ons bijvoorbeeld op een bepaalde manier van die gekke club aan de Rijn. Wij gaan niet in zee met vage Russen die om onduidelijke redenen miljoenen in een Nederlandse middenmoter steken. Wij zijn NEC, met beide benen op de grond. Ja, we hebben een geldschieter, maar dat is een echte fan die zijn vader heeft beloofd altijd voor NEC te zullen zorgen. En nu? Ik hoor het ze al zeggen: jullie doen zaken met de Saoedi’s, hetzelfde soort gajes, dus effe dimmen hè.
En wat betekent dit voor de verhoudingen van de club met andere belangrijke relaties? Om te beginnen met de gemeente Nijmegen, bestuur en raad. Jaren is eraan gewerkt. Door de mooie maatschappelijke projecten kan je daar een potje breken en maak je het de gemeente makkelijker om met NEC mee te denken. Maar er zijn zeker een paar partijen in de Nijmeegse raad die grote moeite zullen hebben met de banden met Saoedi-Arabië. En terecht! Ik zie Van Schaik al in gesprek gaan met de Nijmeegse politiek over, ik noem maar wat, het stadion, terwijl hij een dag eerder nog een geanimeerd gesprekje heeft gevoerd met vertegenwoordigers van het regime, want dat zijn die voetbalbestuurders natuurlijk.
En het bedrijfsleven? Zeker, een deel zal het een biet wezen, maar ik kan me niet voorstellen dat dat voor alle (potentiële) sponsors geldt.
Je maakt jezelf in je relaties met de gemeente, het bedrijfsleven en supporters kwetsbaar. Je weet nooit wanneer het je gaat treffen, maar voortdurend liggen de verwijten op de loer. En wat kan NEC daar dan tegenin brengen? Helemaal niks. Zo’n samenwerking zal ons bovendien nooit iets opleveren wat de club op een heel ander niveau kan brengen. Dus waar doe je het dan voor? Er is niks om dit te rechtvaardigen, hoeveel slap bobo-geleuter je ook de ether in stuurt.
En dan is er nog het meer persoonlijke. Als NEC’er wil ik me verbonden kunnen voelen met de mensen die de club leiden. Ik wil graag dat ik erop kan vertrouwen dat ze ‘goed’ zijn en het goede willen doen. Ik denk dat de aanwezigheid van dit vertrouwen er ook aan heeft bijgedragen dat de club nu zo ongekend populair is. Veel mensen voelen dit. Het klopte gewoon. Wilco van Schaik met zijn aanstekelijke enthousiasme, die precies de juiste man op de juiste plaats is. Carlos Aalbers, de verloren zoon met een geweldig arbeidsethos en hart voor de club. Marcel Boekhoorn, de miljardair die gedreven wordt door clubliefde en als een kind zo blij is als NEC succes heeft.
Maar ja, in ieder geval Albers ziet er geen been in om misschien te gaan samenwerken met een misdadig regime en dit regime verder op weg te helpen in de voetbalwereld. Over een tijdje komen ze dan ook nog onze beste spelers ophalen.
Dus bedankt alvast voor deze stommiteit. Hopelijk komt het niet tot een samenwerking en worden er woorden gevonden waardoor dit allemaal een beetje vergeven en vergeten kan worden. Maar de argwaan zal blijven. In 2019, Aalbers was toen nog niet terug, heeft de club al eens geflirt met de Rus Mikhail Ponomarev, het archetype van de malafide klootzak die alleen maar geld wil verdienen aan het voetbal.
Kennelijk moeten we als supporters op onze hoede blijven. We zijn afhankelijk van kennis, kunde en fatsoen van een paar mensen die onze mooie club een tijdje mogen leiden. Vooral als de resultaten op het veld tegenvallen laten we van ons horen. Maar we moeten dat ook doen als de managers een weg in willen slaan die niet bij de club past en sowieso niet passend is. Een weg die ik, en waarschijnlijk een heleboel andere supporters, niet wil.
Ik heb mijn zegje gedaan, hopelijk kan ik het hierbij laten.
Wichard