Absolute waanzin dit. De veiligheid van ons, NEC supporters, is niet te waarborgen tijdens de derby aankomende zondag.
Er zouden serieuze aanwijzingen zijn dat er, ik neem aan, gewelddadige acties gepland werden jegens ons door de aanhang van onze stervende buurman. Excuus voor mijn woordkeuze maar ik kan het niet anders omschrijven. De mensen om mij heen weten dat ik absoluut niet gewelddadig (ik niet) en/of haatdragend ben en vanuit humaan oogpunt wens ik de buurman daarom ook een snelle dood toe. Ik ben de beroerdste niet.
Het werd door onze buurman, God hebbe zijn ziel (nogmaals, ik ben de beroerdste niet), gewoon medegedeeld. ‘Er zijn hier nogal wat mensen boos op jullie. We hebben geen grip op hun en daarom vinden we het niet goed dat jullie supporters komen. We kunnen er verder ook niet veel aan doen. Sorry’.
Zul je altijd zien. Heb ik met frisse (nou…enorme) tegenzin voor het eerst sinds jaren weer eens een kaartje gekocht voor de derby. Gaat die niet door. Of nee, hij gaat wel door maar dan zonder supporters van NEC.
Het is dus nou ook weer niet zo dat ik enorm uitkeek naar deze wedstrijd. Het is niet voor niets dat ik de laatste jaren niet meer meeging naar de ‘Gelrese jankbak’. De opgeklopte en opgefokte agressie hield mij al die tijd tegen. Ik kan daar niet tegen.
Uiteraard ging ik er vanuit dat ook deze keer de ‘sfeer’ in de ‘Gelrese kattenbak’ allesbehalve liefdevol zou zijn. Desondanks kocht ik een kaartje. Waarom? Nou gewoon. Ik vond het wel zo netjes om te gaan. Ondanks het jaren doorstaan van getreiter, hoogmoed en kleinerend gedrag, vond ik het toch gepast om afscheid te nemen van onze buurman. Ik had al een prachtige bloemenkrans besteld voor de gelegenheid.
Een afscheid met bloemen dus. Een waardig en liefdevol afscheid. Zo had ik het in gedachten. Nou dat was dus buiten de kinderen van de buurman gerekend. Die willen helemaal niet dat er afscheid wordt genomen. Die steken al jaren lang hun kop in het zand en ik snap ze niet.
Pa riep jaren lang dat hij de allersterkste was en om daaraan te voldoen liet hij jarenlang aan zich sleutelen door dubieuze kwakzalvers. Hij moest en zou de sterkste zijn en zijn kinderen grepen niet in.
Ze sloten hun ogen voor de realiteit. Ze grepen niet in omdat ze zo graag wilden dat hij de sterkste was. Koste wat het kost. Ten koste van wat eigenlijk?
Daar komen ze nu achter. En nu is het te laat om in te grijpen. Het lichaam van de buurman is uitgeput door alle ingrepen. Op sterven na dood. En daarom zijn ze boos. En in plaats van boos te zijn op zichzelf uiten ze hun boosheid en frustratie op de buurman die ze al die tijd met hoon hebben overgoten. Een waardig afscheid wordt ons niet gegund.
Het belangrijkste vind ik dat we zondag drie punten meenemen uit het ‘grootste theater van Nederland’. Ik heb nog nooit zo vaak naar de stand in de competitie gekeken als de laatste maanden. Ik wil zo ontzettend graag winnen, ik wil zo ontzettend graag vijfde worden. Ik denk de spelers ook en ik denk ook dat ze onze steun goed hadden kunnen gebruiken.
Het is voor iedereen duidelijk dat de signalen over agressie uit het fietstas kamp kwamen. Waarom moeten wij daar het dupe van worden? Hoe bestaat het dat fietstas zondag wel gesteund wordt door hun supporters? Ze hadden van alles kunnen bedenken in Arnhem. Gewoon wat vakken leeg laten bijvoorbeeld. Maar dat doen ze niet omdat ze hopen op een kolkend (ahum) stadion waardoor ze misschien zouden kunnen winnen en heel misschien degradatie kunnen ontlopen.
Ik vind het een vies, oneerlijk spel en kan er met mijn pet niet bij dat de KNVB niet heeft ingegrepen. Dit is pure competitie vervalsing. Mijn bloemenkrans flikker ik wel in de Waal en ik hoop dat dit de allerlaatste keer is dat ik iets schrijf over die k..club.
Ik schrijf liever over andere dingen. De bekerfinale bijvoorbeeld…
Oostenrijk
