Het is me gelukt. Ik heb een plus.
Ik heb het niet over de supermarkt Plus maar over mijn uitkaart. Ik heb een uitkaart ‘plus’. En dat is nogal een opluchting voor me.
Het is wel een mager plusje. Om een plus te krijgen voor aankomend seizoen was de grens gesteld op 8 uitwedstrijden. Ik had er precies 8. Ik kreeg hierover een keurige mail van NEC.
Afgelopen seizoen had ik geen plusje achter mijn uitkaart staan. Dat betekende dat ik geen voorrang had op de aanschaf van een kaartje voor een uitwedstrijd. In het verleden was dit niet echt een probleem. Als je een kaartje wilde aanschaffen voor een uitwedstrijd dan kocht je die gewoon.
Maar goed, dit was nog voordat NEC ‘hot’ werd. Afgelopen seizoen kostte het me de grootste moeite om aan een kaart voor een uitwedstrijd te komen. Het gebeurde regelmatig dat ik op de wc op mijn werk precies op tijd inlogde om één van de laatste kaarten te bemachtigen en alsnog achter het net viste. Ik kan 4 uitwedstrijden herinneren die ik hierdoor gemist heb.
Had ik afgelopen seizoen een plus gehad dan was mijn magere plus voor aankomend seizoen dus een dikke plus geweest. Er was me daarom ook veel aan gelegen om weer op een plus te komen.
Natuurlijk is het mijn eigen schuld dat ik afgelopen seizoen geen plus had. Maar ja, soms lopen de dingen in het leven anders dan dat je zou willen.
De tijd dat je spontaan kon besluiten om eens een keertje mee te gaan naar een uitwedstrijd is voorbij. Ik ga hier niet over nuilen. Ik vind het geweldig dat we massaal met onze club meereizen. Het maakt me trots.
Vorig weekend sprak ik op een verjaardag een vrouw van 80 uit Rotterdam-Zuid die haar hele leven al fan is van Feyenoord. Voor het eerst in jaren was ze weer eens naar de Kuip geweest met haar zoon. Ze ging, voor de competitie, naar Feyenoord-NEC en had een plekje onder het uitvak weten te bemachtigen. Ze vertelde me dat ze zwaar onder de indruk was van het geluid dat de NEC supporters de hele wedstrijd produceerden. Ik vertelde haar dat ik er tussen zat, wat een dikke plus in mijn aanzien bij deze mevrouw betekende. Haar compliment betekende natuurlijk ook een dikke plus wat betreft het aanzien van onze supporters in de Nederlandse competitie. Trots dus.
Een officiële, door NEC toegekende, plus voor mij dus afgelopen week. Afgelopen week werd ook bekend dat de prijs van kaarten voor uitwedstrijden ook zomaar in de plus zouden kunnen gaan. Ik lees dat de clubs voorgesteld hebben om de vaste kaartprijs voor uitwedstrijden te laten vervallen en dit zou, als dat doorgaat, een forse stijging van de prijs voor een kaartje kunnen betekenen.
Dus ik heb volgend seizoen een uitkaart plus en de prijzen gaan ook plus. Mijn bankrekening tikt echter slechts enkele dagen per maand een plus aan. Het zijn keuzes die ik moet maken. Koop ik een kaartje? Verleng ik mijn seizoenkaart? Eten de kinderen de rest van de maand brood met pindakaas? En dan heb ik nog de luxe dat ik wat te kiezen heb.
Ik heb sterk het gevoel dat de mensen die, net als ik, ‘gedwongen’ zijn om keuzes te maken, omdat ze niet genoeg geld verdienen of omdat het leven simpel weg steeds duurder wordt, steeds meer de sjaak zijn. En dan heb ik nog wat te kiezen. Er zijn ook supporters die de luxe niet hebben om te kiezen. Supporters die iedere maand de eindjes aan elkaar moeten knopen. Trouwe supporters die al jaren lang bijna al hun geld in de club steken. Supporters die altijd en overal bij waren, supporters die er altijd zijn. Ook in slechte tijden. Zijn deze supporters straks nog wel in staat om een kaart te kopen? Door het succes en de aantrekkingskracht van NEC staat er, trappelend van ongeduld, een rij supporters klaar om je plek in te nemen. Kun je niet betalen dan haak je automatisch af.
Voor de duidelijkheid (en om te voorkomen dat er een spontane crowdfunding gestart wordt ‘opdat Oostenrijk naar NEC kan blijven gaan’) ik verdien niet slecht. Ik ben best tevreden met mijn salaris in de zorg. Ik concludeer alleen dat voetbal steeds meer een dure aangelegenheid wordt.
Het is mijn eigen keuze geweest om afgelopen seizoen kaartjes te kopen voor uitwedstrijden en het is mijn eigen keuze om mijn seizoenskaart te verlengen. En waarom? Verleng ik niet mijn seizoenkaart dan staan er 5000 wachtenden in de rij om mijn seizoenkaart over te nemen. En ik weet zeker dat, mocht ik ooit weer een seizoenkaart willen nemen, ik achter in de rij mag aansluiten. Minder kaartjes voor uitwedstrijden kopen? Geen plus, dus het seizoen erop weinig kans op een kaartje. En zo heb ik het gevoel dat ik gevangen zit in het succes van NEC.
Maar goed, aankomend seizoen zit ik gewoon weer op mijn vaste plek in de Goffert en heb ik weer een uitkaart plus. Een fijn gevoel. En het seizoen daarop?
Pindakaas, 100%!
Oostenrijk