We zitten post-seizoen. Door het aanstaande EK zal de blik zich de komende maand vooral daarop richten, even weg van het clubvoetbal. Meestal begint de transfercarrousel pas na zo’n toernooi echt te draaien en kan de voorpret voor het nieuwe seizoen beginnen.
In een terugblik heb ik niet zo’n zin. Die zijn er al genoeg en in wezen allemaal hetzelfde, maar een paar dingen wil ik nog wel even benoemen.
Het missen van Europees voetbal is jammer, maar in de vorm waarin het ons zou zijn opgediend, ook weer niet heel jammer. Je begint in juli met een halve selectie tegen een club uit pakweg IJsland, veel van ons zijn dan op vakantie. Vervolgens word je in de tweede of derde voorronde uitgeschakeld. Terwijl de competitie nog moet beginnen is de eerste mentale tik dan al uitgedeeld en een paar maanden later stort de boel fysiek in elkaar.
Voor de duidelijkheid, ik had liever wel Europees voetbal gehaald. Het hoort bij topsport dat je het hoogste nastreeft en de uitdagingen die dat oplevert oppakt, je wil natuurlijk weer een keer dat hoofdtoernooi in.
Een ander dingetje is dat ik nog steeds van mening ben dat Magnus Mattsson voor ons een veel betere speler was dan Tjaronn Chery. Geweldige kerel en prof trouwens, Chery, en een goede voetballer, maar op het fysieke vlak was Mattsson superieur. Geen schande hè, gezien het leeftijdsverschil. Mattsson heeft de longen en instelling van een box-to-box speler en het scorend vermogen van een goede spits. Hij had de twintig doelpunten kunnen halen. Een middenvelder!
Tegen mindere tegenstanders blonk Chery uit, tegen de betere tegenstanders kon ie het niet bijbenen en verloren we het middenveld. Mattsson had idealiter niet verkocht moeten worden, maar misschien kon het niet anders.
Hoe dan ook, het is allemaal water door de Waal.
Veel supporters gaan ervan uit dat zo’n afgelopen seizoen voor ons een grote uitzondering zal blijven. Voor een deel klopt dat natuurlijk. Een seizoen waarin je zesde wordt én de bekerfinale speelt ga je niet elk jaar meemaken. Maar NEC is aan het transformeren. Van een ‘kleine’ club in de Eredivisie naar een ‘linkerrijtjes club’. We kunnen salarissen betalen waar clubs als PEC Zwolle, Heracles, Go Ahead Eagles alleen maar van kunnen dromen. En organisatorisch en qua faciliteiten heeft de club zich enorm verbeterd. Voor beide ontwikkelingen mogen de complimenten trouwens naar Wilco van Schaik.
Dus, medesupporters, denk niet te klein, volgend seizoen gewoon weer linkerrijtje.
Tot slot nog iets waar we heel trots op mogen zijn: sportief linkerrijtje, maar onze uitsupport is gewoon al Top 3! Alleen Feyenoord en Ajax bleven ons voor. Dit, het bomvolle stadion, en de grote wachtlijst voor de seizoenskaarten, onderstrepen dat NEC, NEC niet meer is. Ik kan er wel aan wennen.
Wichard