Na de verliespot in eigen huis tegen FC Twente, was het vanavond de tweede ploeg uit de top 4 van vorig seizoen die NEC voor de kiezen kreeg in de openingsfase van dit seizoen. Het uitduel bij AZ is sowieso een zeer beladen pot, want iedere NEC-fan zal ongetwijfeld nog die vreselijke beelden op zijn of haar netvlies gebrand hebben staan van Bas Dost die neerzeeg naar de grasmat en de haag van geschokte spelers die meteen rond hem werd opgetrokken. Gelukkig gaat het inmiddels weer goed met Bas, al werd hij vanavond uiteraard node gemist. NEC heeft immers nog altijd geen versterking weten te vinden in de punt van de aanval. En met Koki Ogawa nog altijd herstellende van een schouderblessure, moest vanavond Rober Gonzalez opdraven in de spits. Hij wisselde daarmee stuivertje met Ouaissa, die ditmaal als aanvallende middenvelder achter Gonzalez fungeerde. Daarmee was de basis van vanavond dezelfde als die tegen Twente, met alleen de spitsenwissel als aanpassing. Op de bank bij NEC zat overigens ex-Az’er Ouwejans, die deze week transfervrij overkwam van Scalke ’04. Een potentiële toptransfer voor NEC, waarbij de concurrentie op linksback opeens flink is toegenomen.
Tactiek
Bij gebrek aan een echte spits mocht Gonzalez het deze week dus proberen. Waar sommigen Hansen op de vleugel verwacht hadden, daar hield Meijer hem nog op de bank, ongetwijfeld met de intentie om hem in de tweede helft als frisse kracht in te brengen om iets te forceren. Verder blijft het centraal achterin bij afwezigheid van Sandler voetballend toch matig. Zowel Nuytinck als Marquez zijn meer van het kleunen en ballen wegwerken, in plaats van actief deelnemen in de opbouw. Illustratief was daarin bijvoorbeeld een totaal ongedwongen drama-pass van Marquez zonder enige druk in de 20e minuut die recht in de benen van een AZ-speler verdween. Voorin blijft NEC uiterst kwetsbaar, met twee spelers die vorig seizoen nog in de KKD opereerden in de basis terwijl ze daar eigenlijk nog niet klaar voor zijn. Inmiddels rijst ook de vraag waarom Aalbers in hemelsnaam zo snel Sow heeft laten gaan, want nu hebben we voorin helemaal geen stootkracht.
Spelverloop
AZ begon goed en NEC was zoekende in de openingsfase. Na een kwarier spelen kreeg Hoedemakers een nogal makkelijk gegeven vrije trap en een gele kaart tegen, toen Van deGraaf oordeelde dat hij met gestrekt been in kwam. De vrije trap vloog laag door de falende NEC-muur in de rechterhoek, terwijl de bal toch houdbaar leek voor Roefs. En zo kregen we dus opnieuw een makkelijke goal tegen uit een dood spelmoment. Na een klein half uur leek het zelfs 2-0 te worden uit de rebound na een vlammend schot op de lat van Parrot, maar de goal werd afgekeurd voor buitenspel. Daarmee kabbelde de eerste helft teleurstellend naar het einde.
Naar goed Meijer-gebruik werd de tweede helft met dezelfde elf spelers gestart, wat toch op zijn minst opmerkelijk genoemd mag worden. Want in de eerste helft kwam NEC er nauwelijks aan te pas, dus dan verwacht je toch een reactie vanaf de bank. Az wist ondanks een veldoverwicht echter ook geen echt grote kansen te creëren, waardoor NEC – zonder zelf ook maar een schot op goal te lossen – in de wedstrijd bleef. Met een kleine vijfentwintig minuten resterend op de klok greep Meijer eindelijk in door Ogawa in de spits te zetten. Ouaissa was het kind van de rekening, waardoor Rober Gonzalez een linie naar achteren verhuisde. Een kwartier voor tijd kwam Hansen eindelijk in het veld. Dit zou eerst voor Onal gebeuren, maar door een blessure van Gonzalez werd de Spanjaard uiteindelijk van het veld gehaald. Vijf minuten voor het officiële einde kwamen ook Schöne en Ouwejans in het veld voor Hoedemakers en Onal. Een paar minuten voor tijd klapte Van Rooij met het hoofd hard tegen het hoofd van Belic, waarna beide spelers ereaf moesten met flink wat bloed. Pereira was Bart’s vervanger.
Uitslag
Met negen minuten (!) blessuretijd op de klok ging Nuytinck zowaar mee de voorhoede in. NEC bleef echter tandeloos en de 2-0 hing meer in de lucht dan de 1-1. Uiteindelijk bleef het bij die ene goal in een uiterst teleurstellende wedstrijd.
Scheids
Van de Graaf floot naar behoren, al was de gele kaart voor Mees waar de 1-0 uit kwam wel zwaar bestraft.
Toeschouwers
Het uitvak had er zin in en overstemde het thuispubliek in grote delen van de wedstrijd. Het mocht echter niet baten.
Hoogtepunten
Geen enkele, helaas. Het was drie keer niks aan beide kanten, maar net iets meer aan NEC-zijde.
Dieptepunten
Verliezen tegen AZ is uiteraard geen schande, maar NEC creëerde echt helemaal niks vanavond. De enige reden dat het tot het einde een wedstrijd was, was omdat AZ de trekker niet over wist te halen. Proper was totaal onzichtbaar, Onal was wederom ondermaats en lijkt nog niet klaar voor dit niveau (maar waarom dan telkens starten met hem?!). Marquez was in zijn eerste periode bij ons meesterlijk omdat we Sandler nog niet kenden, maar hij valt nu naast Nuytinck ietwat door de mand omdat geen van onze beide centrale verdedigers kunnen opbouwen. We gaan er dan ook vanuit dat zodra (als…) Sandler fit is, Marquez naar de bank verhuist. Ook Van Rooij en Hoedemakers waren drama vandaag. Kortom, het was over de hele linie niet best.
Inzet
Meh. Het drukzetten lukte voor geen meter, diverse spelers waren zeer ondermaats en er zat totaal geen idee in onze aanvallen. We verloren al onze duels en leverden voortdurend ballen in. Dit NEC kan zich echt nog niet meten met de Twente’s en AZ’s van deze wereld. Het is allemaal simpelweg te traag en te ideeënloos.
Conclusie
Tuurlijk, we wisten allemaal dat het een moeilijk begin van de competitie ging worden met meteen twee zware tegenstanders. Maar het minste dat je mag verwachten van onze ploeg is toch een beetje strijdlust en enthousiasme. Het was vandaag echter drie keer niks. Als we ruimhartig zijn dan hebben we zeggen en schrijven één kans op doel gehad (schotje van Gonzalez) en dat was het wel. Dat is simpelweg niet genoeg. Ook verloren we veel te veel één-op-één duels, waardoor we nooit echt aan voetballen toe kwamen. Het gebrek aan een echte spits valt zwaar, maar het gegeven dat we wekelijks starten met twee spelers die net uit de KKD komen geeft toch ook de krapte van deze selectie weer. Sandler nog altijd geblesseerd, Hansen die nog altijd geen volledige wedstrijd kan spelen, Ogawa met schouderklachten, Olden Larsen die blijkbaar zelfs niet goed genoeg meer is als invaller, het is allemaal erg tegenvallend. Let wel, dit NEC hoort zich dit seizoen ondanks deze twee verliespotten relatief makkelijk veilig te spelen, want de kwaliteit is er wel. Maar een hernieuwde aanval op de subtop lijkt momenteel helaas toch uiterst ver weg. Het zal dus weer een gevalletje veiligspelen worden en dan kijken waar het schip strandt, met hopelijk een paar spelers die zich goed genoeg ontwikkelen voor ene lucratieve transfer. Het geeft met terugwerkende kracht nog maar weer eens aan hoe spectaculair en herinneringswaardig ons vorige seizoen was. Volgend weekend komt PEC Zwolle op bezoek in de Goffert en dan zullen toch echt wel de eerste punmten gepakt moeten worden. En daar vertrouwen we dan ook maar op.