Na de overwinning van Utrecht op onze aartsrivaal (voor hoe veel langer…?) is NEC afgezakt naar plek 7 op de ranglijst. De felbegeerde plek 5 die directe plaatsing voor Europees voetbal verzekert is nog niet volledig uit beeld verdwenen, maar realistisch gezien wordt het nu wel een erg moeilijk verhaal. Eerst moet Utrecht nog teruggepakt worden en dat moest dan vanavond gebeuren in Rotterdam tegen Excelsior. Excelsior probeert ook nog play-offs te ontlopen, maar dan wel die voor degradatie. Er stond voor beide ploegen dus nog echt wat op het spel. Excelsior had vanavond dan ook alles uit de kast getrokken om het publiek op te zwepen, met een DJ en een gigantisch spandoek. NEC had doordeweeks nog het fijne nieuws gekregen dat de blessure van Sandler meeviel, maar deze wedstrijd kwam helaas nog te vroeg. Ook Cillessen ontbrak vanwege griep, waardoor Roefs dus weer eens zijn opwachting mocht maken in de doelmond.
Tactiek
De logische vervanger voor Sandler was uiteraard Ross. Sano was op papier als rechtsbuiten geposteerd, maar op het veld zagen we hem voornamelijk opereren achter de spits, terwijl Chery de rechterflank bestreek. Opmerkelijk genoeg startte Sow in de spits, waardoor Koki Ogawa dus op de bank belandde. Op linksbuiten mocht Baas wederom aantreden. NEC probeerde met verzorgd veldspel de Kralingers kapot te spelen, maar die hingen rustig achteruit en loerden op een tegenstoot uit balverlies. Met Baas op links en Chery op rechts had NEC in de eerste helft voorin totaal geen breedte en diepte, waardoor de meeste aanvallen verzandden in breedteballetjes en frustrerende schoten achteruit. Waar je dan een wissel verwacht, daar bleef die uit. Wellicht dat Meijer erop gokte dat in een wedstrijd als deze individuele kwaliteiten het verschil maken.
Wedstrijdverloop
Zo ontspon zich een uitermate slaapverwekkende eerste helft, waarin NEC veelvuldig rondtikte en breide tot aan het strafschopgebied van Excelsior, waarna die een snelle tegenstoot zagen verzanden bij onze achterste linie. De eerste echte kans voor NEC kwam na een half uur voetbal, toen NEC de bal eindelijk eens een keer voorslingerde bij een hoekschop in plaats van telkens kort in te spelen en Nuytinck zijn kopbal gekeerd zag worden door de keeper. Typerend voor de wedstrijd was een slechte breedtepass van Excelsior die onderschept werd door Hoedemakers, waarna Baas werd weggestuurd en die zich in een overtal-uitbraak volledig ongedwongen vast liep op de eerste de beste tegenstander die hij tegen kwam. Na veertig minuten was het Excelsior dat bijna op voorsprong kwam, maar Parrott zag zijn inzet voorlangs hobbelen. Vlak voor het rustsignaal had NEC nog een goede uitbraak, maar Sow besloot bij een prima voorzet van Chery de bal te laten lopen op…, ja, wie precies? Een Excelsiorverdediger. Eerlijk waar, hij kon hem vrij inschieten maar liet hem lopen op niemand. Zo’n wedstrijd dus. Vreselijk.
Meijer begon weer in zijn oude gewoontes te vervallen door in de rust niet in te grijpen en dezelfde elf spelers het veld op te sturen voor de tweede helft. Verdonk mocht het na tien minuten proberen van afstand en leverde weer een gevaarlijke zwabberbal af, maar de keeper pareerde en pakte ook in tweede instantie een slappe kopbalrebound van Sano.
Waar het voetbal niet om aan te gluren was, daar moest individuele kwaliteit het verschil gaan maken. En wij hebben natuurlijk Chery. Na een veelbelovend begin was de huurling uit Israel de laatste weken een beetje weggezakt, maar na een uur voetbal toonde hij opnieuw zijn klasse. Aannemen, draaien en schieten. Van een toch aardige afstand vloog de bal snoeihard en loepzuiver de kruising in voor de 0-1. Even later was het zelfs opnieuw raak, toen een verder slap spelende Baas een prima voorzet gaf op Chery, die opnieuw binnenschoot: 0-2. Zo stond NEC ondanks een slechte wedtrijd dus opeens toch zeer comfortabel op voorsprong. Bovendien kreeg Excelsior een rode kaart gepresenteerd op voorspraak van de VAR (wow!) nadat er hard werd doorgegleden op Proper. Twintig minuten voor tijd kwam Ogawa in het veld voor Sow. Twaalf minuten voor tijd kwam Hansen in het veld voor Pereira. Baas verhuisde daardoor van linksbuiten naar rechtsback. Gonzalez en Schöne kwamen in de laatste vijf minuten nog in het veld. Gonzalez had de 0-3 op de voet, maar de bal werd prima gekeerd door de keeper. Even later had Gonzalez alsnog de 0-3 te pakken nadat hij zelf een aanval opzette met Proper.
Uitslag
Het bleef bij 0-3, wat jammer is voor het doelsaldo gezien de totale overmacht van NEC op het einde. Maar meer zou ook te veel loon naar werken zijn geweest.
Scheids
Bas Nijhuis was de fluitist van dienst vanavond. Oud-NEC’er Lance Duijvestijn (één invalbeurt tegen Cambuur in 2018) kreeg in de eerste helft geel nadat hij Pereira snoeihard omver schoffelde. Excelsior ontving na een goed uur voetbal een rode kaart voor een nare tackle op Proper. Aan onze zijde kreeg Ross in de tweede helft geel omdat hij zeer opzichtig aan zijn tegenstander ging hangen. Sano kreeg ook nog geel.
Publiek
Ondanks dat Excelsior een hele pepactie opgezet had voor aanvang, waren het toch weer vooral onze uitfans die zich lieten horen gedurende de hele wedstrijd. Vooral de vondst ‘De Enige van Gelderland’ op de melodie ‘De nummer 1 van Gelderland’ is er natuurlijk eentje om in het repertoir te houden.
Hoogtepunten
Twee heerlijke goals van Chery.
Dieptepunten
Een vreselijk slecht eerste uur.
Inzet
De eerste helft was erg mager, maar de spelers werkten er wel voor. Na de twee goals van Chery speelden we uiteraard een stuk relaxter, ook geholpen door die rode kaart.
Conclusie
We zijn maandagavondwedstrijden niet meer gewend sinds onze KKD-jaren, maar de wedstrijd riep bij tijd en wijle om meer redenen dan alleen de speeldag herinneringen op aan de Eerste Divisie. Want oh oh oh wat was het voetbal pover op die vreselijke ku(ns)tgrasmat van Excelsior. Ook Meijer begon weer twijfelaars aan te trekken door zijn gebrek aan ingrijpen tijdens de rust. Maar Rogier toonde maar weer eens aan dat er een reden is dat hij de coach is en wij de fans, want juist twee van de spelers die iedereen gewisseld wilde hebben (Chery en Baas) waren betrokken bij de twee goals. Met drie goals werken we ook nog even aan het doelsaldo, waardoor we bij een gelijke stand met Ajax of Utrecht alsnog spekkoper zijn. De zesde plek is weer eventjes terug in onze handen en plek 5 is nog steeds in zicht, al heeft Ajax natuurlijk een veel makkelijker programma. Volgende week komt Feyenoord op bezoek in de Goffert, wat op voorhand natuurlijk een verlies wordt. Maar goed, we hebben al aangetoond dat we het de grote broer van Excelsior ook moeilijk kunnen maken, dus we moeten er weer vol voor gaan. Nog twee wedstrijden en dan – in het slechtste geval! – play-offs. We hebben wel eens mindere seizoenen gehad!