Winst doet veel met een ploeg, dus de thuiswedstrijd tegen PEC was een fijne opsteker. Helaas was het vertoonde spel niet echt om naar huis over te schrijven. Een week later en een Japanse spits rijker moest die overwinning een vervolg gegeven worden in Sittard. Fortuna is echter niet meer het kleine broertje van een paar jaar geleden. De Limburgers zijn inmiddels in Turks beheer en de nieuwe eigenaar heeft er inmiddels aardig wat centen in zitten. Met sterkhouders als Halilovic, ex-NEC’er Guth en eveneens ex-NEC’er Branderhorst in het doel zal Fortuna zeker niet misstaan in de middenmoot van de Eredivisie. Bovendien zijn ze dit seizoen prima gestart, waardoor een resultaat voor NEC zeker geen uitgemaakte zaak is. Zeker niet als Sandler nog steeds gemist wordt en Hansen nog altijd geen 90 minuten kan volmaken. Kortom, drie punten in Sittard zijn dezer dagen geen uitgemaakte zaak meer. En wat blijkbaar tegenwoordig ook geen uitgemaakte zaak meer is, is vrij vervoer naar Sittard. Want deze week leerden we dat de lokale driehoek bizar genoeg besloten had om alsnog een combiverplichting in te voeren. Waarom in hemelsnaam? Onze fans staan er landelijk hardstikke goed op en Fortuna – NEC is toch bepaald geen risicowedstrijd te noemen. Een zoveelste treurige paniekreactie over helemaal niks. Het gaat helemaal nergens over in Nederland met dit supportertje pesten.
Tactiek
Waar menigeen voor dit duel een aanpassing achterin verwacht had, daar hield Meijer stug vast aan het centrum met Marquez en Nuytinck. Wel greep Meijer in op het middenveld, want Hoedemakers werd op de bank geposteerd ten faveure van Sano. Ouwejan kreeg daarmee een basisplek, want ietwat opmerkelijk werd onze nieuwe aanwinst op de linksbuitenpositie geposteerd. Alhoewel, het idee hierachter leek meer dat hij aan Pinto vastgekleefd moest blijven, zodat hij als extra verdediger kon fungeren wanneer de Fortuna-rechtsback vanuit hun 5-mans defensie naar voren probeerde te stomen. Verdonk opereerde hierdoor eigenlijk meer als een soort linker centrale verdediger in een drie-mans defensie als wij in balbezit waren. Pereira, die momenteel onze enige realistische optie op rechtsback is, stond ook erg hoog, waardoor we veelal meer als een soort 3-4-3 opereerden. Önal startte op rechtsbuiten.
Wedstrijdverloop
Fortuna probeerde snel uit de startblokken te schieten, maar het was echter al snel NEC dat de overhand nam in het duel. Fortuna leek nogal opmerkelijk in eigen huis genoegen te nemen met achterover leunen en loeren op een counter, maar NEC was gewoonweg de bovenliggende partij en creëerde ook enkele aardige kansen in de eerste helft, ondermeer via een schot van Ouwejan en een kopbal van Nuytinck. Na 35 minuten kreeg NEC dan ook loon naar werken. Marquez stuurde ietwat overenthousiast Pereira weg, die ternauwernood vlak voor de achterlijn zijn voet nog tegen de bal kreeg en hem op de een of andere manier alsnog knap wist voor te slingeren in het doelgebied. Ogawa toonde echter een fabelachtige controle en knalde op perfecte wijze de bal met de pantoffel zeer gecontroleerd en onhoudbaar achter Branderhorst. Even later stond het zelfs ook al 0-2. Een schitterende voorzet van Ouwejan werd prima met het hoofd afgerond door de toch niet al te grote Rober Gonzalez, die inmiddels zachtjesaan Mattsson-tekenen begint te vertonen.
In de tweede helft bracht Fortuna een volgende ex-NEC’er in het veld met Van Ottele, die deze zomer overkwam van Heerenveen. Fortuna begon een stuk feller en ging vol in de aanval om een aansluitingstreffer te vinden. NEC hield echter stand en doorstond de storm. Na een uur voetbal kwam Ouwejan naar de kant voor Hoedemakers, waardoor Sano naar linksbuiten verhuisde en we weer terugvielen in dezelfde opstelling als tegen PEC. Ruim twintig minuten voor tijd ging Fortuna alles of niets spelen met twee spitsen en drie man achterin. Een kwartier voor tijd deed Meijer zijn laatste zet met maarliefst drie wissels: Schöne, Ouaissa en Hansen kwamen in het veld voor Ogawa, Önal en Rober Gonzalez.
Uitslag
Fortuna gooide in de slotfase alles in de aanval, maar vlak voor tijd behield Ouaissa in de counter tegenover drie Fortuna-verdedigers prima het overzicht en schoof hij van afstand de 0-3 binnen. Dat was ook de eindstand, waarmee NEC prima zaken doet in Limburg en drie hele fijne punten mee naar Nijmegen neemt.
Scheids
Manschot had een makkelijke avond, al floor hij bepaald niet best. Hij trok een keer geel voor Fortuna en dat was het wel.
Publiek
Zoals inmiddels gebruikelijk overstemde onze uitfans het thuispubliek volledig. Legio had bij aanvang van het duel nog een actie in petto over de ‘angsthazen’-vervoersrestricties. Verder zat de stemming er de hele wedstrijd prima in en was het flink feesten na het laatste fluitsignaal, ook met de eigen ploeg. En niet alleen met de eigen ploeg, want ook Branderhorst werd na afloop nog even flink toegezongen door het uitvak.
Hoogtepunten
De goal van Ogawa. De voorzetten van Ouwejan. Het keepen van Roefs. Pereira die ondanks wat aanvallende foutjes een prima wedstrijd op de mat legde. Het onverzettelijke verdedigen van Nuytinck en Marquez. Er was vandaag voldoende om van te genieten.
Dieptepunten
Als we dan toch willen muggenziften, dan zakte NEC in de tweede helft wel erg ver terug. Maar goed, dat zal ook zeker liggen aan het aandringen van Fortuna. En natuurlijk buiten het veld die belachelijke intrekking van het vrije vervoer. Wat een flauwekul.
Inzet
NEC was onherkenbaar ten opzichte van de afgelopen weken. De ploeg voetbalde volwassen en met vertrouwen. Defensief stond het als een huis. Dat wordt nog interessant wanneer Sandler weer fit is, want zowel Nuytinck als Marquez deden het verdedigend prima vandaag.
Conclusie
Maar zeer weinig fans zouden deze uitslag verwacht hebben. NEC leek herboren na de overwinning van vorige week en waren vooral in de eerste helft heer en meester. Waar onze defensie opbouwend vreselijk door de mand viel in de afgelopen weken, daar maakte Fortuna het ons in de eerste helft eigenlijk nauwelijks lastig, waardoor we rustig met de kont tegen de goal konden verdedigen, wat precies in het straatje van zolwel Nuytinck als Marquez past. De vondst van Meijer om met Ouwejan het vleugelspel van de vijfmansdefensie van Fortuna te ontregelen pakte prima uit. Fortuna kwam in de eerste helft nauwelijks aan voetballen toe. In de tweede helft stormde het wel, maar kreeg Fortuna eigenlijk toch nauwelijks uitgespeelde kansen. Nuytinck en Marquez stonden als een huis en het zal een lastige keuze gaan worden voor Meijer wie er geslachtofferd zal moeten worden voor Sandler over een paar weken. Sano was duidelijk op zijn best als verbindingsspeler naast Proper. Meijer heeft eindelijk wat te kiezen en het zal de komende weken dus interessant worden hoe zijn keuzes gaan uitvallen. In elk geval zijn dit drie zeer welkome en verdiende punten, waarna we op een fijne wijze een weekje rust kunnen pakken nu voordat PSV wacht. Dit smaakt naar meer!
